Mannetje Maan
 

Mannetje Maan zal niets zeggen
Over hoe je door de coniferen sloop
En als een echte amazone
Stiekem mijn balkon op kroop

Want als ik straks hopeloos verdwaald
in het kuiltje van je wang
Mijn vingers in de jouwe vlecht
Gaat zijn licht z’n gang

Langzaam en steeds helderder
schijn jij onbedrogen
De trotse maan heeft mogen helpen
met de vonkjes, in jouw ogen

Toch?

Goed, kijk over een spelfout doe ik niet zo lullig, maar veel dommer als dit worden ze niet....

Sorry

Neem het niet te zwaar op, ik vind het wel lief hoor, zo van die dingen waar meisjes van smelten (toch???), maar ik zie er niet zo veel bijzonders aan verder, technisch zit ie goed in elkaar. Of mis ik nu een diepere betekenis?

Klopt, ik doe af en toe ook wat minder diepere gedichten (zie hier)
Maar ik heb wel diepgang hoor :rolleyes: ;)

Maar misschien wist je dat al van andere gedichten van mij, of misschien is het niet zo maar leef ik heerlijk in die waan...