Waarneer is het mishandeling??
 

Hey
Ik vroeg me dus iets af, je hoort er toch wel veel over en hier word er ook wel veel over geluld, maar waar trek jij de grens van mishandeling? Wat is voor jou de definitie?
Khb wel vaker van die vragen en dan moek t weten:D duzz ik dacht k post ff:)
(Als ie overigens naar psy. moet, verplaats em maar. Maar kzat hier dus k d8 maakt nie zo veel uit)
Maar wat vinden jullie? Moeten er perse blauwe plekken teveoorschijn komen voordat je kunt spreken over mishandeling, of is 1x al genoeg om degene aan te geven?
Nou da wast.
Hoop dat t duidelijk iz.

Nu jullie...

Voor mij is mishandeling iedere handeling die jou op een bepaalde manier pijn doet. Bijvoorbeeld het slaan, of het uitschelden, wat dan weer onder psychische mishandeling valt. Ook negeren kan gezien worden als mishandeling, maar alleen fysieke mishandeling kan door de wet verboden worden, omdat het trekken van een grens bij psychische mishandeling erg moeilijk is, omdat dat bij iedereen verschillend is.

Daar wáág ik me niet eens aan.

Een te lastig onderwerp :D

als iemand die niks misdaan heeft niet meer lacht door iets wat jij doet terwijl je er het recht niet toe hebt.

Dus een man van 20 die seksuele betrekkingen heeft met een meisje van 5 die nog niet beseft wat er verkeerd gaat en er dus geen verdere extreme problemen mee heeft,
noem jij niet mishandeling?

dat er iets verkeerd gaat is door onze cultuur bepaald en heeft geen objectieve basis dus dat is niet mishandeling nee.

Ik denk toch dat ze daar later last van zou hebben hoor... Zodra ze beseft wat het is of ook maar waar het mee te maken heeft.

Mishandeling vind ik moeilijk te definiëren. Als iemand aan mij zit en dat is niet gewenst schroef ik zijn ballen eraf (na vriendelijk gevraagd te hebben van me af te blijven natuurlijk). Dan vind ik dat geen mishandeling. Eerder zelfverdediging. Dus in principe zou iedereen zich moeten mogen verdedigen tegen anderen. Maar wanneer is iets zelfverdediging en wanneer uiting van frustraties? Dat is moeilijk...

Als iemand een ander zonder aanleiding pijn doet (met opzet) is het altijd mishandeling. Dat weet ik wel. Maar waar de grens te trekken is kan ik niet precies zeggen.

Nou, gewoon een van die onderwerpen die zich naar hun aard heel moeilijk in één vraag en één antwoord laten vatten.

wrom nie? tis nooit fout, want tis wat jij vind, naja, nooit fout, kun je ook weer n hele discussie over maken; over wat prcies fout is. Maarja.

quote:
--------------------------------------------------------------------------------
Kenny McCormick schreef op 11-09-2003 @ 18:21:
als iemand die niks misdaan heeft niet meer lacht door iets wat jij doet terwijl je er het recht niet toe hebt.
--------------------------------------------------------------------------------



jah ik vind em ook n btje vaag.

maar bedoel je lachen nu dus egt zo letterlijk, want als iemand het verwerkt (en miss zoiezo) zouden mensen nog welkunnen lachen, mayb al1 niet om de mishandeling zelf. maar als dat al1 mishandeling is? Jah kweenie... alle meningen en manieren welkom nat.:)

jah, heb je wel gelijk in denk k
maar zelfs over zelfverdediging kun je weer twijfelen waneer het enkel en alleen zelfverdediging is en wanneer je overgaat in frustraties. Als je dus je verdedigt en daarna er n schepje bovenopdoet door er mishandeling van te maken.

mmm, khad n betere geformuleerde zin in me hoofd, nu kwijt, mmm, maaja, je bgrijpt wak bdoel neem ik aan?

jh

Omdat ik er dan niet aan ontkom een enorm lang verhaal te schrijven, wat me erg veel moeite kost, en er toch niet toe leidt dat het voor jullie duidelijker wordt.

Mishandeling is Als je Om Geen Goede REden Dus Is EEns Word In Elkar Word Getimmerd

Ja, ik snap het. En ik ben het wel met je eens ook, maar de grens is zo moeilijk te zien vaak...

Nee, ontucht met een minderjarige. :)

als je mishandeling van ouders naar kinderen bedoelt: ik vind het dan geen mishandeling als je 1 keertje wordt geslagen....een corrigerende tik krijgt. Echter...als jij een kind van 2/ 3 bent en de volwassene een beer van een vent met een boksachtergrond...en deze kracht dan ook uit (omdat hij niet anders kan)...mjaaa dan wordt het toch weer moeilijk te beoordelen.
Ik vind het ook niet echt gezond als je na je 14e ofzo nog vaak 'corrigerende tikken'krijgt, maar ook dan wil ik niet meteen van mishandeling spreken...dat ligt aan de kracht van de klappen en de frequentie.

soms denk ik eerder dat bepaalde mensen van na 14 meer klappen nodig hebben dan kleine jongetjes!

Wanneer het gaat om een man van twintig die gemeenschap heeft met een meisje van vijf lijkt het me dat dat niet geheel zonder lichamelijke dwang en hoogstwaarschijnlijk zelfs ernstige schade kan gaan. Reeds daarom zou vervolging voor mishandeling ook op zijn plaats zijn.

in dit voorbeeld moet ik het met Isa eens zijn dat veel door onze cultuur bepaald is. als een kind van 5 of 12 sex wil met iemand van 20 of 85, dan mag dat volgens onze cultuur niet. of het fout is, is een heel ander verhaal. dat wij mensen tot 16, 18 of 21 verminderd handelingsbekwaam (?) noemen is iets uit onze cultuur.


niemand heeft gezegt dat alles in 1 antwoord gevat moet worden. maar je kunt altijd ergens beginnen met je definities af te bakenen.


wat betreft mishandeling gaat het in eerste plaats om een aantal punten:
- degene die een handeling ondergaat kan alleen bepalen of hij/zij mishandeld is
- de grond hiervoor is dat hij/zij het niet leuk vond (ongewenste lichamelijk of geestelijk pijn kreeg door) wat er gebeurde

een ander voorbeeld is die man uit Duitsland die zich vorig jaar liet opeten door een andere man; hij is mi niet mishandeld want hij wilde het zelf.
iemand anders die het onderging zou waarschijnlijk zeggen (als dat nog kon) dat hij mishandeld was en ook de westerse cultuur vindt dit niet 'normaal', maar beide personen hebben vrijwillig gehandeld.

k ben t wel me je eens, maar deze klopt niet volgens mij. Want als je bijv. een 3-jarig kind hebt, die mishandeld word door laat k zeggen, de ouders, dan weet dat kind mischien wel niet beter en denkt ie dat t wel normaal is. En als je over psy.patienten gaat spreken, die weten vaak al helemaal niet hoe en wat. Over 2e punt benk t wel met je eens, maar kweetniet de mishandelde het ook altijd weert/door heeft zeg maar. En het kan nat. ook andersom. Bijv. ehm, als bijv. een kind heel erg verwend is ofzow en dan 1x gemept word ofzow en dat kind dan lekker naar de kindertelefoon rent om mamalief zwart te maken. Nou zeg ik niet dat dat vaak voorkomt, maar ik ken zeker 1 kind (jaar of 10/12 was ze toen) die dat heeft gdaan.. dus k denk niet dat het 'slachtoffer' (in hoeverre we al1 de mishandelde voor slachtoffer kunnen aanzien) kan bepalen of hij/zij mishandeld is zoals je hier meent.

het 'slachtoffer' hoeft het ook niet bewust te beseffen, en dus ook niet bewust aan te geven dat hij/zij mishandelt wordt; dat bedoelde ik niet bij 1 - het ging me er om dat anderen niet uit kunnen maken of ik me mishandeld voel
kinderen en psychiatrisch patienten beseffen misschien niet "he, ik wordt mishandeld", zoals wij zouden denken. ze begrijpen echter wel dat hen iets wordt aangedaan wat ze niet leuk vinden (2). hoe ze dat voor zichzelf vertalen, maakt dan niet uit.


een kind van 3 zal het begrip 'mishandelen' niet kennen, maar het weet voor zichzelf dat het iets niet leuk vindt (ook al is het normaal/gebruikelijk in zijn wereld/leven - zoals slaan door ouders) - op dat moment wordt het dus WEL mishandeld (dan voldoet het aan 1 en 2)
het kind ervaart het misschien als een dagelijks iets, maar het zal daardoor toch niet minder pijn hebben?

als een psychiatrisch patient geslagen wordt en hij ervaart dat niet als vervelend/pijnlijk, wie zijn wij dan om te zeggen dat hij mishandeld wordt (er wordt dus niet voldaan aan 1 en 2)?
wordt de bron van pijn (zoals WIJ die zouden ervaren) weg gehaald, dan voelt de patient zich misschien JUIST onrecht aangedaan, en in zijn wereld wordt hij dan mishandeld (wederom 1 en 2). en je kunt iemand nou eenmaal niet jouw mening opleggen (als jij het pijnlijk vind, en de patient niet - dan heeft het weinig zin er iets aan te doen)
misschien komt hier nog wel "bescherming tegen zichzelf" bij kijken, maar dat is even te lastig om nu nog te doen, want ik moet zo weg ;)

het geval van de kindertelefoon nog even: het kind zal zich idd mishandeld voelen na 1 tik (als dit nooit eerder voor is gekomen). daarom gaf ik bij mijn eerdere post al aan dat mishandeling een subjectief iets is (alleen het 'slachtoffer' kan het als zodanig kwalificeren)

dat maakt het wettelijk/gerechtelijk voor mij nogal lastig.
de grens tussen 'tik' en 'mishandeling' is moeilijk vast te stellen.
ook kun je niet wettelijk vastleggen dat iets vaker moet gebeuren voordat je het mishandeling noemt.

'mishandeling' zoals onze wet het kent is dus gebasseerd op onze culturele normen, maar dit is dus niet universeel - omdat het dan onbruikbaar zou worden; mijn definitie is ook niet bruikbaar in de wet, dat snap ik

misschien dat dit een zinloze post is maar als ik het zo lees is dus de grens bij iedereen anders qua geestelijke mishandeling...
ik wil een urgentieverklaring voor een woning vanwege mijn moeder en dr ziekte (manisch depressief) dat mens mishandelt mij ook geestelijk vind ik.. maar ik moet een rapport hebben van een psychiater daarover pas als hij dat vind krijg ik zon verklaring..maar wat is hun grens dan???? heb vd dokter een briefje met nr van maatschap.werker gekregen.. kan hij/zij ook zon rapport opstellen denken jullie???

en ps het gaat er dus niet om dat ze me een paa rkeer uitscheld ofzo..ze wil me echt kapot maken zodat ik net zon kloteleven als haar krijg.. ze gunt mij mijn eigen leven niet en geen geluk.. alles wat is doe is negatief en ze scheld me voor alles uit waardoor ik gewoon vaak op t randje sta om zelf door te draaien en verschrikkelijk bang word dat ik net als haar word... heb ik geen recht om daartegen beschermd te worden??????

sorry als t n beetje offtopic is..maar t past wel in dit topic volgens mij.. zo niet dan verplaats maar :)

Dat hoeft niet per se met lichamelijke dwang en pijn gepaard te gaan, btw.