|
ik haat t thuis.
ik heb al eerder een topic hierover willen openen, maar telkes weer deed ik het toch maar niet, of was ik uitgelogt, en kon mn verhaal niet meer kopieren. ik weet niet of hier een vraag bijzit, of dat ik het gewoon kwijtmoet en wat reacties wil hebben. of zo. :) het zou iig fijn zijn als jullie iets konden zeggen of het normaal is ofzo iets dergelijks.
het is op de een of andere manier toch altijd wel weer gezeik. we hebben een gebroken gezin. er is geen een dag dat we niet bekvechten om iets ombenulligs. gister was het mijn pappies verjaardag, maar hij was niet errug vrolijk. eerder chagrijnig omdat ie weer n jaartje ouder werd. maar tijdens na eten waren er nog varkenshaasjes over, dus mijn moeder zei tegen mn vader : eet jij die dan maar op." daarvoer kregen ze ruzie. lekker gezellig hoor :s . en savonds ook nog wat gekibbel. soms denk ik dat ze willen gaan scheiden. natuurlijk vergezocht, maar zo lijkt het wel voor mijn gevoel. mijn moeder moet gvd alles weten wat ik ga doen. wat ik aan het doen ben, waar ik zit, waar ik heen ga, waarom ik dat moet hebben, en dat trek ik niet meer. het is zo-fokking-irritant dat ik soms gewoon zin heb om mn moeder de harde waarheid te vertellen waarom ik zo stil ben de laatste tijd, waarom ik amper meer welterusten zeg of hallo, waarom er nooit meer een lach af kan. maar dat kan wel. oja, er kan heus wel een lach vanaf. maar niet hier. niet in dít huis. een kuthuis is het. meer niet. bij mn vrienden ben ik mezelf. voor zover je jezelf kunt zijn. maar daarbij kan ik over vanalles en nog wat praten. maar thuis niet. het gaat ze ook geen reet aan waar ik me mee bezig hou. ik heb mn eigen leven, en zij ook. maar blijkbaar accepteren ze dat niet. ik had eerst ook een sleutel van mn kamer gepikt, maar wegens een ruzie moet ik die weer inleveren. die avond voelde ik me zo hopeloos en kut. ineens had ik geen ruimte meer. geen privacy. nou kan mn moeder elk moment naar binnenstampen wanneer ze maar wil. en dát haat ik. eergister avond ofzo zat ik ERA te luisteren. ik had zo'n foldertje van Kijkwijzer en daar knipte ik een poppenhoofd uit, tekende in mn agenda een strop, en plakte de poppenkop in die strop. wat ik toen voelde was echt krankzinnig. normaal als ik iemand wil vermoorden, zit ik vol haat en woede, maar toen dat moment niet. ik zat gewoon rustig een strop te tekenen, en dacht bij mezelf dat ik uit het raam klom en op slachttour ging. zo enorm wazig. en ik denk dat dat door die muziek kwam. rustige muziek, magisch, dreigend. en het raarste is nog dat ik me er helemaal niet schuldig over voel. dit zal wel komen doordat ik aan t puberen ben, maar k heb de neiging om een 2-ling kakker uit te moorden die constant lopen te kutten. t zijn net hoeren. en ze denken dat ze boven iedereen en alles staan, maar goed, zolang wij maar beter weten. ze hebben een grote mond maar klein hartje. en dat hartje ga ik kapot maken als dat zo doorgaat. kweet niet of ik iets vergeten ben, zoja zet ik dat er nog wel bij. ik zou t wel fijn vinden als iemand me iets kon vertellen hierover. is dit normaal. is dit krankzinning, stel ik me aan...enz... bedankt voor het lezen iig. :) |
Ik herken dit...
Misschien is t een ideetje om op kamers te gaan? |
Citaat:
ik ben geen 28 voor het geval dat je dat dacht ;) :p |
Ik herken dit ook. Nu is het rustig in huis, er is veel veranderd. Uit huis gaan zou een oplossing kunnen zijn. Misschien kun je met iemand erover praten. Wat wil en kun je eraan veranderen? Jezelf afreageren is goed voor je. Ga lekker rennen. Dat hielp bij mij om rustig te worden.
Sterkte |
Ik bedoel dit niet verkeerd, maar als ik het zo
lees vind ik het niet zo raar hoe je ouders reageren. Je ouders weten niet wat er in jou om gaat (ze hoeven ook niet alles te weten), maar daardoor kun je het hun niet echt kwalijk nemen als ze op jou depri-gedrag reageren.. Ze hebben vast het beste met je voor. Voor jou is het heel moeilijk, maar voor hun ook. Misschien dat je afspraken kunt maken dat bijv. 's middags jij je rust wil en dat je dan liever niet gestoord wilt worden door je moeder. Wie weet werkt het. En als er ruzie is tussen jullie kan je ook zeggen; Sorry dat ik zo heftig reageer, maar ik voel me gewoon even rot. Vaak zeggen ouders dan ook sorry en is het vaak weer goed. Of spreek af dat jullie bij ruzie even uit elkaar gaan en een kwartiertje later erover praten. Klinkt misschien allemaal niet 'leuk' voor je, maar geloof me, ik heb heel wat meegemaakt met mijn ouders, ontzettend veel ruzie en ben ook ruim een jaar weggelopen van huis. Ik had nooit gedacht dat het uberhaupt nog goed zal komen, maar ik (en mijn ouders ook) hebben leren praten en we passen het bovenstaande toe als het nodig is (bijna nooit meer overigens). En het werkt zeer goed. Maar goed, je zit in de pubertijd, dus begrijp het ook wel ;) Ik wens je iig veel sterkte, het is niet makkelijk voor je! Liefs, Dashja |
Citaat:
bedankt :) |
Citaat:
das bij mij precies hetzelfde netalsof ze je niet vertrouwen he?? ook als ik uit ben om 3 uur en ik kom om half 4 thuis WAAR ZAT JE IN GODSNAAM?! :mad: :S vaag gedoe die ouders van tegenwoordig :P |
Citaat:
schijnbaar begrijpen ze gewoon niet dat wij niet hetzelfde zijn als hun. "waarom bleef je zolang weg? -ik kletste nog wat na... oh? -ja de volgende doen we dat niet meer he??!!!!! -nee...*in gedachte rolleyes*" |
You're welcome!
Het is wel heel naar als je gelijk al "aangevlogen" wordt. En niet te tijd/gevoel krijgt normaal te kunnen reageren. Kan ik me idd wel wat bij voorstellen dat je je daardoor rot gaat voelen. Misschien zou je het eens tegen haar kunnen zeggen dat je dat heel vervelend vind? Of schrijven als ze niet zo'n goede luisteraar is.. Voor iedereen is het natuurlijk fijner als er een prettige sfeer is. Dan voel jij je misschien ook wat beter! Sterkte meis! Liefs |
Citaat:
|
Citaat:
PRECIES, het gaat er tog om dat ik optijd thuis ben voor het eten niet dat ik me thuis opgesloten voel zitten!!!! |
Volkomen normaal imo...Wel zorgen dat je discovery chanel kijkt... Je moet immers je vijand kennen om te overwinnen, en laat de politie je tegenstander zijn. Dus even van te voren precies alles uitschrijven. En zorgen dat je ze op een goede plaats te pakken krijgt, waar er geen getuigen zijn. 2 wordt wel lastiger. Tot nu toe heb ik alleen ervaring met bedenken van plannen voor 1 persoon, dus...
:) nog een kleine hint: als je ze wurgt en daarna invriest, kun je ze aan stukken snijden, zonder dat er bloed vrijomt, omdat het bevroren is. Makkelijker weg te werken dus. De rest zoek je zelf maar uit (y) Of ben ik nu raar? :evil: P.s. nieuwe smileys zijn ok (y) edit: roch amar een disclaimer eraan hangen. Disclaimer: ik ben niet verantwoordelijk voor enige uitwerking van de door mij bedachte en samengebrachte ideeen. Ik spoor niemand aan tot enige daden en sta helemaal buiten enige tot werkelijkheid gebrachte uivoering. |
Praat er met ze over (op een normale manier),
ze kunnen niet ruiken wat jouw mening is, en of jij het wel fijn vindt zoals de dingen gaat. Dat je ouders (moeder) veel over je wilt weten is normaal, vrijwel elke ouder wil weten wat en hoe er met z'n kind is, zeker als je nog vrij jong bent. En idd, afspraken maken wil ook wel helpen, net zoals gewoon praten erover, en niet alles op te kroppen ed. |
ohjas even over dat stukkie ervoor. Waarom ga je niet gewoon met je ouders om? Waaromz eg je niet gewoon wat er is, wees openlijk...de kans is vrij groot dat ze dan niet continue zooi aan je vragen. Zonder je ouders was jij er niet eens geweest, dus een beetj emeer respect voor die mensen, zou wel goed zijn HUH o_0 Daarbij maak je het ONNODIG moeilijk voor je ouders EN jezelf door zo idioot afstandelijk te doen...
Mijn vorige reactie was (als je dat nog niet gemerkt had) alleen een reactie op het gedeelte over verlangens om te moorden. |
Citaat:
ik heb respect voor ze, jawel, maar niet voordat ze mij op deze aarde gezet hebben. |
Citaat:
De band die ik met mijn ouders heb is ook niet zo hele gehecht (hoe moet ik dat zeggen?). In ieder geval, ik kan wel goed met ze opschieten maar als het om mijn persoonlijk leven gaat weten ze echt heel weinig. Eerlijk gezegd bevalt het me zo wel. Ik kan overal wel met ze over praten, maar ik heb daar totaal geen behoefte aan. |
Citaat:
|
Citaat:
je maakt het jezelf onnodig moeilijk....zucht... |
Citaat:
maar t is wel zo. probeer dr dan maar mee te leven ! dat moet ik ook ! ik voel me ook vaak zat klote door dat gezeik van dat wijf maar je zit hier nog wel ff dus leer dr mee leven ! kan dr verder niet veel over zeggen... ik snap wel wat je bedoelt, zo voel ik me ook vaak zat, maar ik probeer te accepteren dat t niet anders is, ben blij met wat je hebt, veel mensen durven niet eens te dromen over zo'n leven... je kunt altijd mailen of schrijven of gwoon met mij praten. |
klote dat je je zo voelt ik weet hoe t is om t thuis klote te hebben gelukkig heb ik een hele goede schoonfamilie waar ik al een tijd terecht kan maar toch is het heel fijn als je een 'thuis' hebt..
op dit moment werd ik zo gek van mn moeder (die in een inrichting zit) dat ik haar nu al zon bijna 2mnd niet heb gesproken of gezien omdat ik haar gewoon niet WIL kennen... t beste is toch om erover te praten.. ga zelf ook een verwijskaart naar een psycholoog vragen want anders draai ik zelf door... misschien ook een idee voor jou?? |
Citaat:
ik kan wel 'informeren' als ik dr weer ben |
Citaat:
Ik heb mijn ouders ook heel wat keren vervloekt dat ze mij op deze 'wereld' hebben gezet. Misschien is het ook wel een egoistische keuze van ouders, maar hoe dan ook; Er zijn ook zoveel prachtige dingen op de wereld!! En er zijn ook zoveel fijne en mooie dingen te beleven!! Dus wat dat betreft kan je misschien een beetje blij zijn dat je ouders je op de wereld hebben gezet (?) Probeer maar naar die positieve dingen te kijken, dat maakt het leven absoluut dragelijk(er). Liefs, Dashja |
Citaat:
er is ook iets positiefs aan de wereld, alleen zie ik het niet vaak, maar het is er wel. ik zei die dingen omdat ik toen moe was enz. |
Citaat:
Mijn cursusbegeleidster gaf mij een opdracht; Neem 2 glazen vaasjes en hele mooie gekleurde glazen steentjes. Doe alle steentjes in 1 vaasje (moet doorzichtig zijn) Elke keer op een dag als er iets positief gebeurt, hoe klein dat ook is. Dat iemand iets leuks zei, dat jij je even goed voelt, dat je voor je gevoel iets goed heb gedaan maakt niet uit, als het maar positief is, dat je ergens van genoten hebt (Ik kan altijd super genieten van de sterrenhemel) maar doe dan per dingetje 1 glazen steentje in het lege vaasje. Wees hierin niet streng voor jezelf. Ik geloofde er niet zo in, maar als ik nu aan het eind van de dag zie dat er in het 's ochtends nog lege vaasje nu allemaal mooie glaze steentjes zitten, voel ik me toch hardstikke goed! En weet ik dat *hoe depressief ik me vaak ook voel* er toch positieve dingen gebeurt zijn. Wie weet helpt het jou ook wel ! Liefs, Dashja Ps, je mag geen steentjes terug doen in de voorheen volle vaas! En 's ochtends begin je weer opnieuw |
godver
|
Hee lieve Dark Tish,
Ik herken heel erg veel in je verhaal en ik denk dat alles wat thuis speelt, niet de échte oorzaak is... Je zit niet lekker in je vel, en thuis heeft daar mee te maken, maar jij ook voor 'n heel groot deel... Tuurlijk heeft thuis zijn uitwerking op de persoon die jij bent/wilt zijn. Maar zie jezelf ook eens los van thuis... Het is natuurlijk heel vervelend dat jij het begrip van je ouders niet krijgt, maar je wil het ze ook niet geven... Ik zal niet zeggen dat je open naar je ouders moet worden, dat ben ik zelf ook niet echt, maar zoek wel mensen waar je (objectief) je hart kunt luchten.. In de tijd dat het heel erg slecht met me ging moest ik bijvoorbeeld elke dag aan een van m'n beste vrienden een mail sturen met hoe ik me voelde, wat er gebeurde en allles.. Wat Dashja zegt is heel erg goed... Zie het meest kleine mooie/positieve maar als 'n grote overwinning.. Bouw je geluk op uit hele kleine dingen... (voor mij was dit bijvoorbeeld mijn toneellerares die zei dat ik goede teksten schreef... of een lief sms-je van iemand... het feit dat iemand zegt dat hij van je houdt...) Misschien zijn het hele grote of juist hele kleine dingen, maar ze veranderen de dag.. En daarmee weer de volgende dag... Zo'n kleine dingen moet je leren waarderen, probeer thuis te relativeren en zie de andere dingen in je leven... Zie dat je vrienden hebt, dat je alles om je heen hebt, en dan zul je jezelf ook weer krijgen!!! Je kunt me wel pm-en als je wilt, want weet niet of ik nou alles wat ik vannacht me bedacht ook gezegd heb... Liefs, Margriet |
Citaat:
bedankt voor je replay. :) ik lucht mn hart ook al bij mn vrienden, dus daar heb ik al wel steun aan, want zij zitten met dezelfde problemen. als ik een vlinder zie vliegen zie ik dat ook als iets heel positiefs. voor mij is een vlinder de bron van vrolijkheid. ik probeer al de kleinste dingetjes in het leven te zien als iets goeds. daaraan heb ik gelukkig ook steun. ik zie niet heel de wereld in zwart. dag :) |
Citaat:
ik geloof dat ik niet veel heb toe te voegen aan dat wat hierboven staat. :o |
Ja, ik herken dit ook wel gedeeltelijk. En ik denk niet dat je de enige bent. Bij mij ligt het tussen m'n vader en ik. Ik heb aaaaaaaaaaaaaaltijd ruzzie met die vent. Ik haat hem vaak. Hij heeft zelfs gedreigt me te slaan als ik nog wat doe, zeg etc wat hem niet aanstaat. Als hij dat flikkert, loop ik weg. Dan laat ik me niet meer zien. Ik voel me ook heel ongemakkelijk als m'n vader en ik ergens alleen zijn, in 1 ruimte zeg maar. Ik weet niet hoe ik me moet gedragen, wat ik moet zeggen of juist niks. Het ligt gedeeltelijk aan mezelf, dat weet ik, maar hij.....vraag me af of het nog ooit goed komt.
Jij heel veel sterkte, heb helaas geen tips. |
Gedeeltelijk komt het met mij overeen, maar ik heb geen tips eigenlijk...
ja misschien dat je af kunt tellen tot je eindexamen... dat doe ik ook en genieten van dingen die wél leuk zijn! |
Citaat:
Liefs... btw..je kunt me altijd pm-en...uhm..volgens mij had ik dat al gezegt :p |
jouw thuissituatie is hemel vergeleken bij hoe ik het nu en de afgelopen 3 jaar heb gehad
|
Citaat:
Wat heb jij er aan proberen te doen? |
Citaat:
Mag ik even zeggen dat ik dit een zeer goed idee vind!, goed om op deze manier bij de positieve dingen te blijven stilstaan. (y) |
Citaat:
|
| Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 23:24. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.