![]() |
Wat je zei....
Wat je zei... De wind die door je haren speelt. Liefjes zacht, onverveeld doorgaat, tot waar je bent, waar je moet zijn, loop je door, totdat je stilstaat. Je keek me aan en zei: Je ogen, een reflectie van het niet mogen, te kijken naar wat er niet is, leegte in mij, zo vol zijn je ogen. |
Op zich wel mooi, maar de derde regel van de tweede strofe loopt niet helemaal goed, maar misschien ligt dat aan mij. Ik vind het niet mooi dat je twee keer met ogen eindigt in 1 strofe.
|
je bedoeld de tweede strofe?
|
Ik heb een paar keer gelezen en in het begin vond ik hem niet zo,
maar hoe meer ik hem lees, hoe mooier ik hem vind worden.. Ik vind dat 2x eindigen op ogen in de 2de strofe ook wat minder en "totdat je stiltstaat" vond ik de eerste paar keer vreemd lezen.. |
Citaat:
|
Maak er anders van: zó vol zijn je ogen.
Zo las ik het, ik weet niet of je dat ook zo bedoelt, maar ik vind het wel mooier. En dan stoort het 2x 'ogen' ook niet meer. Verder: prima gedicht. Kort, maar het raakt. :) |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 10:58. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.