Respect your ROOTS!
 

Muziek, daar zitten we nu. Het is ergens begonnen, in een vaag verleden. Na de Backstreet Boys, na Total Touch en na Peter Andre, waar is het toen heen gegaan? Wat was de eerste stap in de richting van waar je nu zit? En hoe kijk je nu tegenover die band(s?)? Wat vind je van de muziek? Kan je er nog naar luisteren? Pure nostalgie? Of blij dat het de eerste band was, en blij dat je verder bent gegroeid? Dus, respect your roots?

ik was toen ik ongeveer 10/11 was Once Upon A Time in the West aan het kijken op tv, en vond de muziek echt geweldig.

Een paar dagen later zat ik eens in mijn vaders cd collectie te snuffelen en toen vond ik Dire Straits- Alchemy en daar stond een nummer op dat Once Upon A Time in the West heette dus ik dacht dat dat hetzelfde nummer was

Dat was niet zo maar ik vond het toch een leuk nummer, de hele cd geluisterd en de rest van mijn vader cd collectie geplunderd.

de vriend van mn zus liet me voor het eerst U2 horen 6 jaar geleden. toen een tijd alleen U2 geluisterd :p tot ik op een gegeven moment een half jaar laten naar iets U2-achtigs zocht en de Manic Street Preachers tegenkwam, die dus helemaal niet U2achtig zijn, maar ik kende alleen If you tolerate this. toen vond ik op een gegeven moment het nummer Patrick Bateman van de manics, wat metal is, en dat nummer vond ik helemaal te gek. vervolgens begon ik veel metal en dus metallica te luisteren en begon ik echt meer bands te ontdekken: Megadeth, Judas Priest, Iron Maiden, Guns n Roses.. maar ook punk van The Sex Pistols, The Clash, NOFX, Pennywise, Rancid etc. op een gegeven moment ontdekte ik Placebo en kort daarna Muse
en tegenwoordig moet het eigenlijk gewoon zo hard mogelijk beuken van Children of Bodom tot whatever. ik ben me tegenwoordig vooral aan het verdiepen in minder mainstream bands

als ik zo terugkijk op U2, waar het voor mij dus eigenlijk begon moet ik zeggen dat mijn liefde voor U2 enigzins is gezakt, maar ik vind vooral het oude werk (albums Boy en War) nog steeds erg vet. de Manic street Preachers ook nog wel, maar alleen de hardere nummers uit het Holy Bible tijdperk.

Vroeger luisterde ik wel eens Coldplay, Eels en Old-Trojan Ska(dat draaide mijn moeder wel eens) ..maar omdat mijn broer, McMotion, n kamer boven mij had, en muziek draaide om 3 uur snachts leerde ik als t ware naar rock te luisteren..en op n begeve moment vroeg ik aan mijn broer of hij mischien een cdtje kon maken met wat van alles erop. Hij dus Live (dat vond ik dus wel leuk) weezer en andere rockbands erop zetten..mar ik kende nog 1 liedje..iets van Dont have me white....dont haaaave me white..dus ik vroeg of hij dat leidje erop kon zetten..(ik weet nog dat hij zei: dus je wilt ook ECHTE punk erop? en dat vond ik heel cool van mezelf ) en toen had ik die cd iets van 50 keer gedraait en kende ik bob, linoleum, perfect goverment en dont call me white uit mn hoofd..waarnaar ik dus naar meer ben gaan zoeken..en meer cd's ben gaan vragen..waarop hij songs kon zetten met muziek die hij leuk vond..en ben ik dus meer bands ghaan leren kennen. nu heb ik een eigen computer en had ik de hele map NOFX, Rancid, Bob marley, Skatalites, Less Than Jake, Catch 22, en nog wat bands van zijn computer, naar mijn computer gekopieerd..en ben ik dus naar nieuwe bands op zoek..:)

Na de gebruikelijke top40/trance/gabber, Metallica - NEM S&M op tv gezien, S&M kopie van broer geleend, gekocht, rest albums gekocht, paar nieuwe bands geprobeerd, op het forum gekomen...

it began with Metallica-ca-ca-ca-ca-ca...:D

ik ging toen ik een jaar of 9 was altijd leren dansen van mn nicht die toen 15 was [zat op de dansacademie]. we dansten meestal op the fugees/lauryn hill en op aaliyah en blackstreet. ik vond die muziek helemaal geweldig, ging dat veel luisteren in combinatie met de spice girls en nog meer troep.

toen ik 12/13 was kreeg ik een vriend die heel veel [underground] hiphop luisterde [die spice girls shit was inmiddels weg gezakt], zijn zus ook en al hun vrienden ook, ik zat daar bijna altijd dus ik hoorde ook bijna niks anders meer, ik vond t nog beter klinken dan de hiphop die ik al luisterde.

toen ik 14/15 was ging t uit en nu heb ik nog steeds dezelfde muziek/lifestyle. luister alleen ook nog wel wat andere muziek tussendoor maar dat heb ik ook altijd gedaan [triphop, beetje d&b e.d.]

begon met The Beatles, Green Day, Ramones, Dead Kennedys, Buddy Holly, Celine Dion, Biohazard, Sepultura, AC/DC, eigenlijk alles met een electrische gitaar, ik was een klein rockertje, dat was zo'n 6/7 jaar geleden. Dat groeide al na een half jaar meer naar de (skate)punk(rock), Ramones, Green Day, Dead Kennedys, Sex Pistols, NO FX, Mxpx, No Use For a Name, ik luisterde nog steeds veel naar The Beatles en Buddy Holly, want dat vond ik toen heel gers, ook al lachte iedereen me uit. AC/DC vond ik toen ook echt geweldig. Wat clips die ik toen ook geweldig vond, "Sex and Candy" van MARCY PLAYGROUND, "basket case" (en een aantal andere clips) van GREEN DAY kwamen toen op TV, nog wel wat meer rockclips.

Ik begon een of twee later wat meer into ska-punk te komen, Less Than Jake, Catch 22, Bad Manners, Sublime, Mad Caddies. Ik luisterde nog wel veel naar die (skate)punk(rock) bands.

Daarna kwam men echte Ramones periode, ik heb het altijd al een van de betere bands gevonden. Maar ik heb toen nieuwe broeken gekocht, strakke LEVIS 532 spijkerbroeken, en men skate-kleding weggedaan. Ik begon bands als Screeching Weasel, The Queers, Riverdales, Teen Idols, Mr. T Experience tof te vinden. Om het meeste waar ik vroeger naar luisterde keek ik niet meer om, want dat vond ik suf worden. Alleen NOFX vind ik nog tof, The Beatles, Buddy Holly, AC/DC, en Green Day waren geweldig. En kreeg later men leather jacket en chucks, toen was ik tsja ze noemen het een pop-punk nerd :).

Naast pop-punk kreeg ik ook een liefde voor de 60's The Beatles had ik al in men zak, maar The Who, The Remains, The Velvet Underground, The Monkees, Herman's Hermits en The Shadows kwamen daar nog bij. Al snel kreeg ik veel interesse in de jaren 70 punk, waarvan ik al naar de Ramones luisterde. Daarbij kwamen The Dead Boys, New York Dolls, Iggy & The Stooges, The Clash, etc etc. Alsof het allemaal nog niet genoeg was had ik er ook behoefte aan om de eind 70, en jaren 80 metal eens te beluisteren, bands als Thin Lizzy, Kiss, GnR, Megadeth, Motorhead, Motley Crue ging ik erg waarderen.

Ongeveer anderhalf jaar kreeg ik veel intresse in de jaren 50, en het voelde gelijk alsof ik mijn roeping gevonden had! De jaren 50 WAS HET! De jaren 50 muziek maakte me gek! Rockabilly, country, doowop, en rock'n'roll!! Het verklaarde ook gelijk mijn 'brede' muziek smaak, het is gewoon rock'n'roll. Ik ging steeds meer in rock'n'roll/rockabilly, en de evoluties als powerpop, surf, punk, heavy metal, psychobilly, hardcore enzo.

Ik was geen pop-punk meer ;) Ik vind greaser wel leuk. Ik smeer pomade in men haar en ben dol op de jaren 50, het meeste waar ik naar luister is greaser-rock, dus waarom niet.

Vandaag de dag luister ik nog naar alles van mijn Ramones periode tot nu toe. Ben wel veel kritischer geworden dan. Sommige bands zijn afgevallen dan ;).

shiiiiiit ik had echt niks te doen....

5 à 6 jaar geleden punkrock op tv gezien, ik vond dat vet.. begonnen met the offspring, daarna nofx.. toen kwamen the foo-fighters, nirvana/soundgarden/pearljam/alice in chains/smashing pumpkins.. en toen heb ik mijn horizon verbreed en momenteel is het vooral type o negative/sepultura

Zo'n 7 jaar geleden begonnen met de cd's van Alanis Morissette en The Cranberries van mn vader... Kort daarna 'ontdekte' ik No Doubt... Vandaar evolueerde mijn muzieksmaak zich... Wat er zoal voorbij is gekomen: Red Hot Chili Peppers, Within Temptation, Robbie Williams, HIM... :o

Van al dat is nu eigenlijk alleen nog The Cranberries over... De rest vind ik nog wel aardig, maar niet echt de moeite waard. Ik heb trouwens nog wel meer aan mijn vaders muziekcollectie te danken: The Doors, Fleetwood Mac... Van veel dingen wete ik niet eens meer hoe ik er aan kom... The Cure bijvoorbeeld :confused: . Jethro Tull heb ik van een vriendin, Siouxsie & The Banshees en Kate Bush van een andere vriendin, van Placebo had ik ooit een clip gezien op MTV, The Hives kwam ik opeens op een concert terecht... En nog veel meer... Wat heel eg niet interessant is...

Hetzelfde geld eigenlijk ook voor mij.:p

Via mijn pa leerde ik the Doors, the Beatles en the Stones e.d. kennen. Mijn broer luisterde vanaf begin jaren 90 naar dingen als R.A.T.M., Green Day, Nirvana en later naar Dog Eat Dog en the Offspring. Dit nam ik ook over en tegen de tijd dat ik in groep 8 kwam, raakte ik ook geinteresseerd in skateboarden. Ik was een klein skatertje en een van de weinigen die rock boven hiphop verkoos. Ik ging door waar mijn broer gestopt was, ik begon met punk-o-rama cd'tjes en kreeg mijn eerste Nofx cd. Dude, ik was echt verslingerd aan die Epi-troep, ik kwam via Rancid in aanraking met ska en wist dat dat de shit was. Sindsdien heeft mijn muzieksmaak van tijd tot tijd gevarieerd. Dan weer meer ska, dan weer meer punk, ska-punk. De laatste paar jaren ben ik me steeds meer gaan verdiepen in de oudere punk zoals Ramones, Exploited en sinds kort Conflict. Die Epitaph bands luister ik bijna nooit meer uit mezelf, alleen inderdaad voor nostalgie o.i.d. maar ga nog wel naar concerten van bands die ik vroeger vet vond zoals laatst Nofx en Pennywise. Ik heb ondertussen mijn vader en broer geintroduceert in de punk en ska en vooral mijn pa is totaal gek van bijv. Rancid, Living End, Ska-P en Pennywise.

Ik ben opgegroeid met Jackson Five, Marvin Gaye, Diana Ross, Santana, Earth, Wind and Fire, Kool and the Gang, James Brown, Bob Marley, Stevie Wonder, The Eagles, Dire Straits, Van Morrison, Barry White etc etc.

Ik luisterde vroeger al van alles en doe dat nog steeds.
Ik luisterde bijv. rond 10-12 thunderdome maar ook green day en van ongeveer 10-15 vooral rap en R&B.
Rond m'n 15e ben ik overgegaan in de Garagescene.
Vooral omdat ik toen in aanraking kwam met Garage(Speed, Uk, 2step, US) en omdat ik een beetje de hiphop ontgroeide.

Ik ben nog steeds een garagehead, maar ik heb sinds een half jaar tot een jaar steeds meer interesse gekregen in zgn. soulful/funky/latin house, club etc etc.(als het maar funky, soulful en/of vocalic is)

edit:
Alles wat ik luisterde luister ik nog steeds, maar in veel mindere mate.
Ik vind nix van wat ik ooit geluisterd heb slecht.

Vroeger wat m'n ouders draaide(beatles, stones enz enz) en random dance shit :D
6 jaar geleden(ongeveer) zat een klasgenoot onder de blauwe plekken en ik vroeg hoe dat kwam en hij vertelde me dat hij naar pennywise was geweest. En dat nofx enzo ook erg tof waren. Ik naar de cd winkel met een vriend(die een beetje offspring luisterde) en hij besloot een nofx cd te luisteren. Ik zag Bad Religion staan(kende t niet. alleen van naam) voor weinig(stranger than fiction) en besloot dat maar te luisteren. Sinds die tijd is t bergafwaarts gegaan hahaha ;). Eerst tijdenlang skatepunk etc. Toen zag ik een paar bandjes(voornamelijk Uppercut en Reaching Forward) en toen vond ik dat geweldig. Zo aggressief en zonder alle bullshit die veel punkrock wel heeft. Sindsdien ben ik meer en meer into underground hardcore/punk geraakt. Van punkrock tot powerviolence. Van youthcrew tot trashcore. Luister daarnaast ook wel andere shit(al is t niet veel), maar hardcore punk in al z'n vormen is m'n main thing.....en dat zal t altijd blijven. :)

ik begon een beetje met echt muziek luisteren via m'n broers toen ik in groep 8 zat. ze luisterden offspring/dog eat dog/NOFX. vanaf toen ben ik steeds meer zelf dingen gaan ontdekken en ging ik naar concerten (op mn 14e ging ik naar NOFX in de melkweg, ik was echt onder de indruk, voora H20 was in mijn herinnering erg kewl live)

daarna ging ik een beetje van de skatepunk af, en ging meer richting hardcore/punk, en veel naar shows. nu, 2 jaar sinds het begin van mn hardcore/punk periode luister ik daar nog steeds veel naar, maar nu ook naar andere genres, drum n bass, ska, triphop, beetje metal, beetje EBM/darkwave, beetje hiphop, alles wat goed klinkt voor mij, niet meer alleen punk/hc

Ik ben altijd opgevoed met de bluesmuziek van mijn vader en met Kinderen voor Kinderen. Daar komt waarschijnlijk mijn fascinatie voor Nederlandstalige muziek ook vandaan. Later werd het Spice Girls (don't shoot me, ik was 11) en nog iets later (13) deden Anouk, Ilse DeLange en zo hun intrede.
Daarna veel naar het eerste abel-album geluisterd, 1e kane album heb ik ook, en toen kreeg ik een vriendje. Met een fascinatie voor alles was alternatief was. En toen werd het dus jaren 60 muziek, a la Beatles, Pink Floyd, The Who en nog een heleboel bands die daar tussen liggen. Ik begon Queen te ontdekken en na een jaar of twee (ik was toen vijftien) begon ik weer een beetje mijn eigen muziek te luisteren. Die werd aangevuld met Krezip, K's Choice, Caesar / Johan (danku vriendje) No Doubt en Kula Shaker.

En nu? Nu is het Acda en de Munnik, spinvis (back to my roots all right --> Nederlandstalig) maar nog steeds alles vanaf het Anouk-tijdperk.

Inmiddels heb ik van Caesar en van Acda en de Munnik alle albums, en is mijn vader regelmatig zijn Pink Floyd cdtjes kwijt...

Dat is een beetje mijn muziek-autobiografie.

de standaard alto-hiphop beginners troep

wtf moeten we hier nou mee?

Tijdverdrijf. Als altijd.

Is het true om te zeggen dat ik de Spice Girls nog heb geluisterd..
En Will Smith..
Smurfenhouse to da bone :D...
Charly Lownoise & Mental Theo, Dj Paul Elstak, Gabbertje, Gabber Piet, Lipstick..
Ach jah de voor de rest ben ik ook maar een meeloper in de zogenaamde alternatieve muziek :D..\
Mjah ben niet zo true, ik heb nog slechtere muziek geluisterd dan dat ik nu doen..,

dude jij mag dat jij bent asian wat dat betreft kun je voor bijna alles een joker inzetten als je maar zegt dat je asian bent.

wanneer gaan we een kung fu film maken? :confused: :D

Asian pride :D..

Jah ben bezig om mijn moves weer bij te werken :P..
Die kungfu film moet nog maar even worden uitgesteld :D..

Basisschool luisterde ik Eminem, daarna leerde ik (door snees) Korn kennen. Eerst vond ik het vaag en kut, daarna leuk. Begon ook Slipknot te luisteren. Toen in 1 keer overgeschakeld op punkrock. Nu luister ik meer metal en hardcore, bijna geen punk meer.

On the 7th day god created manchester \0/

ik weet niet hoe ik eraan kwam maar op een dag kocht ik een album van bon jovi en sindsdien is dat een beetje mijn smaak geworden en langzamerhand kwam er ook steeds meer (leukere) muziek bij zoals metallica, the police,green day enz. wat ik tot op de dag van vandaag nog steeds luister

mijn paps en mams zijn stoere rockers.
ik was 3 toen ik guns ´n roses luisterde (zei mn moeder, toen kreeg ik mn eerste cassette-speel-dinges).
daarna heb ik een hele tijd dingen als alanis morissette en garbage geluisterd, ook een periode spice girls en aqua natuurlijk. toen kwam de greenday-periode, maar daar was ik gelukkig snel overheen. ik luisterde vervolgens nu-metal, daarna wat ebm, toen indie-rock &dream-pop, en dat luister ik nu nog steeds, maar ik ben metal weer gaan waarderen inmiddels.

mn huidige muzieksmaak komt voort uit
jack off jill; indie-rock
slowdive/my bloody valentine; dream-pop &shoegazer
emperor; metaalll

greenday op tv gezien vonnik doop, en toen per ongeluk nofx gezien op pinkpop, zaten maar wat te chillen en toen verkocht, en via nofx steeds meer pünk gaan luisteren, en nu luister ik ook naar slipknot

Per leeftijdscategorie de bands die ik destijds leerde kennen, die een redelijk beeld geven van mijn muzieksmaakontwikkeling:

>10: Michael Jackson, Def Leppard, Toto etc..
10 - 14: Pearl Jam, Live, Alice In Chains, Faith No More etc..
14 - 18: Deftones, Korn, Machine Head, Slayer etc..
18-22: BoySetsFire, Sunny Day Real Estate, Snapcase, Poison The Well, Fugazi etc...

Hmm, jaartje of 3 terug Fu manchu / RATM enzo.
Maar toen! Toen kwamen Def P en de Beatbusters [en die kwamen toevallig nog hier om de hoek optreden ook :D]!
En tegelijkertijd kwam de Scientist, en Bob Marley natuurlijk.

Dussehm.. Toen kwam New York SkaJazz Ensemble.. en The Slackers.. en Reel Big Fish natuurlijk.

En via RBF weer naar Less Than Jake en Rancid... maar uiteindelijk is ska toch wel toffer dan punk[rock, wat jij wil].. *duikt weg voor boze reacties :p*

Op die fiets.. :)

Echt muziek luisteren deed ik tot mijn dertiende niet. Mijn vader kwam een keer met een plaatje van Rammstein aanzette, wat ik toendertijd wel kon waarderen en dat was ook mijn 'eerste' muziek-liefhebberij.

Voorheen heb ik wel hardcore geluisterd, als in Thunderdome, maar dat was een vereiste voor sociale acceptatie.

Later kwam ik in aanraking met de (toegankelijke) Black Metal, waarin ik me meer verdiepen ging. Al gauw schoof ik Cradle Of Filth aan de kant voor DarkThrone, en bleef her en der zijlings andersoortige muziek luisteren als Enslavement Of Beauty, Bolt Thrower (qua DM dan, waar ik nu compleet vanaf ben) en tegenwoordig Tool, Kaizers Orchestra, Pink Floyd e.a.

Black Metal begin ik nu saai te vinden, en ik heb het meer op NSBM daar dat meer op mij aansluit dan het nihilistische, anti-humane gekwezel. In dat straatje luister ik nu ook een beetje neo-folk (Lord Wind, Burzum, Temnojar) en RAC (Stahlgewitter).

Verder heb ik het echt niet op de dertien in een dozijn bandjes als Kristallnacht of bands die een uitstraling hebben als ArchDevil (nsbmlist). Bij mij speelt bij het luisteren van muziek, muziek ook daadwerkelijk een grote rol.

Blues -> punk -> +hardrock -> +metall -> +britpop -> +jaren 70 en 80 punk en metall en rock

(y)

Ik hoop ooit nog 'ns een keer naar goeie muziek te luisteren, maar voorlopig zit dat er niet in. :)

Het begon bij mij met Jetro thul, madonna, pink floyd etc. Daarna heb ik nog even een happy hardcore periode gehad, toen kwamen de spice girls even maar algouw trok ik richting prodigy, spergrass, liquido, offspring, mr oizo en meer. Daar kwam steeds meer bij en nu luister ik naar een heel breed muziekscala. Van punk tot dnb tot grunge tot elektro. Mja en een hoop wat daar tussen ligt. Maar mijn beginstroming heefd zich er altijd een baan tussen gewurmt waar ook nirvana en radiohead toe behoren bands waar ik erg lang naar luister.

zo dat was zo kort mogelijk mijn muziekhistorie.

Opgegroeid met vooral klassiek. Toen (eind basisschool) top 40 en ook eens een 538 dancesmashhits-cd gekocht. Een maat van mij luisterde Pennywise, vond het maar herrie. Altijd die walkman zo hard... Toch een keer dat bandje geleend en ik was verkocht.
Al snel volgden NOFX, Greenday, maar ik wilde toch wel wat harders. Dus ik kreeg KoRn, Deftones en uiteindelijk Slipknot. MachineHead, FearFactory en Sepultura volgden. Ondertussen ook meer punk (Bad Religion, Misfits en die hele Epitaph/Fat Wreck Records zooi) en meer metal zoals Morbid Angel. (En alle populaire dingen zoals Guano Apes, Papa Roach)
Eigenlijk is sindsdien mijn muzieksmaak in alle richtingen uitgedijt. Eels, dEUS, Soulwax, Portishead, Kyuss, Ill Nino, Prodigy.
Met Prodigy begon een nieuw tijdperk. Dat van de Drum 'n Bass. En de laatste tijd ook nog wat techno.

Maar ik luister alles nog wat ik hierboven heb genoemd. + nog veel meer. Dus het is niet zo dat ik dingen die ik vroeger luisterde nu niet meer leuk vind. (Behalve dan die 538dance..etc. misschien :D )