wil naar decaan, maar :s.. onzeker
 

Ik wil morgen (of later deze week) eigenlijk naar een/de decaan op mijn (hoge)school, vanwege meerdere dingen eigenlijk. Kortom zit ik gewoon niet lekker in me vel. Al maanden lang bewust, en nog veel en veel langer onbewust.
Ik heb dus in de studiegids gevonden dat je voor dat soort dingen blijkbaar ook bij het decanaat terecht kan.

Nou is mijn probleem eigenlijk; wat moet ik zeggen als ik er ben? Je hoefde geen afspraak te maken (stond in gids). “jah, eh, ik zou graag psychologische hulp willen?” :/ :confused: ??. op die manier vragen/zeggen is natuurlijk lomp. Maar ik weet het echt niet. Kan je zoiets wel vragen? Ze zijn er voor problemen “van persoonlijke aard” maar toch. Ik bedoel ik heb wel problemen of ik krijg die als ik zo door ga met m’n studie en alles, maar misschien ben ik wel gewoon lui of kan k het gewoon niet aan.

Hoe moet ik zoiets doen? Wat moet ik zeggen?
Ik wil er eigenlijk heen vanwege verschillende dingen:
Faalangst (zowel sociaal (soms) als taakgericht) , uitstelproblemen, en naja eigenlijk ook vooral vanwege m’n onzekerheid en minderwaardigheidscomplexje lijkt het wel. (en gewoon dat klote gevoel dat ik zo vaak heb, voor, na, en tijdens -in mijn ogen- vaak zinloze sociale dingen) Nou wil ik niet zielig gaan doen ofzo, ik hou ook niet zo van het begrip “depressiviteit” en de hele discussie telkens van dipje of depressiviteit, maar feit is gewoon dat ik me wel vaak klote voel en alles gewoon nogal zinloos lijkt en gewoon uitzichtloos etc.

Het lastige vind ik om er ook nog zelf mee te komen, ik verberg het allemaal veel voor mezelf en anderen, hoe ik over dingen denk, en over mezelf. Ik ga misschien dingen uit te weg of zeg dingen niet om verkeerde redenen. Ik heb het door van mezelf als ik het doe of gedaan heb maar doe er niet veel aan. Ik ben eigenlijk best wel onzeker en wanhopig eigenlijk zelfs.. ik wil der wel wat aan doen (blijkbaar niet genoeg) maar ik kan het gewoon niet, k ben daar te laf of te lui of te dom voor. Maar tegelijk vind ik van mezelf dat ik heel erg overdrijf. Maar waarom is dat klote gevoel er dan altijd? Naja ik hou maar op.

Iemand een ideetje hoe ik zoiets moet brengen/zeggen? Zou ik eerst een willekeurige decaan bellen voor een afspraak ofzo? (ze hebben geen emailadres zover ik weet) Kunnen ze me überhaupt wel ergens mee helpen? Heeft het zin?
Hoe doe je zoiets?

Bedankt voor het lezen iig, hopelijk reageert iemand erop. (mag van mij :p)

Veelste lange post :( eh sry.

Hoi, ik heb er zelf totaal geen ervaring mee, maar ik zou hem/haar over je problemen vertellen en ook waarom jij denkt dat het niet goed gaat. Als blijkt dat hij je niet echt kan helpen (in mijn ogen is een decaan er toch alleen om je te helpen met studieproblemen en niet direct psychische?) zal hij je zeker doorverwijzen naar de studentenpsycholoog of iemand anders. En je zegt zelf dat je ook problemen hebt met je studie, dus hij zal vast wel iets voor je kunnen doen. En je kan altijd vragen of er een studentenpsycholoog is (voorzover dat niet in de studiegids staat) of een vertrouwenspersoon, naar wie hij je kan doorverwijzen. Knap dat je in elk geval de stap durft te zetten om je problemen op te lossen! Heel veel succes en sterkte! :)

Hoe doe je zoiets?
Iemand een ideetje hoe ik zoiets moet brengen/zeggen?
Hmm, toen ik naar de schoolpsychologe moest zonder duidelijke reden begon zij gewoon wat vragen te stellen. Het gesprek kwam vanzelf op gang.. En eigenlijk is het bij mij met elke vorm van hulp wel zo gegaan.. Ik ging daar zitten en zij begonnen wat vragen te stellen.
Misschien dat dat hier ookwel zo gebeurd. En als dat niet zo is kan je denk ik het beste gewoon even wat over jezelf en je situatie vertellen. En ook wat je graag wil veranderen e.d.

Zou ik eerst een willekeurige decaan bellen voor een afspraak ofzo? (ze hebben geen emailadres zover ik weet)
Als er staat dat je geen afspraak hoeft te maken lijkt me dat niet nodig:)
Kunnen ze me überhaupt wel ergens mee helpen?
Ze kunnen je denk ik wel helpen, en in elk geval kunnen ze je doorverwijzen naar 'betere' hulp als ze het idee hebben dat dit niet genoeg is.

Kunnen ze me überhaupt wel ergens mee helpen?
Ja:) Ze kunnen je met dingen helpen ja:)

Goed het staat niet echt in volgorde.. Daarom heb ik het maar even vetgedrukt..
Heel veel succes en goed dat je de stap wil nemen:)

Valtwelmee:)

Ik weet echt niet goed wat ik als eerste moet zeggen :s :(

De "stap" durf ik eigenlijk niet te zetten, ik vind het nu gewoon echt zo'n beetje echt nodig dat ik wat doe gewoon.

Allebei bedankt voor het posten iig.

Ja dat zeg jij.. :p

Hm, over de telefoon lijkt praten me nog moeilijker, dus er gewoon op af lijkt me ook beter.

Tja, wat zeg je als eerste? Gewoon goedemorgen (middag/avond) en je stelt je voor. Dan zeg je dat je over een paar dingen wil praten die van nogal persoonlijke aard zijn ofzo? Tja hoe wil je het zeggen? Meestal komt een gesprek gewoon op gang dan; hij heeft natuurlijk ook zijn inbreng en het komt niet allemaal op jou aan.
Als hij je niet kan helpen verwijst hij je wel door, maar ik neem aan dat hij wel iets voor je kan doen.

Ja, decanen zijn er vaak ook voor persoonlijke problemen. Dat was bij mij op school in ieder geval zo, maar dat kan overal anders zijn.

ik denk dat die decaan wel vaker met zulke gesprekken te maken heeft dus ik zou me als ik jou was niet al te veel zorgen maken...

Misschien is het wel prettiger om een afspraak te maken...dan heb je in ieder geval zekerheid dat je naar iemand toekan en dan weet je ook wie. Als je belt voor een afspraak kan je misschien zeggen dat je wat persoonlijke problemen hebt en dan kun je vragen met wie je dan het beste een afspraak kunt maken...

Het is voor jou denk ik belangrijk om te beseffen dat je niet de enige bent en dat decanen dit gewend zijn...

En verder, zo'n gesprek moet je gewoon rustig opbouwen. Zoals je dit topic begint, dat was heel goed. Eerst "ik zit niet lekker in mn vel." en later er iets specifieker erop ingaan.

Ik wens je veel succes en wel doen...het lijkt nu misschien heel eng, overdreven of wat dan ook, maar je zult achteraf alleen maar opgelucht zijn denk ik...

Ik ben dus geweest.. doorverwezen, leuk kopietje van foldertje gekregen.
nu moet/kan ik dus bellen voor een afspraak. :s :s

Het gesprek was heel kort met decaan,
zo van oh je hebt psyschische problemen? Dan kan ik je doorverwijzen naar psycholoog. Ik maak wel even kopietje. (van een folder)
Hij vroeg vrij weinig. Ik heb alleen gezegt dat ik missch hulp wou vanwege "faalangst" "en nog wel meer dingen".
Hij vroeg alleen of ik er al lang last van had en iets van waarom ik nu hulp nodig dacht te hebben.
Naja ik kan iig bij psycholoog(stichting whatever.. "kollectief") terecht, nu moet ik alleen bellen. :s
Hoe doe ik dat nou weer zonder uitstellen :s,
Het liefst wil ik het doen als verder niemand thuis is maar dat is dan weer maandag pas waarschijnlijk.
Em zoiets kan je toch niet bellen in het weekend of wel?

naja em moest het even kwijt
Bedankt nog iedereen voor posts nogmaals.

Ik weet niet of je in het weekend kunt bellen, dat is misschien best mogelijk. Je kunt het proberen, en heb je geen succes bel je maandag toch! In ieder geval goed dat je naar de decaan bent gegaan, nu kom je in ieder geval ergens.

Trouwens, over dat uitstellen: ja, het is best eng om te bellen. Maar doe het nou maar gewoon, anders komt het er toch nooit van! :)

he leukerd,
wat goed dat je naar de decaan bent geweest! (y)
je bent nu al verder dan dat je eerst was, dus je durft het wel om maandag te bellen. bereidt je er gewoon op voor, stel voor jezelf vast dat je het dan gaat doen, dan komt het wel goed. of je kunt in het weekend ineens spontaan bellen en dan is het ook zo weer voorbij.. iig wel binnenkort natuurlijk.
wat spannend.... maar ik weet zeker dat het goed voor je is.

xxx