vraagje over ouders/studiefinanciering
 

Hallo,

Een vraagje...je studiefinanciering word vastgestled aan de hand van je ouders inkomen.

Me mijn biologische vader heb ik ongeveer 2 keer per jaar contact, maar dat is ook alles. Ik kan dus geen hardheidsclausule aanvragen in principe...

Als ik door zijn inkomen veel gekort word, is het dan redelijk hem te vragen het bedrag dat ingehouden word bij te leggen?
Of is dat puur goede wil of hij dat wel of niet doet? ..wat is redelijk?

en wat als hij dat niet wilt doen?

(hij heeft een redelijk salaris, dus voor mij kan het veel uitmaken)

Bedankt!

ja dat is redelijk, maar um mijn ouders zijn dus ook gescheiden, en bij het aanvragen enzo van die stufi had ik hem niet nodig en er werd niet naar hem gevraagd enzo, ik heb gewoon de standaard dinges gekregen,nix meer nix minder(uitwonend), dus ik weet niet of het uitmaakt wat hij verdient, maar anders is het redelijk om te vragen vind ik, je hebt het immers nodig,en door hem loop je het mis...

Ik heb precies hetzelfde, alleen heb ik mijn vader al tien jaar niet meer gezien.

Wat is een hardheidsclausule precies?

Je kunt altijd aan je vader voorstellen of hij geld bij zou willen leggen. Ik vind dat wel redelijk en je zegt dat hij een redelijk salaris heeft, dus hij kan wat missen.

Volgens mij behoort jouw vader je een bepaald bedrag te geven (dat bedrag is vastgesteld door de IBG en naar je vader gestuurd) als je door zijn inkomen op je studiefinanciering gekort wordt. Mijn moeder kreeg tenminste een brief dat ze geacht wordt om mij iedere maand 75 euro te betalen.
Als je onder de 21 bent zijn je ouders geloof ik verplicht je (deels) financieel te steunen. Ik hoorde dat het dan zelfs mogelijk is om via de rechter dat bedrag alsnog te krijgen als een ouder weigert om het te betalen. Maar dat weet ik niet precies.

Als ik jou was zou ik trouwens gewoon even met de IBG bellen en er naar vragen, dan heb je gelijk betrouwbare informatie. :)
(Al moet je dan eerst wel een kwartier naar prachtige muziek, tennissende mensen, spelende kinderen, stromend water, etc luisteren. Ik heb afgelopen week met de IBG gebeld. Wat een belachelijk bandje krijg je te horen)

Als die aangenomen word dan word er geen rekening gehouden met je vaders inkomen :)

Dan word er dus alleen gekeken naar je moeder's inkomen (of misschien ook van een eventuele pleegvader maar dat durf ik niet te zeggen) IIG word je echte vader dan 100% buiten beschouwing gelaten.

Je redeneert andersom. Je krijgt niet minder omdat je vader méér verdiend, maar je krijgt méér als je ouders niet zoveel verdienen. Je krijgt dus uitwonend ongeveer 220 euro per maand, net zoals iedereen. Maar als je meer wilt omdat je moeder bijvoorbeeld niet zo rijk is kun je dat aanvragen. Zo werkt het.

Maar hoe dat aanvragen werkt weet ik niet, dat hoef ik geloof ik niet te doen, met twee werkende ouders :)

je hebt hierin 100% gelijk.
Er is een standaard bedrag thuiswonend iets vna 72 euro (jaja daar doe je het voor) en uitwoonend die 220 euro (zie boven).
Als je meer studiefinanciering wil ontvangen zal je hiervoor een goed onderbouwde aanvraag voor moeten indienen bij IBG.
Je kan dus juist meer krijgen ;) Gekort kan je dus niet worden;)

jah dat komt op hetzelfde neer ;)

maar het gaat mij erom.. wat als je ouders wel veel verdienen, maar het niet afstaan ? Wat moet je dan? wat is redelijk ?

Dan heb je een probleem.

Een vriendin van mij heeft dat gehad. Haar ouders zijn ook gescheiden, haar moeder verdient niet super veel, haar vader heeft een behoorlijk salaris. Haar vader moet dus mee betalen in haar studie. Probleem is (was) alleen dat hij dat niet deed. Van de ibg zou ze alleen extra geld krijgen als haar vader een afstandsverklaring tekende, maar ja, dat wilde hij ook niet doen. Dus zat ze nog steeds met een probleem.

Lenen, of ze bij de ib proberen wijs te maken dat je pa in het buitenland woont, maar daar is het al te laat voor denk ik.

dat klinkt als... dat je gewoonweg pech hebt? :s

eerder een %^&*&%$% van een vader..

ik zou die vent dan niet eens "mijn vader" noemen.

Er bestaat een verplichting van ouders om bij te dragen in de kosten van levensonderhoud en studie. Dit is geregeld in Boek 1 van het Burgerlijk Wetboek. Die verplichting is in rechte afdwingbaar. Deze verplichting geldt in ieder geval tot het achttiende jaar maar kan ook daarna doorlopen. Er is jurisprudentie waar de Hoge Raad heeft bepaald dat onder omstandigheden ouders gehouden zijn bij te dragen aan de studie van hun kind.

Natuurlijk zul je niet zomaar je ouders voor de rechter slepen, maar als je echt niet anders kan zou je dat kunnen overwegen. Zo'n procedure speelt voor de kantonrechter, zodat je geen advocaat in de arm hoeft te nemen en de procedure je dus weinig kost.

geldt dat niet tot je 21e?

Heel erg bedankt voor je info!!

Alleen uhm, wat kan je doen na je 21e? ;)

Ik bennamelijk al 21, hebben ze dan nog enige verplichting? nee zeker... en wat isser dan redelijk om van hem te vragen ?

Je hebt helemaal gelijk, foutje van mijn kant. Art. 1:395a lid 1 bepaalt inderdaad:

'-1. Ouders zijn verplicht te voorzien in de kosten van levensonderhoud en studie van hun meerderjarige kinderen de die leeftijd van een en twintig jaren niet hebben bereikt.'

Dit is overigens een bepaling die pas redelijk recent in Boek 1 is ingevoerd, dit kun je zien aan de nummering (395a). Vroeger gold die verplichting slechts tot het achttiende jaar.

Vampiro:

je bent al eenentwintig, dus er bestaat in beginsel geen in rechte afdwingbare verplichting van jouw ouders meer om in je studie bij te dragen. Wat je van ze vraagt is natuurlijk echter helemaal vrij, en ik sluit niet uit dat de rechter bepaalt dat er wel een som betaald moet worden voor jouw levensonderhoud en studie, ook al ben je ouder dan eenentwintig.

Als jij door omstandigheden écht niet kunt werken naast je studie, en het is absoluut onmogelijk om in je eigen onderhoud te voorzien, dan zou je natuurlijk kunnen proberen geld bij ze los te peuteren. Maar op grond waarvan, dat zou ik even moeten opzoeken, dat weet ik zo niet uit m'n hoofd. Ik betwijfel overigens of de kans van slagen groot is. In het algemeen wordt aangenomen dat mensen van eenentwintig of ouder in staat zijn om in hun eigen levensonderhoud te voorzien, en kan slechts bij in de wet bepaalde uitzonderingen een verplichting tot betaling van ouders/echtgenoten worden opgelegd.