blijf eeuwig en altijd naar het schijnende streven
 

Verlaten kamers, ik zie tranen door de ramen
Illusies als conclusies waarvoor wij ons moesten schamen
Had beter moeten weten, maar was eventjes vergeten,
hoe heter de vuren, hoe meer je zult zweten

De oneindigheid bestrijd het begin van de tijd
Vermanning als verbanning van het gevoelige ten spijt
Hoor de druppels op de muren, en vraag me af hoe lang 't gaat duren,
of na urenlang die keten mij nog steeds zo zou besturen

Dingen veranderen, gaan voorbij als het onweer
Wie niet lang genoeg durft te leven,
ziet waarschijnlijk nooit de zon meer

Blijf eeuwig en altijd naar het schijnende streven.



Het wil niet goed lukken, de laatste tijd. Wat denken jullie, wordt het voor mij tijd om even een schrijfpauze te houden?

over het gedicht: ik vind de woordkeus en beeldspraak echt supergoed...echt heel erg mooi!!! Vooral illusies/conclusies en vermanning/verbanning zijn sterk, en heel orgineel vind ik. Ik vind het metrum wel redelijk, maar ik vind het jammere aan dit gedicht dat de vierde vd eerste twee strofes en de derde vd derde strofe naar mijn idee veel te gedwongen gerijmd zijn, zonde: want dat is eigenlijk niet nodig: de derde/tweede regels hebben telkens al binnenrijm, dus waarom zou je de vierde regel nog laten rijmen? de inhoud spreekt me ook aan, en ik vind het een leuke titel. conclusie: ik vind je gedicht gewoon goed....

over je vraag: ....en zeer de moeite waard. ik vind je gedichten altijd heel leuk om te lezen, dus nee hoor, lijkt me geen tijd om een schrijfpauze te houden :). ik heb ook weleens een tijdje dat het niet goed gaat, en dan schrijf ik soms heel ff niets, maar dat weet je waarschijnlijk zelf het beste of je nog inspiratie hebt of niet. maar ik zou zeggen: als je nog van deze gedichten kan schrijven, waarom een schrijfpauze :)!?

Bedankt voor je reactie, erg aardig :) . Die regels die je noemde zijn inderdaad de zwakste. Ik zal kijken of ik daar wat aan kan doen. Hoe zou ik het volgens jou het beste kunnen doen, alleen een rijm aan het eind van die regel, of gewoon helemaal niet rijmen?

Ik zal wel even proberen door te schrijven, maar ik maak het soms zo ingewikkeld met rijm dat ik er zelf totaal niet meer uit kom, of juist iets totaal ongepast erbij rijm.

ik meende ut echt hoor :)! ik zou de vierde regels niet rijmen op de derde regels; ik denk dat dat mooier en gemakkelijk is... het is wel ff moeilijk denkik om er een goede vervanger voor te vinden telkens. laat je het resultaat wel lezen :)?

Ik zal in het weekend kijken wat ik ervan kan maken :). Het resultaat post ik wel.

Besloten pakketten die staren met oren die fluisteren
Laat mij je oplichten!
Verbaasd geraakt in een waan van illusie door... wrok
Keer die broek op!
In andere tijden waar haat geen gelegenheid kreeg

Ondanks verdwaasde moeders die kinderen ophalen
Niet zwijgen voor de bel, hun zelfdestructie staken
Geouwehoer om ego dat zich zelden laat vertalen
in geluk

Ok, deze begrijp ik niet... Niet bot bedoeld ofzo, maar wat vind je van het gedicht in duidelijke taal :o ?

Vooral deze zin vond ik geweldig, daar ging mijn middenrif van kriebelen :)

Wauw, ik ben weg van dit gedicht :o

*is verder even met stomheid geslagen... geen kritiek meer, even...*

nee geen schrijf pauze voor jou,

in het begin is het wat moeilijk te volgen.maar het einde is gewoon weg mooi. enorm mooi

door gaan dus!
liefs norena

Hmm, reacties zijn toch positiever dan verwacht :) .

Het begin vind ik erg sterk, vooral de tweede zin, die is erg mooi gevonden (y) Illusies als conclusies, hoe kom je erop :cool: Een 'komma' achter conclusies is optioneel. Dat geeft dat kleine beetje extra aan het eerste gedeelte.

Zelf zou ik er een persoon bij betrekken, bijv: ' Ik had beter moeten weten, doch was ik even(tjes) vergeten'

Zeer mooi :cool: (y)

Ik vind dit stukje een beetje twijfelachtig, het heeft wel iets, maar het magische ontbreekt, wat bij bovenstaande delen wel aanwezig was. Kom er zelf ook niet echt uit, bij mij kwam dit eruit, maar wijkt weer teveel van het origineel af : \

'Dingen die nooit hetzelfde zijn gebleven,
zij veranderden, net zoals het leven.
Het leven dat aan dit kind werd gegeven
Hij die dwaalt als de wind
Hij, die het zonlicht nimmer vindt'

Mooi einde :)

Doe maar geen schrijfpauze (y)

Bedankt voor je reactie.
Het legt de nadruk er wel op, maar het haalt een beetje de vaart uit het gedicht, daarom heb ik het niet gedaan.
daar heb ik lang over getwijfeld, maar als ik met ik begon dan vond ik dat ik dat in de tweede strofe derde regel ook zou moeten doen, daarom deed ik het maar niet. Ik kan er wel van maken:

Had beter moeten weten, maar ik was eventjes vergeten

Is dat misschien wat?
Dat wijkt naar mijn idee iets te veel af van de stijl die ik in het gedicht had, maar als ander gedicht klinkt het wel erg mooi (y) . Ik denk dat het vooral komt doordat mijn tweede regel niet goed loopt en mijn derde te geforceerd gerijmd over komt. Misschien:

Maar wie niet verder durft te leven
herkent haast nooit de ware zon meer


Ik merk het, de reacties zijn veel beter dan ik had verwacht :o

Xineof, ik ben er mee bezig geweest, maar die laatste regels van de eerste twee strofes weet ik niet te verbeteren, het lukt echt niet, ik probeerde het gisteren, maar uiteindelijk maakte ik maar een totaal nieuw gedicht. De derde strofe heb ik wel veranderd, dat staat ergens in deze post.

Het is een niet rationele poetische gevoelsreactie. Mijn mening over het gedicht is een diep gevoel, wat ik niet in woorden vertaal, waardoor er miscommunicatie kan ontstaan, maar ik schrijf een gedicht, vanuit dat gevoel. Door het gedicht te lezen en te ervaren, merk je dus hoe ik jouw gedicht ervaren heb, als het goed is.