Vragenvuur
 

De vragen die gesteld worden,
gebracht met verzwakte stem,
zijn mij moeilijk te bevatten.
Maar jij weet wat ik denk,
en ik voel wat jij vraagt.

Jouw woorden vullen de ruimte,
ik zie ze spelen in de lucht,
dwarrelend als jonge vlinders.
Maar jij ziet hoe ik denk,
en ik voel hoe jij staart.

Gauw bedekt mijn hand de jouwe,
ik beantwoord jouw verlangen.
Een blijde zucht ontglipt je.
Want jij ziet hoe ik straal,
nu ik weet hoe jij voelt.

Mooi, heel mooi, vooral de laatste twee regels van je gedicht vind ik goed bedacht. verder loopt je gedicht gewoon lekker, en ik heb er niets op aantemerken oid :)

ik vind het metrum niet zow geweldig, maar de woordkeus is echt goed! maar de derde zin klopt grammaticaal niet: het moet zijn 'voor mij moeilijk te bevatten'. de slotzin vind ik iets minder dan het geheel, voor mijn gevoel is ie nog niet helemaal 'af', het is meer voortgeborduurd op de eerste twee strofes.

De pijn doorschrijft een landkaart
Van verlangen naar de kou
Geborgen, verborgen, verdwaald in lendenen
die scheef zitten en ons tonen
Waar de waarheid dwaalt
Dit laat zich kennen door een zucht
Gesloten met een glimlach