vriend voelt zich beledigd
 

Ik weet niet zeker of ik dit berichtje hier moet plaatsen, maar als het hier fout staat dan hoor ik het wel!

Ik heb nu dus ruim 4 maanden een vriend. En ik heb geprobeerd om alles vanaf het begin rustig te laten verlopen.... dingen niet overhaasten etc. omdat ik daar nog niet aan toe was.
Door dingen die in het verleden zijn gebeurd wilde ik soms niet verder gaan. Hier heb ik met m'n vriend over gesproken en hij begreep het, zei hij.

Maar als het nu aan komt op verdergaan en ik zeg dat ik iets niet wil, of durf.
Dan zegt hij.... ja maar, ik ben helemaal mezelf. Dus als je iets met me hebt dan heb je dat met m'n hele lichaam.
En dan komt het er dus op neer dat hij zich beledigd voelt als ik niet verder wil....
Bijv. om bepaalde plaatsen op z'n lichaam aan te raken. Ik durf het soms niet, krijg andere gedachtes uit het verleden.
Dan voelt hij zich dus beledigd omdat ik hem niet aanraak....

Hij zegt mij ook wel te begrijpen. Maar dan hoeft hij zich toch niet beledigd te voelen, of wel?
Of ben denk ik hier nou fout over?

Rosayet

Als hij zegt dat hij je begrijpt dan zou hij je gevoelens ook respecteren. Dus dan zou hij zijn gevoelens wel voor zich houden zodat je je niet gekwetst zou voelen. Ga wel even van mezelf uit in dit geval als ik hem zou zijn.

mmm dikke kans dat je vriend meer teleurgesteld is dan echt beledigt....

Ik kan me wel voorstellen dat hij teleurgesteld is.... maar ik heb hem uitgelegd waarom ik sommige dingen (nog) niet wil.

Ik zelf vindt dat niet zo'n heel slecht standpunt. Maar ja, wie ben ik. Hij denkt over alles zo makkelijk, maar voor mij is het een hele grote stap.
Maar als hij dan zoiets zegt krijg ik niet echt het gevoel dat hij me begrijpt!

Misschien heeft hij wel een ander beeld van een relatie. Ligt aan de leeftijd misschien?? Geen idee hoe oud jullie zijn.

Ik ben 17, hij is bijna 19

Liefde moet van 2 kanten komen en als er bij die liefde meer gebeurd dan kussen dan moet dat toch ook van 2 kanten komen? Tenminste zo denk ik erover, maar ja wie ben ik, heel veel succes ermee

Uitgaande van mezelf zou ik gewoon egoistisch wezen. Ik doe alleen waar ik plezier aan beleef en in een relatie moet je soms water bij de wijn doen en compromissen sluiten maar niet op alle aspecten van een relatie. En op dit gebied dus zeer zeker niet. Heel simpel, hij zou hoog en laag kunnen springen, smeken, vloeken, schelden en weet ik wat allemaal nog meer maar het moet hem maar duidelijk zijn dat hij dient rekening te houden met jouw gevoelens en zichzelf moet wegcijferen, En dat hij zegt "Ja maar, ik ben helemaal mezelf. Dus als je iets met me hebt dan heb je dat met m'n hele lichaam." zou jij op kunnen zeggen voor mij geld als je iets met mij hebt hoor jij me te begrijpen en rekening te houden met mij en wat er in het verleden is gebeurd. Vind die opmerking van hem eerlijk gezegd nogal platonisch klinken, meer als wij hebben een relatie dus wij hebben sex, net zo vaag als ik adem dus ik leef.

Voelt hij zich wel echt beledigd, of vindt hij het meer jammer als jij hem niet aanraakt. Dat kan ik me toch voorstellen van zijn kant uit. Ik bedoel dat gevoel is er gewoon als je eigenlijk meer zou willen dan je vriendin wilt. Toch moet je je (je vriend dus nu) daar dan overheen zetten, en bedenken dat je vriendin het niet wilt, en dat het voor jou (je vriend) dan ook niet echt leuk is om iets te doen wat tegen de zin in is van zijn vriendin.

ALs je denkt dat het echt een probleem voor hem is, praat er eens over met hem, misschien is het voor jou gevoel meer een probleem voor hem dan dat hij er echt mee zit!

Ik vind t eigenlijk nogal lullig van je vriend dat hij laat merken dat hij het vervelend vindt. Alsof het voor jou niet moeilijk genoeg is!

Je huidige vriend is mss niet zoals al die anderen waar je slechte ervaringen mee hebt, en dan kan ik die jongen wel begrijpen hoor dat hij zicht beledigd voelt. Jij zou de stap moeten maken in je hoofd dat je bij deze jongen jezelf kan zijn, hij is iemand anders dan zijn voorgangers. Biet iedereen is slecht en kwetst iedereen. Gewoon uit je,hoofd zetten, dan kom je er wel overheen.

Tuurlijk heeft hij het te begrijpen dat je problemen hebt. Tis toch immers niet jouw fout dat je foute herinneringen hebt? Hij zou je juist moeten steunen in plaats van tegenwerken.

Hij zou moeten begrijpen dat jouw angst om verder te gaan niet persoonlijk met hem te maken heeft, maar gewoon met lichamelijke intimiteit in het algemeen. Hij maakt het je nu alleen maar moeilijker en dat zou zo niet horen.

Als je er om welke reden dan ook niet aan toe bent om verder te gaan - al heb je in het verleden niet eens iets meegemaakt, dat maakt niet uit - dan moet je dat niet doen en dan heeft hij dat maar te accepteren. Dat "Dus als je iets met me hebt dan heb je dat met m'n hele lichaam" is natuurlijk regelrechte onzin, als je iets met een jongen hebt houdt dat niet in dat je niet zelf je grenzen mag bepalen.

Laat je in ieder geval geen schuldgevoel aanpraten en laat je ook niet pushen om verder te gaan dan je zelf wil.