Hoe en wat schrijven jullie gedichten?
 

Eens een soort DK topic hier op DoP. Schrijven jullie allen gedichten die waar zijn, of ook fictie gedichten? Schrijven jullie om je hart te luchten of puur om het dichten... verder wat over je dichten...

Vroeger schreef ik altijd gedichten die over mezelf gingen en de meesten waren dan ook niet echt goed :D Nu schrijf ik meer fictieve gedichten, alleen denken mensen dan weer dat het echt waar is. :)

Ik schrijf eigenlijk alleen als ik 'buiten' ben geweest. 'buiten' is dan de wereld, vergeleken bij het achter mijn pctje zitten. Meestal schrijf ik mijn gedichten op de computer, maar als ik dat te lawaaig vind, op papier. Ik kan ook lekker aan m'n gedichten zitten schaven, verschrikkelijk, soms noch maanden na het eerste schrijven.

De vraag: 'Wat schrijven jullie je gedichten?' zal ik maar zelf interpreteren. De onderwerpen zijn meestal emotie. Eigenlijk ben ik heel rationeel, behalve als ik dicht en dan probeer ik het nog rationeel op papier/hdd te zetten ook... :(

Het 'waarom', is heel eenvoudig. Ik blow niet, zoals Internationalist, ik sport, maar verder heb ik ook alleen dichten als uitlaatklep.

gepost op 18-04-2002 @ 08:09

--------------------------------------------------------------------------------
Eens een soort DK topic hier op DoP. Schrijven jullie allen gedichten die waar zijn, of ook fictie gedichten? Schrijven jullie om je hart te luchten of puur om het dichten... verder wat over je dichten...

De gedichten die ik schrijf hebben altijd iets van mezelf in zich. Ook een kijk op iets en een woordkeuze is persoonlijk. Het is moeilijk te zeggen of iets fictie is of waarheid.. neem bijvoorbeeld vergelijkingen gebasseerd op gevoelens. De gevoelens zijn echt, wat er letterlijk staat zou je fictie kunnen noemen.

Ik schrijf om verschillende redenen.. gedachten ordenen, iets uit mijn systeem schrijven, het gewoon leuk vinden om te spelen met woorden en proberen een emotie of idee over te brengen.
Soms schrijf ik ook een gedicht bij grafische vormen van creativiteit, als bonus bij een schilderij zeg maar. Een voorbeeld hiervan is de Panda Haiku die ik net heb gepost.

Meestal dicht ik in het engels. Reden daarvoor is dat ik in het engels meer met woorden kan spelen en de klanken en woorden vaak mooier vind, daarnaast bestaat er een soort link tussen mijn gevoelens en engels zodat ik me van nature in het engels uitga drukken vaak.

Ik schrijf omdat er een stukje van mij is dat zich ergens mee bezig houdt. Een stukje dat wil proberen haar gedachtes en gevoelens om te zetten in woorden. Ik hou er niet van om lang aan mijn gedichten te schaven. Dan heb ik het gevoel alsof ik mijn eigen gevoel probeer te veranderen. De meeste gedichten die ik schrijf zijn waargebeurd, gaan over dingen die me bezighouden en raken. Vaak over mezelf, soms over andere dingen. Ik schrijf ook wel eens fictieve dingen, maar dan heb ik minder het gevoel dat het een gedicht van mij is. Er ligt geen stukje ziel in, lijkt het dan. Ik doe altijd en overal inspiratie op. het kan om kleine dingen gaan, maar ook om grote dingen. Ik schrijf over het algemeen heel veel, maar er zijn ook dagen dat ik niet schrijf. Simpelweg omdat er nergens is waarover ik wil schrijven.

Ik schrijf/ tiep ze gewoon
Ik weet niet hoe...
Wat ik voel op dat moment
Dan krijg ik zo'n moment van, damn ff iets opschrijven
Maar ehm ik doe het meer om mein hart te luchten
ook zomz omdat ik dat wil
das maar heul zelden

Dichten doe ik gebaseerd op mijn gevoel, mijn ervaringen en mijn gedachten. Dichten is dus mijn uitlaatklep.

Ik ben beter in het schrijven van verhalen, stukjes en dat soort dingen, want daar verbind ik ook de regeltjes aan, dat het perfect moet zijn...

Dichten doe ik eigenlijk alleen verder met het hart, en ik vind de dichtregeltjes dan ook niet echt belangrijk...

ik dicht om gevoel te uiten, maar soms ook gewoon om het dichten. Ik dicht lang niet altijd naar waarheid, soms verzin ik gewoon een situatie waar ik me zodanig in inleef dat ik er een gedicht uit kan maken...

Meestal ga ik zitten en rolt er zo een gedicht uit, maar nooit zomaar op een onverwacht moment eigenlijk... Wel heb ik dat als ik bijvoorbeeld op de fiets zit er kleine stukjes gedicht komen, maar niet helemaal. ik onthou die zinnen dan, en maak er thuis een keertje rustig een gedicht omheen. Meestal heb ik de laatste zinnnen als 1e bedacht

ik schrijf om mijn gevoelens te uiten... soms kan ik een gevoel heel erg aandikken, ik overdrijf wel eens, maar ik verzin het nooit. er zit altijd wel een kern van waarheid in. of ik baseer een gedicht op iets wat ik heb mee heb gemaakt, of zo ervaar, oid. maar ik ga niet schrijven over dingen die ik niet heb meegemaakt. niet omdat ik dat te moeilijk vind, weet ik het, maar gewoon omdat ik dat niet wil. het lijkt me zo onpersoonlijk...
als ik een bepaalde zin in me op krijg, schrijf ik die meteen op in een boekje waar ik al mijn gedichten heb staan, en wat ik altijd bij heb. daar ga ik dan meestal op verder borduren, en uiteindelijk staat er dan een gedicht.
of soms heb ik gewoon zin om een gedicht te schrijven. dan moet ik eerst een onderwerp gaan verzinnen, en meestal staar ik dan naar buiten, dus die gedichten gaan vaak over het weer... :)

maarja, zo genoeg?

Ik ben lange tijd niet helemaal 100% geweest. Mijn ouders wilden mij naar een psych hebben en daar wil ik dus absoluut niet heen. Dus ben ik begonnen, eerst met verhaaltjes enzo die ik in alle haat over mijn ouders schreef en later kreeg dit meer een dichtvorm. Zodat ik het ook nog wel eens terug zou lezen.

Nu maak ik ook nog wel gedichtjes die niet over mijn gevoelens en onvredes gaan. Ik ben het echt leuk gaan vinden. En het forum moedigd me echt aan om er mee door te gaan.

Nu ben ik blij.:)

Ik schreef vroeger altijd van die rare gedichtjes die nergens op sloegen, meestal in het engels terwijl mijn woordenschat eigenlijk helemaal niet hoog ligt op engels taalgebruik. Ik zie gedichten schrijven ook als een uitlaatklep, en gewoon omdat ik het leuk vind en als ik dan soms een gedicht heb gemaakt waarvan ik denk; dat gaat er mee door, heb ik daar een goed gevoel over. De kwaliteit van mijn gedichten is niet hoog, maar het helpt me wel dingen beter op een rijtje te zetten. Dit forum vind ik eigenlijk het beste forum dat ik ken: mensen reageren gewoon leuk/normaal op de gedichten die je post. Dan kun je daar weer van leren. Nu schrijf ik bijna alleen nog in het nederlands, dat vind ik makkelijker. Maar opzich weet ik niet veel van dichten, daarom is dit best handig.
Bij de weg: leuke topic!

volgens mij... als ik dingen zou opschrijven die in me opkwamen als ik op de fiets zit of zoiets (of in het bos loop of skate), volgens mij zou ik dan hele mooie gedichten krijgen. maar die zinnen onthou ik vaak niet. dan probeer ik dat wel maar ben ze alweer vergeten als ik thuis kom. dat vind ik jammer.

ik ga er regelmatig voor zitten, maar er komt maar een enkele keer iets uit dat ik aanvaardbaar vind. ik schrijf trouwens meestal 's avonds in bed gedichten.

ik schrijf ze meestal over dingen die me dan bezig houden, vaak over m'n gevoel. ook vind ik "de stilte" altijd erg mooi en dus ook een mooi onderwerp voor gedichten. of de natuur. de liefde, daar mag ik ook graag dingen over opschrijven. maar meestal zijn mijn opgeschreven zinnen maar gedachtenspinsels die bij elkaar niet echt een gedicht vormen.

ik hou van gedachtenspinsels.

soms heb ik ineens inspiratie als ik achter de pc zit, maar meestal niet.

laat ik het zo zeggen: m'n ideeën zijn vaak wel goed (vind ik zelf), maar het komt er dan niet helemaal uit zoals ik wil. jammergenoeg.

ik schrijf gedichten als uitlaatklep, ik zou wel zonder kunnen, maar ik vind het gewoon leuk om te zien wat er uit komt, meestal komen de woorden / zinnen gewoon bij me naar boven en daar doe ik dan iets mee,
regels, stijlen enz boeien me weinig, het gaat me meer om de lol en de uitlaatklep, het op papier zetten zelf, ja ik schrijf meestal op kladpapier (op de computer wordt het nix, dan wordt het te vaag), meestal met potlood (dan worden de gedichten ook 'zachter', met pen iets 'harder'),
ik schrijf meestal over dingen die mij bezig houden, onderwerp maakt daarbij niet uit, soms wordt het heel erg abstract, soms niet, ik zie altijd wel waar ik beland (dat heet prutsen ;)), omdat de gedichten bijna altijd over iets gaat dat mij bezig houdt, zijn ze meestal ook erg slecht, maar dat vind ik niet erg (wel beetje jammer natuurlijk :D)
schrijf in t nederlands, omdat ik dat gewoon een mooie taal vind en daardoor blijven mijn gedichten nog een beetje origineel in deze wereld (de hele wereld kan engels), kan ook alleen maar dichten in nederlands, denk k

verder post/reply ik niet zoveel, maar dat komt omdat ik niet zo verschrikkelijk veel weet van dichten, dus ik kan mensen niet echt zo erg helpen (vaak staat er ook al vaak genoeg dat het mooi is ;)), ik lees wel de meeste gedichten, vind t erg leuk hier

das idd lastig, moet je niet het gedicht helemaal afdichten, ervoor zorgen dat je maar een paar regels hebt, die heeeeeel vaak herhalen, en ervoor zorgen dat je hetzelfde gevoel houd, dan wil het nog wel eens lukken, althans bij mij :)