serviesgevecht
 

weggedoken
onder de keukentafel
toekijkend
naar het onweer van servies
biddend
dat een bliksem
een einde zal maken
aan jullie geruzie ...

mooi, duidelijk, simpel en goed verwoord enzo! Heb je het zelf meegemaakt? 'k herken m'n eigen situatie er wel een beetje in...Mooi geschreven, hij's precies goed zo vind ik..

deed mij denken aan een gedicht die ik hier gepost heb een heel tijdje geleden:

Stil verdriet

Onmacht,
woede breken
Vliegen borden door de lucht
Jouw hoofd, dit keer niet ontweken
Al was het een vlaag, gedachtenvlucht.

Bereiken, kan ik je niet;
van zachte warme
geduldige tonen
Tot stemverhef
en schreeuwend kwaad
Zal binnen in je hart
het wreken, al wat je liet

bracht tot een stil verdriet


Het is heel anders, maar dat servies koppelde ik meteen terug naar dit gedicht.

Wat betreft je gedicht;
kort, schetst een goed beeld, niet krachtig in rijm of dergelijke, in verwoording heeft het wel wat:

*naar het onweer van servies*