Ken Park
 

wie heeft em gezien en wat vond je er van? Vanuit welk oogpunt heb je het bekeken? Een psychisch oogpunt of vanuit een andere hoek?

Als je het vanuit een psychisch oogpunt bekijkt vind ik het een razend interessante film, maar gewoon voor het vermaak vind ik het weer helemaal niks...

beargumenteerde meningen aub (liefst met voorbeelden)

Ik geloof dat ik hier een topic over had gemaakt, toen de film net uit was..
Maar ik vond het een geweldige film..
En jah je moet idd verder kijken dan alleen de vertel laag..

Kan dat topic niet vinden, dus deze kan wel open blijven :)

Verveelde tieners in de suburbs?

Heel psychologisch is het verhaal nou ook weer niet van Clark, alhoewel een aantal relaties wel interessant zijn (de homofobische vader en zijn skaterzoon). Ik vond "BULLY" persoonlijk stukken interessanter. Daarnaast werken de uitgesponnen seksscene's ook op de zenuwen.

psychologisch gezien vond ik 'm interessant, maar niet geweldig
als vermaak vond ik het idd niks.. gewoon ranzig af en toe (denk aan de rukscene)

vond kids beter, deed me meer.. dit was meer van hetzelfde met als afwisseling meer sex.. origineel? nee, niet echt

bully vind ik toch weer een andere film.. 1 verhaallijn (toch), meer hollywood-achtig, meer op vermaak gericht.. ik kan niet echt zeggen of ik die beter of minder vond.. niet echt te vergelijken

Oh nee he. Weer van die lange seks scenes die nergens op slaan? Vond al dat overbodige naakt en geneuk in bully ook al zo irritant.

op lowlands gezien

ik vond em vet

de manier waarop alles zo lekker expliciet in beeld komt

kvond et alleen jammer dat je helemaal op t laatste ken park nog ff zit, dat stukje voegt echt niks toe vind ik mahja

Ik vond het eigenlijk een uitstekend voorbeeld van Freud zijn theorie over psycho-analyse. De 2 aangeboren driften: sex en agressie...

Bij deze jongeren kwamen beide driften prachtig tot uiting, en je kon aan de hand van de theorie van Freud over het conflict model ook precies afleiden waar het precies fout is gegaan bij die jongeren tijdens het vormen van de persoonlijkheid.

Ik bedoel: een meisje die gedwongen met haar eigen vader moet trouwen omdat zij masochistische spelletjes speelt terwijl pa een dominee achtig iemand is...

Een jongen die kickt op uitgehongerde kindjes en zichzelf bij wijze van opwinding aan een deurklink ophangt en zijn grootouders vermoord...

Een jongen die zijn vader absoluut haat en een vader die z'n klauwen niet thuis kan houden als ie drank op heeft...

Een jongen die zijn sexuele drift niet onder controle heeft en daardoor zelfs de moeder van z'n vriendin pakt...

Psycho-analytisch gezien prachtig! Film gezien: had niet gehoeven...

Vond Kids en Bully wel leuker.

Maar dus vooral om die schockerende dingen.

Het vormen van de persoonlijkheden zijn véél eerder gebeurd en niet helemaal te achterhalen: het waarom wordt bij een aantal verteld, maar we zien alleen maar de consequenties.

We vallen midden in het verhaal. Het is filmisch gezien totaal interessant om te tonen hoe het is gekomen. Niet alleen wordt het te ingewikkeld, maar ook erg saai. Sommige personages zijn zelfs stereotypen, alhoewel goed vertolkt.

*is eens met gedachtenlezer*