[stukje/column] "Mag ik uw mening?"
 

Origineel was dit een column van mij voor mijn (ex) school, maar nu (speciaal voor jullie!) zet ik hem hier.. kunnen jullie mij fijn vertellen wat jullie er van vinden ;)

-------

Ze staat al een tijdje te kijken bij de gummetjes. Elke gum wordt apart beken en gekeurd. Uiteindelijk kiest ze er één uit en komt naar de kassa toegelopen. Ik schat haar hooguit tien jaar, groep zeven denk ik. Ze heeft een wat langere stoffen jas aan die gezellig vol met knoopjes en randjes zit. Ze legt het gummetje op de toonbank neer en groet me met een vriendelijk ‘goedenavond, ik wilde deze graag hebben’. Attent als ze is draait ze het gummetje zo om dat ik het prijsje kan zien zitten. ‘Vijftig cent alsjeblieft’ zeg ik en sla het bedrag aan op de kassa. Ze kijkt me even aan met twee blauwe ogen die een beetje oogschaduw op hebben. ‘Ik zal eens even kijken of ik het kan passen voor u’, en ze voelt ik haar jaszak. Ze haalt er een grote roze portemonnee uit. Hij bevat maar één munt, een vijftig cent munt, maar dat weet ze goed te verbergen.
‘Alstublieft’ zegt ze tegen me. De bon hoeft ze niet, want dat is slecht voor het milieu. Ik groet haar vriendelijk ‘Tot ziens’. Ze knikt nog even beleefd naar me en loopt naar de deur. Voor het oude omaatje dat voor de deur verschijnt houd ze lief lachend de deur open en loopt naar buiten. Vertederd rijd het omaatje per ongeluk een molen met wenskaarten om. Terwijl ik de molen weer overeind trek zie ik het meisje de hoek om huppelen. ‘Betrapt’ mompel in lachend. ‘Wat een lief kind hè’ mijmert het oude omaatje, ‘Ik wou dat ik ook kleinkinderen had’. ‘Geen omaatje dus’, denk ik bij mijzelf, ‘hoe makkelijk kun je je vergissen in mensen’.

-------

(opmerking voor alle mensen die graag inspringen bij een dialoog: Het klopt, ik heb het niet gedaan! Het het leest niet makkelijk als ik inspring, bovendien vind ik het er zo leuker uitzien.. ;))

ja wel aardig... ik vind het niet bijster boeiend of zo, iemand die een gumetje koopt en ook niet zo verassend. verder is het zeker wel aardig hoor, leuk geschreven en jehebt het gepresteerd hier toch nog een clou aan te verbinden. maar goed, ik ben dr niet weg van of zo.

Het kopen van het gummetje is slechts bijzaak.. (gelukkig maar, want zó spannend is dat nou ook weer niet.) Het gaat meer om de achterliggende gedachte..

Wat bedoel je met die -betrapt-

Ik vind 'm eigenlijk wel leuk... maar ja, ik hou sowieso wel van dat soort dingen. (y)

Leuk! Die achterliggende gedachte waar je het over hebt had ik er zelf ook al uitgehaald, dat heb je goed gedaan dus. Verder lekker nonchalant maar toch best boeiend.

Een opmerking:
Het is rijdt in plaats van rijd :P

Ja, wel leuk. Dat kind kan volgens mij nooit 10 zijn.. anders was het een bijzondere ontmoeting en heb je het goed opgescheven. Alleen dat "Betrapt!" snap ik ook niet.

Ok, speciaal voor de mensen die 'de achterliggende gedachte' in mijn verhaalte niet konden vinden:

Het meisje probeerde erg volwassen over te komen (Hoe ze praat en doet). Dit lukt haar ook aardig...

Maar, en daar komt het woordje -betrapt- aan de pas: Ze hupelt de hoek om.. Kleine meisjes huppelen.. dat doen grote meisjes niet.. Hierdoor "valt ze door de mand" en heb ik haar eigenlijk een soort van betrapt (op kinderlijk gedrag..)

Snapt u het nu?

Ja hoor het is me nu duidelijk. :p

Iets wat je DENKT mag niet tussen aanhalingstekens :D
De komma moet ook binnen de aanhalingstekens :D

Voor de rest alleen maar lof, al moet ik toegeven dat ik ook eerst niet snapte wat je bedoelde met die 'betrapt'.
Toch heel goed :)