nog eentje: verdrietige zwanen
 

zwanen zwemmen in de vijver,
hun hoofden gebogen
hun nekken geknakt.
De witte kleur van hun veren
wordt door de duisternis opgeslokt,
door het donker gepakt.

zilveren tranen druppelen in het water,
het zoete water
wordt langzaam zout.
De stralende glans op hun veren vervaagt.
een doffe gloed
komt daarvoor in de plaats.

Het eeuwige verdriet,
maakt de trotse zwaan
terug tot een lelijk eendje.

*~*~*~*~*~*~

deze heb ik al poosje terug gemaakt, maar ben lang niet meer hier geweest dus vandaar dat ik hem nu maar plaats

Deze vind ik mooier dan de vorige :)

Je bent wel lekker op dreef he? :D

jah, kheb nog voorraadje liggen, maar die plaats ik wel andere keer. Anders zakken andere gedichten zo snel :)

In je eerste strofe vind ik de laatste regel een mogelijk stuikelblok... Kvind die wordt beetje teveel ofzo
Dan in voorlaatste strofe vind ik de "daarvoor" in de laatste regel ook een beetje overbodig.Het leest een beetje minder soepel dan vind ik.


Maar ook al staat er een tweede wordt en een daarvoor, ik vind het gewoon prachtig.Je eindigd ook sterk en dat vind ik altijd moeilijk.Het is ook op bepaalde momenten een aparte woordkeuze he... Jup tis mooi *knikt voldaan* :D

Zwanen zijn mooie dieren :)...

thank you, die 2e wordt is inderdaad niet zo mooi nu ik er beter naar kijk, die haal ik weg. Maar die daarvoor laat ik staan denk ik. thanks voor de tips en compliment :)

:) Leuk dat je wat aan mijn opmerkingen hebt.Je moet er natuurlijk zelf wel volledig achterstaan.
Maar het blijft een toppie stuk hoor :)

ja, mooi weergegeven hoe verdriet je enorm kan slopen eigenlijk. want ik heb eigenlijk nooit echt zwanen op die manier gezien. zwanen zien er altijd erg mooi uit.

dat je deze dieren gebruikt om zoiets weer te geven vind ik knap. om de reden dus dat je bijna geen verdrietige zwanen ziet. ze zijn altijd statig.

goed dus, die vergelijking.

mooi.