Hellup!
 

Ik spreek dus van de week af met een jongen die ik tijdens het uitgaan heb leren kennen. Het probleem is dat ik nu alweer heel onzeker wordt. Ben bang dat hij me niet leuk, niet knap genoeg vind. K ben onzeker over hoe k eruit zie, mn voortanden die wat naar voren staan. Bang dat hij daarop afknapt. Tijdens het uitgaan valt zoiets vaak minder op, vooral niet na wat alcohol. Ben ook bang dat ik niks weet te zeggen als we wat afspreken. We hebben al wel lang met elkaar gesproken op msn en dat was heel leuk. Maar ik ben als we elkaar echt weer zien gewoon zo ontzettend zenuwachtig dat ik dichtklap. Ik ben mezelf dan niet meer. Ik heb al wel eens eerder een jongen "weggejaagd" door mijn eigen onzekerheid en ben bang dat dat nu weer zal gebeuren. Herkent iemand dit, heeft er iemand tips?

Als ie je niet leuk vond, dan had ie vast niet met je afgesproken. Hij heeft iets in je gezien waarom hij graag met je wil afspreken. Bovendien heeft ie al n beetje de kans gekregen je beter te leren kennen (weet natuurlijk niet waarover jullie hebben gemsnd).
Er is dus geen reden om je daar zorgen over te maken. Als hij niet meer zou willen, dan heeft ie de kans al gehad om te cancellen, dus ik zou me daar niet te druk om maken.
Hij vind je gewoon leuk!

Veel plezier met je afspraak

en óf ik dit herken. ik had dit echt zelf kunnen opschrijven, met één verschil: ik heb vanmiddag met HEM afgesproken!
ben echt zenuwachtig en idd ook heel bang dat ik niks weet te zeggen, terwijl ik al heel veel met hem gekletst heb...
het enige is dat ik zeker weet dat ie mij leuk vindt. we hebben elkaar al eerder gezien (bij daglicht zeg maar ;)) vlak voordat we uitgingen en ik heb nou al zo veel verhalen via vrienden en via smsjes gehoord enzo, dat het onderhand wel zeker is dat ie me leuk vindt. maar toch... het is zo eng!
ik heb nog even getwijfeld, maar toch gewoon de afspraak gemaakt, omdat het zó zonde is dat het hierop wéér vast loopt, want het zou niet de eerste keer zijn dat ik me af laat schrikken.

kortom: gewoon doen. je bent wel een paar daagjes nerveus (althans, ik wel), maar spreek dan ook zo snel mogelijk af dat je niet nog dagen moet wachten.
ik ben ook al constant aan het bedenken hoe ik het m'n ouders ga vertellen, want die zijn hier niet echt super makkelijk in, maar ook dat moet maar gebeuren.
succes (y) en gewoon doen dus!

Hij wil niet voor niks met je afsrpeken!! Het voordeel zou juist moeten zijn dat ie je al heeft gezien en dat dus iets is waar je niet meer bang voor hoeft te zijn.

Ik snap je wel hoor, daar niet van. Maar hou in je hoofd dat hij je al lang gezien heeft en als ie je niet leuk had gevonden had ie echt niet met je afgesproken. Dan ga je dr een stuk zelfverzekerder heen.

En mocht het niets worden, dan weet je dat het iig niet aan jou ligt.

Kom op even doorbijten. Je hebt nix te verliezen. Ga gewoon het is duidelijk dat hij jou mag en jij mag hem. Maak een afspraak en ga gewoon gezellig iets doen. In het ergste geval wordt het nix. Daar verlies je nix bij. En wieweet wordt het wel super....

Laat je kans niet voorbijgaan. gewoon even diep inademen en gewoon gaan :)