terug van weggeweest: zilveren tulpen
 

kleine tinkelgeluidjes
het enige geluid in de toekomst,
waarvan ik weet
dat het er zal zijn.

Ik weet niet
of het ooit nog eens zal stormen
achter de kozijnen vn vandaag
als vannacht de werled bevriest
en de zon het begeeft
de aarde nooit meer zal ontdooien.
Weet ik zeker
dat er morgen
kleine tinkelgeluidjes zijn te horen

MIsschien is morgen iedereen blind
worden er nooit meer kinderen geboren.
één ding weet ik zeker
die tinkelgeluidjes,
zal iedereen horen

het is een raadsel,
waar het einde is,
nog zoekend naar het begin
één ding weet ik zeker.
die tinkelgeluidjes
zellen er altijd zijn,
met kleine beetjes hoop erin.

*~*~*~*
beetje rare titel bij dit gedicht, maar ik vind hem toch bij het gedicht passen. tis ook beetje vreemd gedichtje , maja

Wel een mooie titel. Ik vind het gedicht af en toe niet zo goed lopen... Welcome back! :)

thank you :)