beschuldigingen over eten die niet waar zijn
 

heyy...

sorry, ik heb heel even behoefte dit op te schrijven.
ik haat mezelf.
ik kan nix goed doen en word niet geloofd.

ik ben al 2 weken op een dieet en zo'n 4 kg afgevallen.
Nou heb ik zo'n gezin, waarin iedereen mega op elkaar let in zn doen en laten. ik kan daar dus echt nooit tegen.

voorbeeld:
er is een stroopwafel weg (er hoorden er nog 5 in het pak te zitten en er zitten er 4 in).
komt mn moeder naar boven stormen: 'Wie heeft die stroopwafel uit het pak gehaald'. Daardoor durf je, al heb je het gedaan, gewoon geen ja te zeggen en het toe te geven.

de laatste twee weken heb ik me heel erg van de koek/snoep af weten te houden. (en daarvoor eig. ook al, maar een tijd daarvoor niet..). maar ik krijg wel iedere keer de schuld.

Maar ik ben op een dieet. Maar iedere keer zegt mn moeder van: 'ik heb het niet gedaan, je vader niet en Rolf ook niet, dus jij hebt het gedaan'. 'Schat, ik zeg het niet om je te pesten, maar om je te helpen met je dieeet'. Dat slaat f*cking nergens op, want ik heb die koek (of wat anders) niet opgevreten!! :'(
het klinkt heel zeikerig... maar het voelt zo beledigend. Je word zo als de vreetzak afgeschilderd, terwijl ik het echt niet hebt gedaan. :'(

en nu kan je wel zeggen van, zolang je zelf maar weet dat jij het niet hebt gedaan... maar dat helpt me niet nu... :(

sorry voor het zeikverhaal, het is niet echt belangrijk, maar ik voel me hierdoor wel heel kut nu :(

liefs, wendy

Jij weet voor jezelf dat je het niet gedaan hebt, basta.

daar gaat het niet om...
ik houd het 'niet eten' dus niet vol als ze het niet geloven.
dunno why

Ik snap wat je bedoelt. Hoewel het wel anders is dan bij jou. Gisteren 'beschuldigde' mijn moeder mij ervan dat ik teveel snoep. Daar was ik best kwaad over.
Ten eerste is het gewoon niet zo, ik heb al weken geen snoep meer gegeten. En ten tweede hoeft ze zich daar nu niet meer mee te bemoeien, ik woon nu op mezelf en ben alleen in het weekend thuis, dan heb ik geen zin om ruzie te maken met haar.
Ze zei dat ik me 'dicht' at (onzin) en ik dacht meteen: "oja, dus toen ik helemaal niets at, vond je me beter?"
Ik wilde haar tonen dat ik ook niets kon eten, maar gelukkig was dat maar een tijdelijke gedachte, ik eet gewoon weer normaal vandaag.
In ieder geval: probeer je er niets van aan te trekken, hoe moeilijk dat ook is.

Laat je ouders je post zien. Dan moeten ze je wel geloven.

Als het je echt dwars blijft zitten, zeg het dan tegen haar,
leg uit dat je op dieet bent, en het dus niet eet,
en dat je niet vals beschuldigd wilt worden.
(en of ze voortaan dus eerst wil nadenken voordat
ze zoiets zegt, en geen loze beschuldigingen uit...)

En verder: probeer je er niet zoveel van aan te trekken,
want ook al helpt het je misschien niet, jij
weet dat het niet zo is, ook al is dat makkelijker gezegd
dan gedaan...

Dan vertel je het toch aan je moeder zoals je het hier ook vertelt? Dan niet op een moment dat er weer een probleem is, maar op een heel ander moment, als je even met haar onder vier ogen bent. Vertel haar dat die beschuldigingen niet erg motiverend zijn voor jou en dat het sowieso niet erg leuk is als iedereen uit het gezin geloofd wordt wanneer hij of zij zegt het niet gedaan te hebben, behalve jij. Dat zou mij in elk geval heel erg kwaad maken.

Confronteer je moeder er gewoon een keer mee, zeg haar dat ze je er helemaal niet mee helpt, in tegendeel juist.

dan zou ik daar maar eens aan gaan werken... HEtgeen lastig kan zijn

Waarom zou je afvallen? Jij bent prima zoals je bent :)











(of is het echt zo erg :confused:...... kan ik me niet voorstellen)

Dit zou ik persoonlijk echt nooit doen. Dan weet je moeder wel wat je probleem is, maar heeft ze zoiets van: ze zet t op internet.. Wat zet ze er dan wel niet meer op? En als je een beetje een *** moeder hebt, dan kan deze ook nog gaan kijken wat je wel allemaal niet op het forum post, waarvan jij liever hebt dat ze het niet lezen..


Meis, ik wou alleen maar zeggen dat ik het ken. Hier thuis is iedereen aan de Herbalife. Ik wil dit niet en al helemaal niet tegen mn zin. Ik wil geen pillen slikken en een shake moeten maken. Ik wil gewoon brood kunnen eten etc als ik daar zin in heb enzo. Ik heb het hier ook over gehad met mn moeder, dat ik vind dat ik er geen barst mee opschiet en ook alleen maar aankom. Maar ze wilt er niet van weten. Ik gooi nu de shakes weg, neem die pillen alleen als ze er bij is en het moet en juist in tegenstelling pak ik steeds meer te eten. Of de ene dag niets (alleen avondeten) en de andere dag heel veel.
Ook kan ik er niet tegen als mijn moeder zich met alles wat ik eet gaat bemoeien. Nee, niet zoveel vla, niet twee chocolaatjes, maar een, en ga zo maar door.

Naja, zit ik weer heel erg over mezelf te zeuren, maar sorry, kan je niet echt helpen en heb geen goed advies. Sterkte meid, en ik hoop dat je t kan blijven volhouden (al heb je het naar mijn idee nite nodig, maar dat is weer een andere zaak).
Take care.
Denk aan je!

Kus,
Ilona

Ik zou vragen aan je moeder waarom ze je broertje wel gelooft als hij zegt het niet gedaan te hebben en jou niet. Jij bent tenslotte op dieet! Je moet haar vertellen dat je heus wel zelfdiscipline hebt en dat je niet alles vreet wat los en vast zit, dat jij niet altijd degene bent die alles stiekem opeet. Je hebt namelijk ook nog een broertje en een vader (en een moeder) die ook wel eens kunnen snoepen. Eens kijken of ze je dan misschien begrijpt...

Wat Loezzel zegt: waarom gelooft ze je broer en je vader wel en jou niet? Misschien moet je het eens aan haar vragen, want het klinkt best onlogisch. Het is oneerlijk om te denken dat jij alles opeet alleen omdat je op diëet bent. Vraag haar om er niet zo'n big deal van te maken, zodat je ook gewoon durft te zeggen dat je iets opgegeten hebt. Dan kan je eens eerlijk zijn, dat helpt al.

Mwjah, ik word ook overal van beschuldigd, maar als het om snoepen gaat ben ik ook vaak de schuldige. :D

Sorry dat ik het zeg maar ik vind het kinderachtig van je moeder om daar ruzie over te maken, echt zon welles/nietes iets

Hey wendy,

Dit gaat waarschijnlijk een nutteloze post voor je zijn maar ik wil toch even kwijt wat op mijn tong ligt.

Een tijdje geleden stond hier een verhaal over dat je je weer goed in je vel voelde. Veel mensen hier op psych, inclusief ikzelf, waren blij voor je.

Laat dit hele gedoe dat nu niet verpesten. Niemand is het waard dat je terug door een hel zou gaan. Zeker niet een moeder die zich druk maakt om een verdwenen koek.

Lieve groetjes Magicflower

Hej Wendy!
Wat een rare situatie, maar wat magicflower ook al zegt, wou ik ook al zeggen :o Msschien post ik later meer.Ik moet nu weg....

erg frustrerend voor je denk ik.. maar t enige wat je denk ik kunt doen ik haar toch proberen te overtuigen dat je het NIET hebt gedaan en dat er dus iemand anders liegt...

jah kijk, het is niet echt een groot probleem ofzo.
en ik zal wat mensen gerust gaan stellen hier.

toen ik dat topic maakte dat het beter met me ging, meende ik dat :) nu voel ik me misschien niet zo goed als toen, maar nog altijd beter als in mijn depressive buien die ik niet echt meer heb. ik heb mezelf niks meer aangedaan, hoewel ik nog een keer de drang had. so, jullie hoeven je verder geen zorgen te maken.


maar zoals je zegt missbi@tch is het erg frusterend.
helaas werkt het overtuigen niet... en ik ga het ook niet meer proberen.

love ya all!!!

kus! wendy

Betekent het dat je ermee probeert leren om te gaan dat er altijd wel mensen zijn die je niet geloven, maar dat je het voor jezelf weet en dat dat genoeg is? Of niet?

meer dat ik het overtuigen heb opgegeven en vanuit dat opzicht idd ga proberen wat jij zegt.