Tijd
 

Tijd
In de tijd
is er geen sprake
van de ruimte
die onmetelijk zweeft
door onze geest
Zonder dat wij ooit beseffen
blijkt dat die ruimte
vaak toch meer betekend
dan op het eerste gezicht
gebleken is
Maar de tijd verstrijkt
en de ruimte raast door
in het onmetelijke
van mijn verstand
18 09 03

Dit is dus een uitspatting... ik 'moest' ff een gedichtje in elkaar flansen om te 'bewijzen' dat ik dat kon... :D kon ik dus wel... maar of ie leuk is laat ik aan jullie over ;)

Zo op het eerste gezicht, vind ik het leuk, mooi en leest goed, ik moet het alleen nog een paar x lezen, de betekenis dringt nog niet goed tot mij door.

ik vind het een mooi gedicht; de stijl vind ik heel prettig om te lezen! mooie beeldspraak, en bovendien is het echt een gedicht om nog eens over na te denken! Ik vind de twee laatste regels vooral erg mooi!

Ja ik snap m zelf eerlijk gezegd ook niet :bloos: hahahahaha Niet volledig iig... Ik moet ff helder zijn en erover nadenken dan lukt het me vast wel ;)

Heeft er iemand op de ruimte getekend?

dansen op papier ---> populaire wetenschappen

Dat lijkt me een eufemisme voor 'ik snap er niks van'. Meneer de dichter, probeer een beetje meer richting te geven.

hehe tacidus is weer eens grappig

Over het gedicht. Ik vind hem niet zo heel bijzonder. Het is wel okay ik heb ze slechter gelezen en hij is ook wel 'leuk', maar ik had nu niet van die ehm, diepe gevoelens en echt enthousiast werd ik er ook niet van. Oh ja, dat wilde ik nog zeggen, ik vind het meer een filosofisch dingetje dan een gedichtje, misschien is dat wel de reden dat ik niet vol lovende kritiek ben.

Tijd
In de tijd
is er geen sprake
van de ruimte
die onmetelijk zweeft
door onze geest

Dit wil zeggen dat onze gedachten (de ruimte) onmetelijk door ons verstand/bewustzijn gaat, maar dat deze gedachten tijdloos zijn. Je kunt veel denken in een korte tijd of weinig in vele uren.

Zonder dat wij ooit beseffen
blijkt dat die ruimte
vaak toch meer betekent
dan op het eerste gezicht
gebleken is

Onze gedachten sturen ons toch meer dan wij doorhebben, terwijl we dat niet vaak doorhebben.

Maar de tijd verstrijkt
en de ruimte raast door
in het onmetelijke
van mijn verstand

Maar we leven gewoon verder, onze gedachten in de vrije loop latend, in de enorme ruimte die ons verstand tot zijn beschikking heeft.

Hmmm ik snap m opeens! :cool:
Lol

Ik bedoelde eigenlijk meer 'in het gedicht', met mijn 'een beetje meer richting geven'. Dit gedicht laat erg veel ruimte over voor interpretatie. Nu kun je zeggen, jamaar, als je mij zou kennen zou je weten wat het moet betekenen, maar wij kennen jou niet (zo goed). Hou rekening met je publiek hier, probeer wat extra's in het gedicht te stoppen waardoor de interpretatie makkelijker wordt.