Volwassen worden
 

Regenachtige dagen
brengen koele kleuren
in het ordelijke leven
van de mooie jongen
die het waard is.

Grote bange tranen
door die branieschoppers
in dit zelfde jaar
van koele ordelijkheid
en regenachtige dagen.

De grote mooie jongens
hebben waarde verdrongen
en de zeden en de angst
voor die branieschoppers
in dit zelfde jaar.

Realiteit was dit niet,
dit vertroebelde zicht
op zijn geslepen wereld.
Zij maakten hem bewust:
er is geen leven.

Titel is een beetje loos, vind je niet? En verder, 'volwassen' woorden doen eerder een beetje kinderachtig aan hier, zie 'branieschoppers' en de niet ironische 'zeden' en 'waarden'.

Heb 'volwassen worden' altijd een moeilijk onderwerp gevonden om over te schrijven en het om die reden ook vermeden, simpelweg omdat het eigenlijk te gecompliceerd is (voor mij dan :p) om het zo maar in enkele zinnen weer te geven, laat staan er een goed schrijfsel van te bakken :o

Als ik eerlijk moet zijn; dit schrijfsel komt er niet in de buurt. Op het eerste gezicht lijkt het best okay, maar naarmate ik het vaker las, veranderde mijn mening toch enigszins... Het is dus niet om van te janken zo slecht, maar ik heb betere gelezen... :o

je gebruikt zoveel woorden, dat ze het gedicht ontkrachten

:) Ik ga geen uitleg geven verder, maar het gaat niet zo zeer over het fenomeen 'volwassen worden'. Het gaat meer om het contrast tussen hoe kinderen denken en hoe volwassenen denken, het verschil tussen de wereld in hun hoofd, of het gebrek aan zulk een wereld wereld. In deze dus het proces van de verandering.