Poem
 

Amidst the dry surface of a slope
The soles of both feet touch the soil
A red crying heart beats a syncope
On the lasting rhytm of existence

My head is absorbed by memories
Silence of mind does not last for long
Like the crying of toddling babies
Remembers me of when I was young

Overwhelming taste of fig and date
But with closed eyes the birds fly over
They seem to predestinate my fate
Their echoes will resound for ages

Tis alsof je je regels onderbouwt met een gevoel of iets dergelijks, tgeeft iig wel heel iets speciaals
Dan hoeft er geen ritme aan te pas te komen, doch zit het er wel in

goed werk ;-)

*wist niet wat te antwoorden*

*agreed daarom maar met ulfheidin* :o

gewoon goed, gewoon mooi, mooie mystieke sfeer zoals we dat van meerdere mensen op dit forum wel eens mogen aanschouwen..

Genesis

exalted words, almost lofty, full of sphere... a soft dreamy composition, a faintly bitter velvet.

sja...
a man's gotta do what a man's gotta do

jij doet wat je doet Daan,
als altijd

predestinare...

Your words keep on echoing in my mind...

(f)