Een sterretje in de duisternis
 

Zeeën van emoties
waaruit je nooit bent herkend
Schreeuwen om een naam
een woord, een zin
Waaraan je nooit raakt gewend

Nachten vol duisternis
Zonder een enkele ster
Roepen om antwoorden
een teken, een manier
Al is het maar van ver

Tranen van verbittering
en angst voor wat er is
huilen om hulp
verbetering, het licht
[COLOR=orange-red]Een sterretje in de duisternis[/COLOR]

Ik vind sommige zinnen, zoals de laatste zijn van de eerste strofe en de twee laatste zinnen van de laatste strofe, niet zo heel goed lopen.

Kvind de eerste strofe "zwakker" tov de volgende twee,
Ik weet niet psies waarom hoor, ik denk dat het komt omdat ik de eerste strofe niet volledig kan vatten in het geheel...

Als na die eerste strofe een andere verhaal had gevolgd had het er misschien mooier uitgekomen maar ja.. da's mijn mening he meis ;)

De volgende twee strofe vind ik zoals ik al zei sterker.
Sterker naar het einde toe; de tweede strofe een soort inleidende vorm voor de laatste.Je zinsbouw/ woordkeuze is simpel, maar passend.

Mijn mening is dus , de twee laatste strofe goed, lezen wel lekker door maar zou leuker zijn met een wat sterker begin.
*duim toch nog op hoor* ;)

Ik vind de zinnen :

"Zeeën van emoties "

"schreeuwen... "

wel sterk en mooi in de eerste strofe.

de rest is inderdaad wat zwak.
Maar het kan eigenlijk wel omdat er een mooie opbouw is naar het einde toe.

De vorm van het gedicht met de 5 regels en toch een beetje rijm vind ik heel mooi.

Zelf ben ik geneigd om veel rijm te gebruiken, hier zie ik vaak gedichten zonder rijm. Dit vind ik een mooie tussenvorm.

Ik vind het erg mooi, alleen de laatste strofe vind ik wat minder mooi, ik weet niet precies waarom...

idd. vindt de laatste strofe ook wat minder. maar is verder wel een leuk dichsel.