te weinig eten
 

ik eet de laatste tijd echt mega weinig elke dag puikpijn door ja is meer extreem honger gevoel maar daar door ga ik alleen mar nog minder eten omdat ik dan bang ben dat ut nog meer pijn gaat doen :s
en als ik dan goed gegeten heb ik heb ik er eerlijk gezegt spijt van. wat moet ik hiermee? :s

Je weet m'n mening.

Een dietiste is misschien een optie?

Toch eten. Ik krijg ook vaak buikpijn als ik te weinig gegeten heb. Of ik word misselijk. Eten helpt vaak wel. En bedenk waarom je zo weinig eet. Als het een psychische oorzaak heeft, zoek dan hulp. Als het iets lichamelijk is, zoek dan ook hulp. Conclusie: zoek hulp. ;)

Vanwege je laatste zin, lijkt het me helemaal verstandig om zo snel mogelijk hulp te zoeken.

@leonoor: ik kan ut gewoon niet ik heb al zoveel geprobeert weinig eten ofzow maar dat gaat ook niet krijg ut gewoon niet weg

Dan ga je naar je huisarts, vertel je hem/haar je verhaal (of aan je ouders) en die verwijst je dan door naar iemand die je daarmee kan helpen. Hoelanger je wacht, hoe moeilijker het wordt om ooit weer normaal te eten...
Ga je niet, loop je misschien een eetziekte op en zal het heeeeeeel wat meer energie kosten voor je daar vanaf bent.

Ik denk idd dat je dan het beste een keertje langs je huisarts kunt gaan.

"waaaaaaaaaaaaaaah dat vindik zo zielig! je weet zelf ook dat dat geen gewone buikpijn is maar honger. En ik vind het ook zielig van je dat je er nu ook nog aandacht om gaat vragen.
Typisch een anorexia-typje.. verschrikkelijk!! Anorexia is aandachtvragerij meestal! Tenzij je anorexia hebt maar nie wilt dat iedereen het weet. Want meestal is het zo dat die anorexiatypes alle aanacht krijgen>> en dan hoor je ze weer roepen: "Oowh!! :eek: heb ik tog een broodkorstje gegeten!! dat kan toch niet? nou word ik hardstikke dik!!! :eek: " En dan hopen ze ondertussen dat iedereen zegt: nee je bent niet dik joh. JE hebt een hartstikke mooi figuur enzovoort. Egt zielig gewoon, zulke mensen.

Misschien is anorexia wel aandachttrekkerij (vind ik overigens niet), maar het is toch echt wel een ziekte. Je trekt hier wel erg snel conclusies... :rolleyes: Laat me raden: je weet er erg weinig vanaf. Ik heb wel een paar 'anorexia-types' in m'n buurt, waarvan er eentje zelfs echt anorexia heeft. Zij heeft echt al het begrip van ons nodig wat we kunnen geven. En inderdaad: ze vindt zichzelf te dik. Maar bij mensen met anorexia is dat echt geen aandachtrekkerij meer: daar is hun gewicht een obsessie.
Mensen met anorexia hebben echt hulp nodig en zijn inderdaad 'zielig', maar niet op de manier die jij bedoelt. Zonder hulp en begrip van anderen komen ze er echt niet uit.
Lokbe1988: ik zou inderdaad ff langs de huisarts gaan. En als je dat niet durft/wil, zou ik er echt met iemand die je vertrouwt over praten (ouders/vrienden?). Want je moet wel genoeg voedingsstoffen binnenkrijgen per dag. Dit is in ieder geval niet gezond.

anders ga je ff verder zuipen met je breezahvriendinnetjes :rolleyes:

Als je niks toe te voegen heb hou je mond dan gewoon.

Ik vind persoonlijk mesnen zoals jou veel zieliger. maar goed, daar ga ik verder niet op in.

Ik sluit me bij het tweede gedeelte van de post van ******** aan.
Anorexia is een ziekte, alleen een psychische.

hoe lang heb je dit dan al? want mijn nichtje heeft dit ook een tijdje gehad, ze bleek gewoon last van dr buik te hebben. na een maand was het pas een beetje over en na 3 maanden ofzo had ze er helemaal geen last meer van. je moet gewoon langzaam aan meer eten, want nu past je maag zich aan dat kleine beetje eten aan en kan je straks helemaal niets meer binnen houden!

en voel je niet schuldig als je te veel gegeten hebt. ik heb dat ook heel vaak, maar het is nergens voor nodig.

ut weinig eten heb ik opzich al langer (4 jaar) maar buikpijn 2 maanden en wordt eerlijk gezegt alleen maar erger :s

En wat de topicstarte beschrijft klinkt NIET als anorexia. Ze wíl namelijk wel eten, het doet alleen pijn.

Mijn moeder heeft dat ook, je kan er weinig tegen doen, behalve zorgen dat je geen erge honger krijgt (dus meteen reageren op een hongergevoel). Pas alleen dan wel weer op dat je niet dik wordt :o

ff voor de duidelijkheid..
als je anorexia HEBT is het heel wat anders dan wanneer je aandacht vraagt omdat je doet alsof je het hebt.
Als je de ziekte egt hebt is het een obsessie geworden jah.. dat is waar en dan heb je echt een ziekte en kun je er zelf niks meer aan doen. En dan moet je wel hulp gaan zoeken.. hoe moeilijk dat ook zal zijn.
maar bij bepaalde personen is het wel aandachttrekkerij. En over die personen had ik het in mijn bericht. Vaak begint het met aandacht willen hebben omdat ze bijvoorbeeld niet zo lekker in hun vel zitten, en daaruit komt de anorexia vaak voort. Want ze denken:"oowh.. als ik afval dan krijg ik wel aandacht. En dan zegt iederen: "jeetje... wat ben je mooi slank geworden! en wat knap dat jij zo weinig kan eten!Egt goed dat je dat snoep kunt laten staan" enzovoort enzovoort. Daarom is het niet goed als je bij zulke personen er juist aandacht aan gaat schenken vind ik.
Dat misverstand wou ik even uit de wereld helpen.

ag jah..
dat mag je gerust vinden
maar wel een beetje raar.. dat je dat zegt is wel een tegenstelling want ik heb het zelf ook gehad.
dat wou ik even zeggen

Het is WEL goed als je mensen aandacht geeft.. Maar dan wel goede aandacht. :) Dus niet gaan uitschelden o.i.d. En ook niet zeggen dat je dr nu veel mooier vind. Maar gewoon steun geven. Ervoor zorgen dat ze beter in hun vel zitten en geen behoefte meer hebben om superdun te zijn:) Ik zeg niet dat het makkelijk is.

En als je anorexia heb kan je er WEL wat aan doen. De hulp kan jou niet beter maken, hoogstens de weg wijzen. Het is nogsteeds jouzelf die uiteindelijk moet vechten om beter te worden.:)

Ja, juist als je het zelf gehad heb zou je imho moeten weten dat aandacht krijgen wel helpt. (mits het de juiste aandacht is)

Of had je liever gehad dat toen jij het had iedereen jou liet vallen en links liet liggen, dat iedereen jou negeerde of uitschold? Denk je dat dat geholpen zou hebben?

Ik zeg niet dat je mensen met anorexia moet ontzien enzo, en volledig aandacht aan besteden. Maar gewoon normaal mee omgaan, en laten weten dat ze niet dun hoeven zijn om mee te tellen is al genoeg denk ik. En verder de hulp aan de hulp overlaten:)

Eeehmm... ik zou gewoon langzaam meer gaan eten.. dat wordt je maag als het goed is steeds iets groter en waarschijnlijk kun je dan ook meer op...
Je hoeft je niet schuldig te voelen als je wat hebt gegeten joh! Maar als ik jou was zou ik niet allemaal vette of zoete dingen gaan eten.. want je vetcelletjes zeg maar, die zijn niet meer gewend aan al dat "lekkere eten" en die raken al vol van een klein beetje vet.. waardoor je sneller zult aankomen dan normaal. Het klinkt een btje vaag, ik kan het niet uitleggen hoe het precies werkt, maar zo gaat het wel.
Suc6! :)

Ik weet het niet zeker, maar ik geloof dat Lobke1988 er gewoon niet tegen mensen kan die er op de verkeerde manier 'gebruik'van maken...
Zo had ik bijvoorbeeld ook een meisje in mijn klas, die eerst een week lang iedereen aant voorhouden was dat ze op dieet was en bla bla bla.. iedereen was zich ondertussen al zorgen aan het maken omdat ze de hele dag niks at en alleen maar aan haar fles water zat te lurpen...
Maar wat schetste mijn verbazing toen ik op verjaardag waren bij een vriendin van mij, waar zij toevallig ook was.. ze zat het hardst van iedereen bij de chips te eten en ook liet ze haar taartje niet staan.. :confused: ..
Iedereen zat haar op dat moment aan te kijken en vroegen of ze niet op dieet was.. zij dus zeggen dat het vandaag wel mocht..
Het vreemde alleen was dat ze er de volgende dag niet meer zo panisch over deed (dat ze aan het dieeten was), dit bedoel ik dus met het verkeerd gebruik maken van de aandacht die je krijgt van mensen als je doet dat je op dieet bent enz.

Maar wanneer je echt annorexia hebt, snap ik dat je de steun en alles nodig hebt.
Zelf heb ik ook een tijdje gehad dat ik haast niet kon eten ook door buikpijn, gelukkig gaat het nu weer beter...
Mijn advies is dan ook, ga gewoon door met eten (proberen tenminste) en drink in ieder geval goed...want je kan langer zonder eten dan zonder drinken...

-xxx- Laura

tis juist helemaal neit dat ik aandacht wil :s schaam me er gigantisch voor en heb geen anorexia ik heb alleen altijd pijn in me buik waarvan ik dus minder ga eten en dat klopt dus niet :s dus durf neit meer te eten zoeits doe ik toch neit om de aandacht want die wil ik al 4 jaar niet en nu heb ik uiteindelijk toch maar gezegt (vrienden) en hier betje om raad gevraagt is ut meteen andacht :s

Het probleem is dat niet iedereen de moeite doet om het te snappen wat je zegt.
Daar komt et vaak vandaan dan.
Maar ik snap je wel en dat weet je.

*kusje* :o

mm...
volgens mij kan je egt beter ff naar de huisarts gaan!!
dan weet je misschien waardoor het komt..
strax heb je een ziekte met je maag ofzo.. ik bedoel: je weet maarnooit...
naja...
nog n keer suc6 maar!!
xxx

Niet iedereen is hetzelfde. Jammer dat je iedereen over één kam scheert.

Als je zo erge buikpijn hebt dat je niet kunt eten en zeker als het steeds erger wordt, dan kun je idd het beste een keer naar je huisarts gaan. Hij/zij krijg de hele dag mensen over de vloer met allerlei klachten, hij/zij zal het echt niet als 'aandacht trekken' afdoen, zeker niet als je zegt dat je al zo lang last hebt. Misschien is het iets heel simpels, beetje zonde als jij daardoor zoveel pijn hebt, niet eet, je verrot voelt, enz.

zou ff naar de huisarts gaan voor de zekerheid....

Hoi hoi,

ik ken dat gevoel,
ik heb dat ook gehad ik ben er naar de gymleraar meegegaan die is er naar de cordinator meegegaan en de gymleraar werd mijn tussenpersoon. de cordinator geeft naar de ggd gebeld. daar ben ik naar toegegaan na 3 keer vond ik het echt afschuwelijk daar ze vragen van die kut stomme dingen ik vond het ook niet leuk om op een weegschaal te gaan staan was ze me gewoon aan het proberen overtehalen ik hbe gewoon geweigerd maar ik hbe dus na 3 x afgebeld

ik voelde me wel klote toen al de leraren me na de zomervakantie zo van top tot teen bekeken dat was niet echt leuk nee..... je wist dat ze over je hadden gepraat

1 tip als je naar een leraar gaat ga dan naar een leraar die je kan vertrouwen en waar je je wel mee kan opschieten

maar ik denk dat weten jullie wel

kus kus

Ga gewoon naar de huisarts, want strax is het wel iets ernstigs (wil je niet ongerust maken hoor!!!)...

Ik herken dit ook wel, heb ook zoiets gehad, alleen dan niet door buikpijn maar door voedselvergiftiging. Ik durfde niks meer te eten toen ik weer beter was, bang dat ik er weer ziek van werd. Heb daardoor heel lang veel te weinig gewogen, tot aan flauwvallen toe. Bij mij heeft het heel erg geholpen door op vaste tijden te gaan eten. Probeer het eens misschien helpt het.
grtz