Droomzinnen
 

Jouw woorden veroorzaken
een storing in mijn dromen.
Strepen vervagen het beeld,
je hebt me meegenomen.

Nu sta je stil, draait je om.
Je armen omsluiten mij.

Jouw woorden verdwijnen een
wereld die net nog bestond.
Vlekken op mijn netvlies,
we dalen neer op de grond.

Twee handen op mijn blote rug.
Een sok verlaat jouw naakte voet.

Jouw woorden roepen liefde,
nog heviger dan voorheen.
Mijn gedachten zo wazig,
zoals jij is er geeneen.

Verspreid ligt kleding, overal.
Wij stralen licht uit als een ster.

Jouw woorden beminnen me,
ontdekken zacht en teder.
Straks ben je weer verdwenen,
zie ik je nog eens weder?

Meer dan dromen was het niet,
ik kijk naar buiten, en het giet...

ik vind hem errug goed alleen het eind vind ik wat minder te gerijmd enzow..

Daar zit wat in ja...
Iemand advies over hoe het einde beter kan?

stoer gedicht!

je zou die laatste 2 zinnen kunnen verwerken in een strofe van 4 zinnen, zodat dat niet - giet niet zo snel achter elkaar komt...

Leuk vast schema erin, met terugkerend het deel over zijn woorden. Verder een simpel gedicht, beetje langdradig naar mijn gevoel, soms een iets te moeilijke verwoording om het lekker door te lezen. Maar alsnog mooi hoor:)

Hmm, zou kunnen, maar dan doorbreek ik wel de afwisseling van een strofe van 4 regels, en dan strofe van 2 regels...
Wat vindt de rest?

Ik vind hem ook nogal langdradig.. Zonde eigenlijk.. Hier en daar vind ik het wat struikelen maar over het algemeen wel goed geschreven (y)