Stage :S
 

Ik moet morgen stage lopen ,...

ik vind het echt verschrikkelijk, ik moet 2 uur met de trein reizen .. dat is nou niet zo'n probleem, maar ik ken daar niemand bij dat bedrijf waar ik ga stage lopen

Ik weet amper de weg, ik kom daar voor het eerst en het is een onwijs groot gebouw dus zou niet weten waar ik heen moet :confused:

ik zie er zó tegenop!!!!

ook heb ik nogal slechte ervaringen met mijn vorige stage waardoor ik ook niet echt overloop van zelfvertrouwen..

ik moet er 5 dagen in de week heen..vreselijk.

naja beetje vaag verhaal, weet ook niet of het hier nou wel zo goed past maar wou het even kwijt.

iemand misschien tips voor zo'n eerste dag ? :rolleyes:

en iemand die dit herkent en ook goede/slechte ervaringen met stage heeft?

kus Jes

ik loop sinds een week of 3 ook stage bij een heel groot bedrijf in het begin had ik er wel zin in maar toen ik eenmaal stage liep kreeg ik best veel klote klusjes nu is dat wel wat minder geworden. Als iets je niet bevalt op je stage adres dan moet je gewoon je bek optrekken en vooral niet over je heen laten lopen want dat gebeurd zo vaak met pracktikanten. Ik ga er nu met de houding heen van ik doe wat ik moet doen en over een tijdje ben ik er allemaal weer vanaf want gelukkig is stage slechts tijdelijk !

Ik herken het niet want ik heb nog nooit stage gelopen maar ik denk dat als je in dat gebouw bent dat je je gewoon moet melden ergens en dat je moet zeggen dat je komt om stage te lopen. Nu ken je er nog niemand maar na een dag is dat al heel anders. Ben je de enige die daar stage gaat lopen of zijn er nog meer mensen die in hetzelfde schuitje zitten?

Veel succes iig!

Groetjes Dana :)

Mijn 'schoonzus' (zus van mijn vriend dus) loopt nu stage in het ziekenhuis, in het begin had ze het ongelofelijk moeilijk, ze was helemaal alleen en kende niemand. Ze belde ook regelmatig helemaal huilend op wanneer er weer een dag op zat.. echt afschuwelijk vond ze het. Maar nu is ze een jaar verder en voelt ze zich er meer dan thuis, de hele sfeer is haar nu bekent en ze wil niet anders meer. 't Duurde even voor ze het leerde kennen, maar dat werpt dus echt z'n vruchten af.
Zet dus door, geef alles wat je hebt en je komt er wel doorheen!!

Ja, stort je er gewoon helemaal in. Hoe minder voorbereid je bent, hoe beter. Als je namelijk helemaal onvoorbereid in elke situatie terecht komt, train je je vermogen om snel onverwachte situaties op te lossen. Dat is erg belangrijk. Het doel van een stage is, naast het opdoen van praktijkervaring in een bepaald vakgebied, ook het opdoen en trainen van sociale vaardigheden.

Niet voorbereiden dus. Als je je zoveel mogelijk gaat voorbereiden en je komt dan in een situatie waarin jouw voorbereiding niet blijkt te kloppen, dan ga je helemaal flippen.

Wees dus niet bang om mensen dingen te vragen en dingen fout te doen, dat hoort er allemaal bij. Je kunt niet je leven leiden zonder een paar keer een blunder te maken en een paar keer dingen fout te doen en de aandacht negatief om je gevestigd te hebben. Dat moet je gewoon ook meemaken. Het moet fout gaan, voor je weet hoe het ook goed kan gaan.

Heb je geen stagebegeleider die je de weg kan wijzen?

Je zult toch idd wel begeleid ed worden door iemand? Lijkt mij iig wel. Misschien kun je je melden bij een balie en dat zij je dan doorsturen of iemand roepen oid? Ik belde altijd van te voren op (kan jij nu niet meer, maar ja) en vroeg dan hoe laat ik waar moest zijn ed. Ik had ook altijd een stagebegeleider die me dan rondleidde ed.

Als niemand voorstelt om je rond te leiden, zou je misschien aan iemand kunnen vragen of hij/zij je het gebouw een beetje kan laten zien ed. Er is over het algemeen altijd wel iemand die dat wil doen.

De meeste mensen die ergens voor het eerst komen kennen er niemand. Iedereen heeft wel eens een eerste keer gehad en niemand gekent, je bent dus niet de enige die dat mee maakt.

Succes morgen!

Ik heb nog niet stage gelopen, maar dat ga ik binnenkort ook doen. Ik heb altijd al problemen gehad met nieuwe dingen. Naar een nieuwe school gaan, voor het eerst naar de orthonotist gaan, enz. enz. Heel zenuwachtig ben ik dan, omdat ik niet weet wat ik kan verwachten.
Maar uiteindelijk moet je het toch gewoon doen. De eerste dag ik vreselijk, maar de tweede dag ken je de weg al en is het al lang niet meer zo eng.
Mijn tip dus: gewoon doen, dan zie je het allemaal vanzelf wel. Er zullen genoeg mensen daar in dat bedrijf zijn die je gaan helpen.
Succes!

Ik ging er ook altijd onvoorbereid naar toe. Bijna iedereen is ook wel aardig tegen een nieuweling. Die andere vonden het allemaal niks, die gingen er hele voorstellingen van maken van hoe het daar zou zijn.. Het is toch altijd anders als je denkt, alleen moet ik altijd even aan de tijden die 1,5 a 2 keer zo lang zijn als op school :P

Ofwel niet druk maken, maar dat is lekker makkelijk gezegd ;)