vragen
 

ik vraag je niet mij te begrijpen
ik vraag je niet mij te helpen met jou
ik vraag je niet op mij te lijken
ik vraag niet meer om wat ik wou

ik vraag je niet het uit te leggen
ik vraag je niet hoe en waarom
ik vraag je niet de waarheid te zeggen
ik vraag je niet hoe dit nu komt

ik vraag je niet mij leuk te vinden
ik vraag je niets, dus zeg niet 'maar'
toen het er gisteren allemaal uitkwam
spatte alles uit elkaar

ik vind de afsluiting het geheel zo ontwrichten..ik weet niet; ik vind die laatste zin overkomen net alsof het gedicht een grap is (wat het niet is, weet ik ;))... die zou ik denkik veranderen. verder vind ik het best leuk, maar ik vind wel dat de rijm wat te gedwongen is.

Ik vind je laatste strofe juist het best, alleen "zeg niet maar" vind ik niet zo mooi. Misschien kun je meer iets van "spreek geen maar" ofzo doen. Verder komt dat "ik vraag" veel te vaak terug vind ik. Begrijpen-lijken vind ik leuk gerijmd, maar de rest van de rijm vind ik iets minder.

ik vraag je lief te hebben

Deze zin zit me een beetje dwars, is niet echt lekker Nederlands, hoewel wou in de spreektaal wel gebruikt wordt, vind ik het in schrijfsels nog steeds niet lekker passen.

Verder: niet echt diepgaand, hoewel je wel duidelijk je point maakt... In die zin wordt het dus juist weer begrijpelijk... toch, een beetje meer diepgang kan ik best waarderen :o

Conclusie: het gedicht is niet echt slecht, maar ik sla er ook niet steil van achterover...