geen reden om depri te zijn, maar toch
 

ik kom behoorlijk vaak op dit forum om verhalen te lezen van mensen met psychische problemen, maar het valt me op dat deze mensen ook (bijna) altijd een aanduidbare reden heeft om depressief te zijn: ruzie met ouders of vrienden, zelfmoordpogingen van kennissen, overlijden van dierbaren enzovoortsss.

ik ben ook regelmatig depressief de laatste jaren maar zonder echt duidelijke redenen, meer twijfels over wat me leven nou echt voorstelt. is dit nou overdreven??/ want ik heb dus zeg maar geen grote 'tastbare' problemen.....en toch absoluut niet gelukkig :S:S

Er hoeft natuurlijk niet één duidelijke oorzaak te zijn voor een depressie. Er kunnen ook meerdere kleine dingen zijn die op zich niet heel erg zijn. Wat zijn jouw redenen om depri te worden? Want er zullen toch dingen zijn die niet goed (genoeg) gaan, waardoor je je niet gelukkig kan voelen. Anders was je vast gelukkig geweest, niet?

ehm ja nou het grootste probleem is dat ik ben wie ik ben :S en dat dat maar heel deels te veranderen is, tenslotte lijk ik gewoon heel erg op mijn ouders, dat valt niet te veranderen

Dus je bent niet tevreden met jezelf? Hoezo dan niet?

haha het lijkt net een msn gesprek met ze tweetjes :P

ik straal iets uit van onzekerheid waarop mensen me graag pakken. en mensen hebben er ontzettend veel genoegen in om me buiten te sluiten om allerlei kinderachtige redenen......en ik vraag me af of het ligt aan de mensen......want het gebeurt overal. overigens is het nogal wisselend, de ene dag voel ik me goed, en het slaat zomaar om.....vast wel herkenbaar??

Je bent wie je bent. Waarom zou je dat veranderen?

Ik denk dat je eerder je instelling, dat je wilt veranderen, moet aanpakken, dan daadwerkelijk het veranderen!

Op wat voorn manier pakken mensen je eigenlijk?:)

dat je je leven als uitzichtloos beschouwt kan al genoeg zijn, hoor. ik leef in een supposedly gelukkig gezinnetje en heb nooit iets diep tragisch meegemaakt, maar om nou te zeggen dat ik me geweldig voel.. nee.

Kijk, daar heb je al een hele goede reden om niet lekker in je vel te zitten. Het is niet leuk als mensen je buiten sluiten.

Het beste wat je kunt doen is denk ik dan proberen je zelfbeeld op te krikken. Maar of dat nou zo makkelijk is... Daar kun je jaren over doen. En je kunt echt wel een heleboel hulp daarbij gebruiken... Mensen die je op de realiteit wijzen bedoel ik dan. Dat je niet zo'n big deal gaat maken van ieder klein puntje over jezelf, want niet alles is belangrijk. Maar het is het belangrijkst dat je jezelf leuk vindt, dan pas kun je goed merken (en misschien zelfs begrijpen) dat andere mensen jou leuk vinden.

Maar ja, hoe ga je dat nou doen? Bekende trucs zijn elke avond iets positiefs over jezelf op te schrijven, minstens twee weken lang en vaak die lijst door te lezen... Of jezelf complimenten maken... Maar ik weet niet of het echt helpt. Je moet in ieder geval realistisch zijn en dingen niet erger maken dan ze zijn. Als je bijvoorbeeld een keer iets stoms zegt hoef je daar echt niet om te gaan piekeren (dat is heel moeilijk).

Maar nu ga ik maar naar bed. Hebben andere mensen tenminste ook nog eens de kans om er iets over te zeggen. ;) Truste!

:| 21:50. je draait toch geen nacht/ochtenddienst? ;P

Keb nog een trucje :)
Je neemt twee schriften, een piekerschrift, daar schrijf je per dag 1 half uurtje in wat je dwars zit. Dat kan over jezelf zijn, maar maybe ook over je ouders, of over je vrienden.
En je neemt een compliment schrijft, daarin schrijf per dag een half uurtje (mag ook langer;)) in wat je allemaal goed hebt gedaan. Dingen die je voor jezelf goed afgehandeld hebt enz. MAAR let er wel op, dat het geen dingen die anderen vinden zijn, je moet er zelf wel achter staan:)

:o heb niet het hele topic doorgelezen maar goed..

ik weet niet of dr echt een reden moet zijn om depressief te zijn.
maar ja, als alles helemaal goed gaat heb je niet vaak het idee wat is dit leven kut enz. Waarom zou je je afvragen waarom ben k dr nog oid als alles goed gaat?

naja, wat k eigenlijk nog wil zeggen is een beetje vaag en lukt ook niet helemaal, maar ik heb geen idee of dr echt een reden moet zijn.

je hoeft niet een heel persoonlijke reden te hebben om depressief te zijn.

ontevredenheid over de maatschappij kan al genoeg zijn!
en ontevreden over jezelf ook.
of mensen die gaan piekeren over het leven, en zich bedenken dat ze niet echt nodig zijn op aarde, en daardoor depressief worden.
of gewoon mensen die alles wat gebeurd negatief zien.
begrijp je waar ik heen wil?

maar idd, dan zou je, hoe moeilijk het kan zijn, je instelling in sommige gevallen moeten veranderen. naja moeten, het zou je leven makkelijker maken denk ik.

liefs, wendy

Owja, nog een toevoeging, er is gebleken uit onderzoek (keb geen bronnen), dat als je als baby een keertje lag te huilen en er niemand kwam, dat je er later depressief om kon worden.
Je moet je wel realiseren, dat zo'n gevoel zich niet vanzelf op lost. Heb jij een goeie dagplanning? Bijv school of zo? Structuur kan nmlk ook een grote rol spelen bij een depressie. Ik ga mezelf altijd helemaal opvreten met negatieve gedachtes wanneer ik een dag niks te doen heb. Echt vreselijk is dat, daarom heb ik bij mezelf de eis gesteld om 1 keer per dag een huishoudelijke taak te doen, elke dag een aktiviteit te doen en dat soort dingen. Ik heb er niet altijd zin in, maar het helpt wel!

jouw leventje lijkt wel wat op het mijne. ik noem het dan niet depressief, maar ik kan wel omslaan op rare momenten.
ook ik zit een beetje in de knoop met mezelf en met hoe ik ben, wil ook graag van alles aan mezelf veranderen, maar het lukt niet. maar dat even terzijde.

je hoeft niet persé 1 grote reden te hebben, zoals zelfmoordpogingen, gescheiden ouders, etc. zodra jij niet goed in je vel zit, heb je gewoon geen fijn gevoel, ongeacht of iemand vindt dat je je aanstelt of niet.

probeer inderdaad zoals al gezegd werd naar de goede dingen te kijken, en, het belangrijkste: wordt geen ander mens! jij bent ook een bijzonder mens en jij hebt ook van alles goeds in je! accentueer die punten, maar moffel je midner goede punten niet weg. jij bent wie je bent, en daar kan niemand, behalve jijzelf, iets aan veranderen.

bedankt voor de reacties...maar is het dan beter om jezelf te veranderen als je niet tevreden bent over je (sociale) leven, of is het beter om op zoek te gaan naar andere mensen.....of gewoon iets minder willen?? ik weet het ook niet meer

kijk, natuurlijk moet er wat veranderen, maar dat betekent niet dat jij dat alleen moet zijn. de mensen om je heen moeten zich aaan jou aanpassen, en andersom. betrek dus niet alles op jezelf. kijk naar de punten die je dwarszitten, en probeer die te veranderen, maar ga geen gekke dingen doen die onmogelijk zijn!

Kijk, als je jezelf wilt veranderen omdat je niet tevreden bent met jezelf moet je dat vooral doen. Werk aan de dingen waar je niet tevreden mee bent, dan ga je vast beter in je vel zitten.
Maar om anderen moet je het niet doen. Misschien wel in dergelijke mate dat normale sociale contacten mogelijk zijn (wat nu vast ook wel het geval is), maar je hoeft je echt niet volledig aan anderen aan te passen!

Ik heb ook vaak dat ik gewoon depri ben zonder enkele reden ik haal goede cijfers, leuk gezin, alleen school is niet zo leuk ik heb 2 goed vrienden, maar de rest sluit me buiten. Ik denk dat hetkomt omdat ik heel verlegen bent en onzeker. Maar soms heb ikvan die dagen dat ik me echt alles aantrek en dan voel ik me heel depri :(

Heb ik ook.

Geen reden. :(
Of wel.
Ik weet het niet meer...

Andere mensen zoeken heeft geen zin denk k.
K weet ut ook niet meer, dingen intresseren me ook gewoon niet echt, van die globale gesprekken en ik kan er ook niks van.

Maar wat wil je dan?
Hangt er natuurlijk vanaf wat maar waarschijnlijk zal je niet iets minder proberen te willen. Dat werkt (blijkbaar) ook niet, blijft toch hangen wat je eigenlijk wil.

fuck, wat komt dit bekend voor... geen problemen maar toch een fucking groot probleem... en dan???!!! :(

reden genoeg, vrouwen, leven, blablabla, maar uiteindelijk komt het allemaal wel weer goed, gewoon wat muziek luisteren en me vergrijpen aan wat biertjes :)

Kan goed hoor...sommige mensen zijn zelfs depressief omdat de serotonine-huishouding in hun hersenen niet goed functioneert, zijn dan ook depressief om niks eigenlijk...en veel mensen noemen iets al een depressie terwijl het gewoon een dipje is..

true

Heet het nog een dipje als het al 5 jaar zo gaat?
(Sinds ik 12 was...)

een dipje, daar kun je uit klimmen, zo ook uit een depressie. Als je echt wilt dan. Ik ben ook vijf jaar depressief geweest. Ik sloeg eerst iedereen en alles van me af. Ik liet niemand toe, want ze vernielden mijn leven alleen maar erger, totdat ik inzag dat ik alleen mezelf er maar mee had. En nu? Bijna zes jaar later? Voel ik me kiplekker! Tuurlijk heb ik af en toe een dip, tuurlijk heb ik nog mot thuis, alleen ik laat mijn thuissituatie mijn gevoel van vreugde niet beinvloeden!
Soms kan je idd NIEt zelf uit een depressie komen, maar daar heb je medicatie voor, die de stof in je lichaam bij zou houden:)

Bij jou heb ik dit wss wel eens eerder gezegd, maar ik zeg het maar weer: ZOEK HULP! Ik weet dat je dit vast weer zult afkraken of beginnen te vertellen, dat je het allemaal zelf beter weet, maar ja, weet je? Daar heb je alleen maar jezelf ermee en blijf je depri, dat zal mijn probleem niet zijn:) Maar kap dan wel met het zeggen dat je o zo zielig bent, want dat begint me te irriteren.

Ontopic:
Probeer eens te bekijken op wat voor momenten je je minder voelt. Misschien is het wel elke keer als je buiten bent geweest (ik noem maar wat). Als dat zo is, dan kun je bijvoorbeeld kijken of buiten het probleem ligt. Een probleem hoeft namelijk niet een opvallende oorzaak te hebben. Soms ligt ie wat dieper dan je zelf denkt:)

ik ben al zo lang zo ik weet niet hoe ikanders moet leven

tja, ik voel me ook vaak 'down' ofso
ook eigenlijk om niks
het duurt nu al wel lang, al gaat het soms een periode beter en dan weer niet
maar ik kan niet uileggen hoe t komt, omdat ik me eigenlijk schaam omdat ik er (voor anderen in ieder geval) geen 'goeie' reden voor heb :S

ja, dat vind ik ook.... je bent heus niej zomaar depressief als je een paar dagen niet lekker in je vel zit! sommige mensen nemen de term depressief erg snel aan... klinkt wel ernstig... je kunt je toch ook gewoon kut voelen???!!! nog veel erger als KUT, maar waarom moet dat stomme woord depressief erdan weer meteen bijkomen??? begrijp jij het?!

ik heb wel een beetje heltzelfde als jou. Misschien moet je eens met een maatschappelijk weerkster (op school?) gaan praten. Heb ik ook gedaan. Ik moest elke dag iets positiefd opschrijven en positieve eigenschappen van mezelf en kreeg blaadjes met tips voor meer zelfvertrouwen (daar ligt het misschien aan?) Dit was 2 jaar terug. Het heeft ontzettend geholpen, want eerst was ik echt een heel onzeker/zenuwachtig meisje. Vorig jaar ging het heel erg goed meestal, maar nu is het weer terug. Ik ben blijven zitten en alles is kut. Nu ben k naar sociaal pedagogisch medewerkster gegaan)die kende ik nog van 2 jaar terug) en k moet weer elke dag iets positiefs opschrijven. Soms heb k dagen dat k niks kan bedenken en soms gaat het veel beter. Ik lijk van buiten best zeker, maar van binnen ben ik echt heel erg onzeker. Ik wou hiermee zeggen dat het misschien een goed idee is om met een maatschappelijk werkster ofzo te gaan praten. Dit heeft bij mij echt ontzettend geholpen. Ook al heb ik het nu weer, ik ben er echt wel sterker door geworden. En dat van die positiefe eigenschappen werkte bij mij in ieder geval best goed. en elke dag iets positiefs opschrijven en doorlezen ook. Probeer maar eens. :)