Bezorgdheid van een nederlandse kleuterjuf
 

Kleine achmet wat ben je stil.
Als je me nodig hebt geef maar een gil.

Ach gillen doe je toch niet.
Ik kom naar je toe kleine deugniet.

Slaat je vader je soms thuis?
Je zegt niks? Je bent net zo stil als een muis.

Slaat je vader soms door?
Ligt er soms wat aan je gehoor?

Waarom beantwoord je niet mijn vraag?
Ok als je nee zegt klinkt het zo vaag.

Ok hoe kom je aan die schram?
Je was gevallen? Was dat voor of nadat je van je vader kwam?

Achmet ik WEET dat je vader je slaat.
Die schram komt echt niet van de straat.

Achmet zeg nou geen nee.
Als je ja zegt kun je lekker met juffie mee.

Hoef je nooit meer naar papa te gaan.
Dan zie je nooit meer je mama staan.

Achmet ik kom zo bij je terug.
Kleine hassan heeft een blauwe plek op zijn rug.....

Ik vond de essentie wel leuk en je hebt het wel leuk gebracht.

Qua uitwerking is het niet perfect, het loopt niet helemaal lekker.
En sommige eindrijm klinkt een beetje knullig.

Vervelend dat die andere gedichten van je gesloten werden, das gewoon gedoos van de lijdinggevende instantie hier, doe je niks aan.

Maar dit is gewoon lekker slachtoffertje spelen, afgezien van het simplisme van het gedicht zelf. Gaat dat helpen denk je?

Behalve dat ik het met de bovenstaande reacties eens ben; simplisme inderdaad. Heb geloof ik je typische vorm van schrijven onderhand ook wel gezien , onderhand :p

*was het niet afwisseling dat het leven leuk maakte? :o*

Slachtoffertje spelen bepaalt niet, kvind wel dat de mentaliteit van bepaalde autochtonen snel veranderd moet worden.

En wat is er mis met simplisme???

Simplisme is wat 'de mentaliteit van sommige autochtonen' maakt. Als je hier zo'n gedicht post als aanklacht, ben je aan het verkeerde adres. Vereenvoudigen is tot op zekere hoogte nuttig, maar om alles zwart-wit te stellen als jij nu doet, getuigt niet van een overschot aan hersencellen. Polarisatie berust vaak op sterk versimpelde beelden, zie ook de Noord-Amerikaanse samenleving. Overigens zijn veel gelovigen vaak wat simpel in hun voorstelling van 'de ander'. Dat leidt tot onbegrip en frustratie, mensen trekken zich terug in eigen kring en ziedaar, uw vicieuze cirkel.

Nog iets wat ik op wil merken: Je bent geloof ik echt verspeend van elke drang tot nuanceren, je discussietechniek is werkelijk beneden elk peil. Die rollende oogjes plant je maar ergens anders, wil je nog serieus genomen worden...

als dit als verzet bedoeld is, of om anderen racisme aan het licht te brengen gebruik je toch echt een verkeerde manier om een bodschap door te geven. Zoals er al vaker word gezegd, met dit soort simpele "kinderwerk" zul je niemand echt raken of overtuigen. Als je geen talent hebt voor het dichtwerk probeer het dan eens op een andere manier, maar er zijn een hoop mensen die dit soort gedichten maken en er werkelijk iets mee bereiken, een groter publiek en een duidelijke boodschap. Dit is meer het sinterklaaswerk waarbij je een klachtzang hoort waarvan je waarschijnlijk nog geen idee hebt van wat je wilt vertellen of bereiken. Ik heb je andere gedichtjes ook gelezen, maar als gedichten zelf heb je er echt niks in zitten wat aanspreekt, je inzet is van verre te vinden en wat je inhoud betreft, ik denk niet dat je mensen aan het denken zet ermee, dus hou er gewon mee op want je bereikt er gewoon niks mee. Als je over racisme wilt klagen, doe je dat maar ergens anders...