|
Vaarwel paradijs...
De mooiste herinneringen tikken langzaam voort,
Steeds minder blijft onthouden, Als soms zijn gezicht mijn diepe gedachten stoort, Weet ik dat ik weinig nog weet. Hoe zij hem voerde aan het diner op de grond, Terwijl ze tegen hem aanzat, Hoe de golven hen langzaam met water verslond, Terwijl ze zwommen in zee. De basis, de perfecte vakantie verdwijnt te snel, Iets nieuws moet komen, Helaas zeggen we het zonnige paradijs vaarwel, Op naar het echte geluk… |
't idee is mooi...maar het gedicht vind ik niet lopen. Sommige zinnen zijn te lang, lopen te stroef en/of sluiten niet mooi aan bij de andere zinnen.
|
1e strofe vind ik Goed Mooi, daarna zwakt het jammergenoeg best wel af.
|
Het rijmschema vind ik erg knap, mij lukt het steeds niet om zo te doen, maar verder vind ik hem na een paar keer lezen toch wel iets hebben.
Ik vroeg me trouwens af, verslond, dat klopt toch niet? Moet dat geen verslonden zijn? |
Ik vind het eigenlijk wel een goed gedicht (mooie titel trouwens!), apart van vorm, ik moest er even aan wennen maar kvind het erg leuk gedaan! deze zin vindik echt super:
De mooiste herinneringen tikken langzaam voort |
ik vind de eerste strofe ook de mooiste maar daarna vind ik het nix sorry....in de eerste paar regels heeft het voor mij een hele diepe betekenis totdat ik de rest lees dan gaat het om een perfecte vakantie wat je niet zou zeggen als je de eerste 4 regels zou lezen....
|
Citaat:
Strofe 1 is de gedachtegang, de rest de uitleg, en dat is idd directer, en dat is jammer, maar meestal de stijl die ik gebruik, ik vind het moeilijk om dingen vaag te houden, maar ja :)... Wie weet lukt het me ooit dit te herschrijven, misschien niet, maar ik zal het in gedachte houden. Iedereen iig bedankt voor de reacties... |
| Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 11:41. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.