anderen kunnen aanvoelen,
 

Een empatisch vermogen, het aanvoelen van andermans gevoelens. Ik ben een beetje beniewd naar het feit of mensen weten dat het bestaat, of ze het kennen, herkennen.

Toeval en vooroordelen van situaties kunnen empatische vermogens doen overschatten.

in Empathy geloof ik steenvast wss omdat ik het zelf goed kan:). Vrouwen hebben dat veel meer dan mannen, maar ik heb dat enorm fel...loopt er iemand over straat die verdrietig is vanbinnen voel ik enorme steken en voel ik wat zei voelen, zelfde als ze kwaad zijn....soms wel nuttig hoor, je vrienden kunnen dan niks meer verbergen voor je :evil:

Ja maar je moet er geen misbruik van maken. :nono:

empatische vermogens hebben te maken met de hoeveelheid cortisol in je hersenen. Ook wel hoogsenso-emotioneel genoemd. Als je er meer info over wil: *** daar houden ze zich bezig met dat soort dingen, ik ben er ook een tijdje geweest.

doei

[EDIT door Mutant]Link verwijderd owv niet-relevante info en de twijfelachtige motieven van de site op zich...[/EDIT]

Het aanvoelen is soms wel handig. Minder is als je zo bent ingesteld dat je die gevoelens gaat overnemen. Moet je je enorm voor gaan weren, anders word je overspoeld door de problemen van anderen en kom je zelf niet meer aan leven toe.

Het aanvoelen is soms wel handig. Minder is als je zo bent ingesteld dat je die gevoelens gaat overnemen. Moet je je enorm voor gaan weren, anders word je overspoeld door de problemen van anderen en kom je zelf niet meer aan leven toe.

-----------------------------------------------------------------------------------
Een medaille heeft twee kanten, positief en negatief.
Het heeft mij persoonlijk vaak een negatief karakter gehad. Maar het heeft me ook euforïen gegeven. Het heeft me ook erg veel geleerd, over hoe mensen in elkaar steken. De type mensen die er zijn. En hoe je met mensen moet omgaan. Ik heb het in zo'n mate onder controle dat ik mensen niet hoef toe te laten met hun gevoelens. Maar mensen die je raken, die je toelaat, daar heb ik vaak nog problemen mee.

ik neem altijd gevoelens over...echt... maar ik weet niet hoe ik me kan weren en niemand kan het me vertellen... :|

Ik ben me harder gaan opstellen. MEzelf dwingen om eerst aan mezelf te denken. Het is goed als je om anderen geeft en meeleeft, maar het is niet goed als je daardoor wordt geleefd. Het kost me vaak nog enorm veel moeite en het lukt niet altijd, maar ik probeer mijn eigen ik naar voren te schuiven en die dingen te verdringen. Tja... ik kan je ook geen andere oplossing bieden... :|

ik ben het eens met Mutant je moet je niet laten mee sleuren met andermans emoties, uit eigen ervaring blijf je dan aan de gang.
Een oplossing kan ik je niet geven maar zelf "probeer" ik te focussen op mijn eigen emotie, (hoe voelde je je voordat je het gevoel kreeg) In zekere zin zoals Mutant ook zegt je eigen ik naar voren te schuiven.

danku :) hier word ik in ieder geval al een beetje wijzer van :)

Om op de vraag van Senang terug te komen.. het empatisch vermogen, door anderen ook wel 'heldervoelendheid' genoemd, komt ook mij heel erg bekend voor. Ik loop er zelf van jongs af aan al mee rond, en inderdaad.. het was niet altijd even prettig.

Gelukkig brak bij mij een moment aan dat ik me er temeer bewust van werd en zelf ging onderzoeken naar de afkomst, en de manier(en) om het een beetje te sturen en onder controle te kunnen houden..

Ikzelf ben er pas achter gekomen de dag voor mijn 18 verjaardaag. Ben er dus nog niet zo lang mee bezig.
Het is bij mij in een heel rap tempo gegaan. Maar ben er ook heel erg serieus en intensief mee bezig geweest. (heeft een aantal gevolgen gehad ;) ) En terug kijkend, ben ik heel blij daarmee, dat ik dat gedaan heb. Dat ik er nog lang niet ben is een gegeven. Het heeft me een bepaalde voorsprong gegeven. Ondanks het moeilijke levenspad dat ik opzoek.

ik denk dat een aantal (lees: veel) toch iets teveel mystieks aan empathie voorstellen. Logisch denken, en waarnemen kan leidt een beetje te snel naar oordelen dat ze empathisch vermogen hebben.

Dat is ook waar, eigenlijk is het meer een psychologisch gebeuren.
En het is ook waar dat veel mensen zich met de groeiende interesse naar de 'new age' begweging dingen toemeten die ze misschien maar in kleine mate bezitten of in sommige gevallen gewoon graag willen hebben.

Als ik hem moet verhuizen naar psych hoor ik t wel... voor mij hoeft t niet

quote:
--------------------------------------------------------------------------------
Fade of Light schreef op 23-09-2003 @ 17:47:
ik denk dat een aantal (lees: veel) toch iets teveel mystieks aan empathie voorstellen. Logisch denken, en waarnemen kan leidt een beetje te snel naar oordelen dat ze empathisch vermogen hebben.
--------------------------------------------------------------------------------

een gevoel van wederzijdse herkenning (magisch moment) die misschien door empathisten onder elkaar te plaatsen is, heeft mij het besef gegeven van empathy in mijzelf. Het is er of het is er niet, zegt mijn vader. Uitgelegd in woorden voor mystiek, die wederzijdse momenten kunnen een verklaring daar voor geven.

Een vraag voor fade of Light,

Kan jij voor jou zelf een ervaring oproepen waarbij je het gevoel had, dat het zo'n "magisch" moment was waarbij je niet hoeft te verklaren, want het is er?
Dat het een gegeven is geworden

Voor mij was het in ieder geval toen ik mn vriendin voor het eerst zag.... Het was liefde op het eerste gezicht en we wisten beiden al na 5 minuten dat we samen zouden blijven nu al 2,5 maand :D :D

Ik kan dat wel, mensen aanvoelen, maar dan alleen mensen waar ik redelijk 'close' mee ben, of iemand waar ik verliefd op ben (geweest). Vooral dat laatste... ik kwam laatst nog iemand tegen waar ik verliefd op ben geweest, en ik kon hem goed aanvoelen... het is net alsof je een connectie hebt met sommige personen waar je verliefd op bent geweest, ook al heb je dan geen relatie met elkaar gehad... heel raar. Maar het kan dus wel, ja.

Ripper

Een mogelijke verklaring. Ik citeer een stukje van herman finkers dat misschien flauw lijkt, maar het geeft de essentie aan waar ik het later over heb:

Hie gaat het om denken niet om gevoel, evenzo kan je een flauw voorbeeld geven van gevoel (ik breek been, jij leeft in voelt ook pijn). Logica, geen empathie


Wel erg grappig dat ik bij zulke discusies vaak aan caberetiers denk. Zo hier, denk ik aan Hans teeuwen over zijn stukje "Dat is een gevoel, kan je niet uitleggen" :)

MAargoed door de aard van de vraag, denk ik niet dat er echte discussie komt, omdat jij (waarschijnlijk) bij het stuk blijft "gevoel en ervaring" en je daar niks mee aankunt in een discussie. Daarom zal ik direct reageren op je vraag, anders zou ik dat niet hebben gedaan om toch nog een ander standpunt in te nemen dan ik eigenlijk zelf van mening ben. Gewoon om een beetje leuk te discussieren en VIA zo'n discussie (terwijl ik eigenlijk een ander standpunt ineem) mijzelf en anderen aan het denken zet EN tevens ook nog leer, omdat er meestal wel nieuwe dingen naar boven komen.

Hoop off topic geblaat, het antwoord:

Offtopic: dit begint ook weer met een hoop geblaat hehe
toen ik naar deze site kwam, was het allereerst om onderzoek te doen naar telekinese (laten we het daar maar niet over hebben, daar kan hier _HELAAS_ niet normaal over gedaan worden :rolleyes: ), ik vond een paar goede links en ben hier verder gebleven. Ik ben een echte wetenscahpper van nature, en dus uberskeptisch. Ik ben naar 1 van die links geweest en heb letterlijk UREN (en dat waren er heel wat) met die mensen gepraat en stukken gelezen. Ik vroeg mij af waarom die mensen zoveel tijd steken in iets, wat niet waar is. Misschien was het een illusie, zou kunnen. MAar de documenten waren natuurkundig vrij aardig onderbouwd en spraken de natuurwetten niet tegen (an sich, verdere details laat ik er nu buiten) dus ik begon er langzaam in te geloven. Uiteindelijk heb ik zelf iets meegemaakt (geleerd) wat ik slechts deels kon verklaren, maar waarop ik op de meeste vragen geen antwoorden kon geven. Deze ervaring was nog eens extra speciaal, omdat het niet met gokken te maken had. Niet met logisch te beredeneren en niet met andere mensen, maar met iets. Wat daardoor een objectief beeld was.

Om dus direct op je antwoord in te gaan: JA
Ik weet wel dat het bestaat, alleen nog niet hoe :) MAar dat weet ik ook met licht. Licht bestaat, ik weet alleen niet wat het is (en met mij de rest van de wereld...)

Wanneer je aura's aanvoelt, 'weet' je ook wat voor stemming iemand is...
Verder hebben we het op psychologie-forum onlangs nog gehad over hoogsensitiviteit/ hooggevoeligheid.

'Hooggevoeligheid, van opgave naar gave' is een interessant boek!!

Misschien dat je daar nog wat aan hebt.. :)

Joyce

Ik geloof niet in empathie.
Ik kan wel van veel mensen inschatten hoe ze zich voelen maar dat is een kwestie van waarnemingen.
Je leert bepaalde uitdrukkingen herkennen en die bij bepaalde emoties plaatsen. Zo'n speciale uitdrukking is bijna niet helemaal te verbergen.
Ik kan bij mensen die ik ken perfect inschatten hoe goed ze zich voelen, maar een vreemde moet ik opnieuw bestuderen.

Deze vaardigheid wordt ook wel "mensenkennis" genoemd.

Ik voel mensen heel goed aan, en vind dat vaak heel vervelend..
Ik zit op school, met 18 in een klas, er is altijd wel iemand die zich wat minder goed voelt, of moe, of ergens pijn heeft,
en dan heb ik het vaak ook, soms gewoon dezelfde pijn,
soms met steken, soms in mindere mannen dan hun het hebben..