Depressieve mensen moeten juist WEL streng voor zichzelf zijn?
 

Veel mensen vinden depressieve mensen te streng voor zichzelf. Ze stellen hoge eisen aan zichzelf en als het dan mis gaat, zijn ze al gelijk dom en stom en lelijk, enz. Dan wordt er gelijk gezegd dat ze minder streng voor zichzelf moeten zijn.

Maar wat als je dat nou omdraait? Dat depressieve mensen die hoge eisen aan zichzelf stellen, maar wat strenger voor zichzelf moeten zijn. Bij zichzelf die hoge eisen moeten afschaffen en zichzelf moeten verplichten om naar de leuke dingen van het leven te kijken.

Als je deze twee gedachtes samenvoegd, dan wordt het een wirwar van ingewikkelde gedachtes en is het logisch, dat mensen die depressief zijn het moeilijk vinden om er uit te klimmen, omdat het nogal zwart/wit denkers zijn.

Hier dacht ik laatst over na, wat denken jullie? Moeten depressieve mensen nou wel of niet streng voior zichzelf worden?

Ik denk het niet. Zoals je zelf al zegt zijn het zwart/wit-denkers. Het lijkt me beter als ze zo ontspannen mogelijk kunnen leven, en dus niet alles ergens van af laten hangen. Want dan krijg je steeds tegenslagen, en daarmee moet je juist leren omgaan.

Ik denk dat het per persoon vreschilt. Door alles maar te ontlopen ed wordt je vaak ook niet 'beter', denk ik.

Zwart/wit denken leidt sowieso tot tegenslagen.

De wereld is grijs.

Je hebt gelijk, het is ingewikkelder dan vaak wordt verteld. In sommige dingen helpt streng zijn, in sommige dingen niet. Alleen is t vaak moeilijk om te bedenken in wat voor dingen hoeveel strengheid goed werkt. En ook om je daar dan aan te houden, als het op een andere manier die je altijd al aan hebt gehouden gemakkelijker of meer vanzelf gaat. Alle verandering vraagt energie, en soms heb je die gewoon niet zo erg beschikbaar...

Tijmen

De wereld is kleurrijk :)

Het komt op hetzelfde neer :)

Zoals lionheart-84 al zegt: "het lijkt me beter als ze zo ontspannen mogelijk kunnen leven, en dus niet alles ergens van af laten hangen. Want dan krijg je steeds tegenslagen, en daarmee moet je juist leren omgaan".

dit vind ik echt keimooi gezegd:)

Jah, maar als je ontspannen gaat leven, wijk je dan niet voor vanalles uit? Ik kan uit eigen ervaring vertellen, dat het dan ook weer veel moeilijker wordt om alles weer op te pakken en dat dat weer leidt naar nog meer tegenslagen.

Is het niet zo, dat depressieve mensen alleen op de zwarte kant letten? Dus alle tegenslagen gaan tellen en alle positieve dingen niet eens naar om durven kijken.
Is het dan juist niet iets om jezelf streng toe te spreken op het punt dat je niet zo op het zwarte gedeelte moet letten?

het is zowiezo belangrijk om positieve dingen te zien. Die geven je energie om ook de moeilijkere dingen toch te doen.

jups, maar iemand moet ze dat toespreken en vaak zijn depressive mensen zo geisoleerd, dat ze dat niet snel van iemand toelaten.

Kan een depressief iemand ontspannen leven? En alles wordt dan vaak gezien als tegenslag. Ook leer je met tegenslagen niet omgaan door ze te ontwijken. Streng zijn voor jezelf heeft niks te maken met alles ergens van af te laten hangen, juist niet.

IDD:)

Ja, je moet natuurlijk niet TE ontspannen gaan leven. Maar je moet gewoon 'gezond' positief blijven. En het op de zwarte kant letten, dat kan ik me heel goed voorstellen. Je blijft je echter alleen maar druk maken, dus je moet r zelfs niet eens op letten of je wel op t zwarte gedeelte zit. Gewoon alles nemen zoals t komt
Met ontspannen leven bedoel ik dan ook dat je je niet teveel van je tegenslagen moet aantrekken.

Maar volgens mij is dat nou het probleem bij iemand die depressief is: die is niet positief en kan dat ook niet zo één, twee, drie zijn. Door streng tegen zichzelf te zijn, kan hij het denk ik wel forceren.

Eisen/wensen omlaag
of grenzen omhoog.

donkergrijs

Heu dat klinkt fout. Eerst zeggen dat het beter is om te ontspannen, en vervolgens zeggen dat je juist moet leren omgaan met tegenslagen ?!? Dat klinkt tegenovergesteld.

Dat ontspannen houdt dus juist in dat je leert om gaan met je tegenslagen. t Is dus gewoon t zelfde.

Idd. Denk ook dat strengheid in een bepaalde mate
voor iedereen goed is, depressief of niet.

Dus als ik mezelf nu ontspan; leer ik omgaan met tegenslagen?!? :confused:

Ik mis de logica ook een beetje.

Grrrrrrrr...

t Gaat niet om ontspannen met je lichaam he... Gewoon geestelijk. Maare, leg dan uit wat je niet snapt:)

Als een eend hele tijd in 't water rond zwemt en dartelt, zal die echt niet automatisch leren vliegen? :confused:

Als ik wist wat ik niet snapte, dan snapte ik al weer heel wat meer.

Ik snap dat het om het geestelijk ontspannen gaat. Zie mijn vorige posts, bv.:

Nee, je leert er niet mee omgaan, doch heeft het wel effect op het leren omgaan met problemen. Het vergemakkelijkt het "al kunenn verwerken van tegenslagen", omdat je door ontspanning jezelf niet zo opfokt en dus a) beter/helderder kunt blijven denken en b) je naait jezelf niet zo op

nee hoor, klopt heel logisch.
Bij mij dan, maar dat komt omdat het bij paarden ook gewoon zo is. Hoe meer ontspannen jij de teugel vasthoudt, hoe ontspannender het paard gaat lopen. En als het paard schrikt en jij ontspannen blijft, dan zal het paard de volgende keer minder schrikken.

Dus:
Als een mens gewoon ontspannen leeft en een tegenslag krijgt, dan kan die de keuze krijgen om zijn hele leven en gedachtegang daarop te wijzen. Zo van: Zie je nou wel! Alles gaat kut klote enz.
Maar als je een beetje ontspannender reageerd, zal een mens zeggen: Goh, wat kut, majah, volgende keer beter:)

DAT is het verschil:)

nee, daarvoor zou je op de kant moeten klimmen en gaan uitproberen, maar als je in die cirkel van het zwemmen en het water blijft, zul je idd niet leren vliegen, maar dat is je eigen keuze:)

Huppakkee, dat bedoelde ik dus ook

:)

ik denk dat de meesten al streng genoeg zijn voor zichzelf

Dan wel de verkeerde kant op. Ze moeten 'de andere kant op' streng zijn voor zichzelf, niet zichzelf alles onthouden en zichzelf de grond in boren (ik weet btw niet of dat echt helemaal met streng zijn te maken heeft, maar goed).

Het klinkt meer dat als je continue ontspannen bent, je gaat wennen aan die ontspannenheid. En sorry; maar dan hoeft er maar een ding gebeuren die dat verbreekt, en je weet ws. niet waar je het moet zoeken, en wat je moet doen, omdat je ineens uit je ritme bent gesleurd.

Wil je leren met stress omgaan; moet je die kans wel krijgen. Je leert niet ontspannen zijn, in stress situaties, door ontspannen te zijn, in niet-stress situaties. Echt niet.

Als een vis zijn hele leven in dezelfde kom zwemt, en *ineens* word die in een andere kom gestopt, en in ander water gestopt; zal die van de stress overlijden.

Dat hangt van je interpretatie af.

Hoe ik het interpreteerde: je leeft meer ontspannen als je niet steeds alles van een bepaald iets laat afhangen en als gevolg daarvan kun je ook beter met stress omgaan.

Dus:
1. Accepteren dat de wereld niet zwart / wit is.
2. Zien dat er dus altijd andere manieren zijn om met bepaalde gebeurtenissen om te gaan.
3. Je beter voelen omdat je dit ziet :p

Als ik nu zwart / wit zou denken en zou zeggen "ik heb per se een fulltime baan nodig, als ik die niet kan krijgen red ik het niet meer", dan zou ik heel veel stress krijgen en mezelf slopen als ik die baan niet krijg. Nu lukt het me idd niet om snel aan een leuke fulltime baan te komen. Dus wat doe ik? Ik probeer het beste van de situatie te maken door een bijbaantje te zoeken en de vrije tijd dan maar in te vullen door weer aan mijn studie te werken. Zo van "er even tussen uit is zo slecht nog niet". Gevolg is dat ik mij beter voel, een soort van oplossing zie.

Ik ben het met iedereen eens, dat je ontspannen moet leven; zodat je er sterker voorstaat, als je in een stress situatie komt. Maar dat vind ik puur voorbereiding, voor stress situaties.

Maar mijn interpretatie van het stukje van lionheart is, dat iemand leert beter met stress om te gaan, door rustig te blijven in situaties waar geen stress voorkomt. En dat zei die ook zelf .. "Dat ontspannen houdt dus juist in dat je leert om gaan met je tegenslagen. t Is dus gewoon t zelfde."

En ja ik ben een mierenneuker; maar goede communicatie; vooral in psychologie, is uitermate belangrijk. :o

Je leert niks van stilzitten. Wil je echt van iets leren; moet je er in duiken. Zelfs uit boeken, kan je iets niet goed leren, IMHO.

Dat is logisch. Boeken kauwen je alles voor, schetsen situaties die meestal veel eenvoudiger dan de realiteit zijn. In de realiteit kom je altijd weer dingen tegen die je niet verwacht, problemen die je zelf moet oplossen.

Zoals bijvoorbeeld bij het programmeren. Een boek kan je alles vertellen over het programmeren in PHP, zelfs hele verhalen vertellen over hoe je een gastboek en een online winkel kunt programmeren. Maar als je ergens gaat werken, kom je ineens dingen tegen die je niet in boeken terug kunt vinden en dan is het aan jou om zelf tot een oplossing te komen. Deze zelf bedenken en zelf dingen uit te zoeken. Pas dan leer je het echt :)

In tegenstelling tot jou heb ik het echter niet over de concrete aanpak van problemen in mijn reacties, maar iemand's beschouwing van de gevolgen van een probleem wanneer deze ermee geconfronteerd wordt.

Een tegenslag is niet het echte probleem bij depressiviteit. Het is de waarde die aan deze tegenslag wordt gehecht.

veel mensen leven al ontspannen. Je kent het wel, dat huisje boompje beestje leventje. Ok, natuurlijk zit daar stress bij, maar nooit zoveel als depressieve mensen zichzelf aandoen. Tenzij er dus iets in de thuissituaties niet klopt oid.
Wanneer iemand in de cirkel van depressieviteit terecht komt, zal die persoon daar ooit (on)bewust een een keuze voor gemaakt hebben, anders kom je niet in zo'n cirkel terecht. Dan kies je dus voor een stressvolle tijd en dan moet je er ZELF voor kiezen of je uit die cirkel wilt of niet. Veel depressieve mensen denken dan: Nee, want dat gaat toch niet helpen, want ik voel me toch zo kut.
Dan weiger je eigenlijk uit die cirkel te gaan, omdat ie vaak al tot veilig is verklaard. Op dat moment moet je dus jezelf een trap onder je reet verkopen en streng zijn en je niet door anderen het lot in laten trekken.
Daarna zul je langzaam, maar zeker wat ontspannender gaan leven. Je krijgt een positiever beeld over jezelf en steekt minder energie in die andere gedachtes.

Je zult dan ook gewoon makkelijker met scheldpartijen omgaan. Je zult je van alles minder aantrekken. Is het je dit jaar niet gelukt omover te gaan? Tuurlijk raak je ff in een dipje, maar je pakt het daarna gewoon weer op, omdat je geleerd hebt om op de juiste manier streng voor jezelf te zijn:)

Kben het eindelijk een keer met je eens:D

Je leert niet ontspannen leven vanuit jezelf nee, maar wel met de hulpverlening erbij. Die geven je een soort hints en voetsteuntjes en dan leer je het dus wel zelf. Denk maar niet dat ze alles voorkauwen hoor, je moet het echt zelf allemaal ontdekken. En dat is soms best klote (eigen ervaring:p)

Maar je leert er gewoon meer van als je zelf ontdekt met de ondersteuning van iets anders.

Maja, tis maar net hoe je die zin van die leeuw op wilde vatten, dat is aan jou. Je kunt het natuurlijk negatief opvatten en het hele topic er moeilijk over gaan doen...;):p

Mar zoals het direct zo staat heb jij wel gelijk. Hij had denk ik wat meer z'n mening moeten onderbouwen, want voor hem klinkt het waarschijnlijk allemaal zo enorm logisch en jullie willen het maar niet snappen, maar als je die zin anders leest, staat er idd gewoon onzin:)
Dus...
@leeuw, onderbouw je woorden wat meer;)

:o

;)

:rolleyes: (echt nuttig dit...)

er is altijd een oorzaak van een depressie, het begin.

A chronisch
B anders, door meegemaakte dingen

en depressie heb je in verschillende soorten, dus eerst weten wat het voor een depressie is en in welke mate.

een sluimerdepressie, dan denk je niet zwart wit.
een zware depressie wel !!
en ik kan je vertellen, dat los je niet zo maar op, als het dan al " geneest "

in grote noodzaak zijn medicijnen een HULPMIDDEL en dus niet direct een oplossing.
een oplossing ligt sowieso niet zo maar voor de hand.
er komen meerdere zaken aan het licht.

het eerste stapje is plezier terug vinden.
sociaal contact is daarbij een grote hulpmiddel en verder rust en rustig aan doen.
het is een grote lijdensweg.

\niet streng, die mensen moeten rust hebben en leren hen eigen verantwoordelijkheid te hebben!

menzuh die depressief zijn moeten zichzelf gaan dwingen om de positieve kanten van het leven te gaan inzien....dan komen zu uit hun depressie....zu moeten nie strenger worden.,...da los nix op denk ik....

maar hoe kun je jezelf nou dwingen als je niet streng bent?

Sorry ik had geen zin om alles hiervoor te gaan lezen dus ik weet niet of het al gezegd is of niet maaargoed.


Mijn mening:

Mijn ervaring is dat veel depressieve mensen het depressieve opzoeken omdat ze zich daar op hun plek voelen en dát is erg fout.
In dat opzicht zouden depressieve mensen wel een heel stuk strenger tegen zichzelf mogen zijn en juist het positieve op moeten zoeken(klopt die zin nog?).
Dus de depressieve mensen in mijn omgeving zouden een stuk strenger tegen zichzelf mogen zijn.(ben ik ook voor mezelf geweest op een bepaald moment..en het gaat goed met me al een paar maanden)
Depressieve mensen moeten ook zeker niet blowen want dan raak je de realiteit al snel kwijt en ik zie ook dat dat erg fout gaat.


Ja.. conclusie:

De depressieve mensen in mijn omgeving(en dat zijn er nogal wat) zouden absoluut strenger voor zichzelf moeten zijn!
Ik denk ook dat dat niet alleen in mijn omgeving zou moeten maargoed dat weet ik niet zeker want het verschilt idd per persoon en wie weet zijn aan de andere kant van Nederland de mensen heel anders depressief :p

Liefs.

Bij mij werkt streng zijn goed. Get over it en zo. En dan daarbij veel bezig zijn met dingen om geen tijd te hebben stil te staan bij alles en na te denken over alles. Pessimistisch zijn getuigt alleen maar van realiteitszin. Je doet met die realiteitszin echter alleen iets zinnigs als je je er niet door laat verlammen maar streng tegen jezelf bent.

*voorbeeld*

Harde waarheid: Het aantal kansen dat je in je leven krijgt toegeworpen is voor een onevenredig deel evenredig met je mate van knapheid. In plaats van te denken 'boehoe, ik ben niet knap, ik ben gedoemd te mislukken' kun je beter denken 'ik ga omdat ik minder knap ben meer mijn best doen om kansen te krijgen dan de meeste andere mensen.' Om dat laatste te denken moet je streng voor jezelf zijn. Je maakt als je beslist 'hard te gaan werken' een keuze die je leven er op korte termijn niet lichter op gaat maken.