|
De zon in gedachten en de maan in mijn hart...
De zon in gedachten en de maan in mijn hart... Het leek zo mooi, weer een nieuwe dag. Een waarin de wereld weer echt mooi was. Zo'n dag waarin ik het nut weer zag. En ik maar hopen dat het blijvend was. Daar scheen de zon en de lucht was blauw. De bossen weer groen en het gevoel voldaan. zo scheen de zon in gedachten dankzij jou. Maar de dag ging en in het hart kwam de maan. Die duizenden sterren die je naam riepen. In het holst van de nacht waarin ik je zag. Zoals onze wegen zo snel uit elkaar liepen, zo mooi als hallo, zo pijnlijk was het gedag. |
vooral de laatste zin vind ik heeel mooi (y)
|
Ik vind het einde ook goed, de laatste strofe is leuk, maar ik vind de eerste twee strofes eerlijk gezegd nogal stroef lopen. wel heel mooi woordgebruik, lief!
|
mooi..*issur stil van*
|
Dat einde vind ik geweldig...
Iets negatiefs heb ik hier niet echt over te zeggen, alleen dat ik het jammer vind dat je twee keer "was" hebt in de eerste strofe. Ook leuk dat je twee keer zag en dag rijmt, terwijl het de eerste keer lezen niet opvalt. |
Verwoording is erg mooi, jammer van het metrum! Laatste zin is mooi..
Genesis |
| Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 10:27. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.