De ziel
 

Wie gelooft in de ziel?

Er is een tijdje geleden een discussie over geweest bij mij op school en toen zei een jongen tegen mij: "Jij gelooft alleen maar in de ziel, omdat je bang bent voor de dood" :s

Dat vond ik dus absolute onzin, want ik ben allesbehalve bang voor dood.

Maar goed, wat geloof jij????

Wat is de ziel? Bedoel je de psyche?

als je met ziel iets bedoelt dat in je zit en dat na je dood een ander lichaam krijgt of een dier wordt of naar de hemel gaat of whatever dan geloof ik er niet in

ik geloof: dood is dood, dus maak er wat leuks van ;)

Gaat het om dualisme vs. monisme?
Monisten zijn materialisten, zij geloven dat alles stoffelijk is, dat er dus geen sprake is van een gescheiden lichaam en 'geest'. Volgens hen zijn emoties en gedachten een gevolg van 'particles in motion', oftewel bewegende deeltjes, processen in de hersenen. Daarom spreekt het voor zich dat een lichamelijke dood een gehele dood betekent, dat het dan 'voorbij' is.

Dualisten geloven in een scheiding tussen lichaam en geest. De geest is iets onstoffelijks, het heeft geen volume. Grote vraag blijft dan hoe iets niet-materieels iets materieels kan beïnvloeden.
Ook weten we niet wat er na onze dood met die 'geest' of 'ziel' gebeurt. Dat houdt dus in dat er een kans is dat een deel van ons verder 'leeft', maar dan zonder lichaam.

Misschien dacht die jongen daarom dat je bang voor de dood bent, omdat dualisten niet uitsluiten dat er iets na de dood is. dat zou hij kunnen interpreteren als het niet willen/kunnen accepteren dat dood gewoon dood is.

Maar die conclusie is inderdaad nogal vergezocht.

monisme heeft 2 kanten: je kunt ook juist alleen in de ziel geloven. lichaam, waarneming en de wereld om je heen zijn dan illusies van je ziel/geest.
'ik denk dus ik ben' - je kunt ook alleen weten dat je denkt; zintuigen kunnen je bedriegen. is je computer er nog als je je ogen dicht doet? je kunt het niet bewijzen. als je hem aanraakt weet je niet of je tastzin je niet bedriegt.
ben ff de naam kwijt van deze monistische stroming, maar ik zal het eens opzoeken.


ik vind het een moeilijk punt. een lichaam werkt volgens de wetten van de natuur. een geest doet dat niet (voor zover wij weten - zie ook de discussie over vrije wil vs voorbestemdheid). in dit opzicht is de ziel dus geen onderdeel van het tastbare lichaam. De arts Lametrie toonde wel verbanden aan tussen lichaam en geest, en hij ontkende dus het onderscheid van 2 verschillende dingen.
maar een verband of connectie tussen lichaam en ziel is niet te bewijzen. en met onze kennis komt dit dus neer op appels met peren vergelijken.

andere optie is dat ziel en lichaam in 2 verschillende paralelle universa bestaan. ze bestaan dus gelijktijdig, maar hebben geen verband met elkaar.
als ik mijn been optil gaat in het ene universum mijn been omhoog en denkt mijn ziel in het andere universum dat ik mijn been op til. ik til het dus niet op OMDAT ik het denk; het zijn gewoon 2 totaal verschillende processen die (toevallig?) tegelijk verlopen. een stuiptrekking oid is dus een reactie uit het lichamelijke universum, die geen corresponderende actie in het geestelijke heeft.

een verlamd persoon die denkt dat ie zijn been beweegt (wat dan dus niet gebeurt) heeft alleen een actie in het geestelijke, niet het lichamelijke universum.

hmmz... snap ik het nog? ;)



en ja, ik ben bang voor de dood

Maar hoe kunnen ze elkaar dan zo sterk beïnvloeden?
Wel een interessant idee trouwens (zei de overtuigd dualist).

Er is geen ziel, slechts een pscyhe

zoals ik probeerde uit te leggen is dat die interactie dan maar schijn is.
het zijn 2 totaal verschillende werelden die ooit in gang zijn gezet

misschien kun je het vergelijken met het vertonen van een film (even niet gelet op de opname):
geluidsband en beeldband lopen (als het goed is) synchroon. als de acteur zijn mond open doet, hoor je zijn stem. in de bioscoop hoor je hem dan praten , niet omdat de man op het scherm praat, maar omdat het beeld van de pratende man wordt vergezeld van het geluid van een pratende man. er is (op het moment dat je het ziet en hoort) geen fysieke relatie meer tussen beeld en geluid. beide banden lopen gewoon naast elkaar.

als op de beeldband de man zijn mond opent, dan zet hij niet een of ander proces in werking waardoor de geluidsband geluid produceert. beiden zijn onafhankelijk (je kunt 1 vd 2 makkelijk later instarten, zonder dat de ander er door beinvloed wordt).


zo werkt het dan ook met lichaam en ziel. hoewel ze in onze fysieke wereld bij elkaar lijken te horen lopen ze gewoon onafhankelijk van elkaar, maar synchroom voor ons bewustzijn

wauw, hoe heet die vorm van monisme?
ik vind het echt buitengewoon overtuigend :o
en nee, ik ben niet iemand die alles wat haar verteld wordt gelooft - alles behalve dat

Ik geloof in de ziel, liefde, god allemaal hetzelfde in mijn ogen.
Dood is dood omdat wij niet leven, dood noemen duh!
dood dus het leven houd op, duh
defenitie van dood is iemand die niet loopt en ademt dus ja dood is dood.

je leeft niet door want je bent dood duh!
beperking van de menselijk geest, niet uit het doosje (willen) denken.

bang voor de dood, nee waarom?
je gaat toch dood dus waarom zou je er bang voor zijn.


dualisme monisme blabla-isme
intellect gefrutsel vind ik het.
Heb je dat welleens; een gevoel, das denk ik je ziel. en ja er zijn ook stofjes in je brain waar je gelukkig van wordt.

Ik weet dat ik een ziel heb, ik hebt het gemerkt. ik weet dat mijn dode broer een ziel heeft. wat dat nou precies inhoud kan ik toch nooit bevatten. reïncarnatie.... ik weet het niet zeker.
daar genoegen mee nemen en leven volgens je gevoel en zonder rationalisme kan.
Je weet allang wat goed is en wat slecht je wordt allen een beetje bevuilt, sea through the gray.

grijs bestaat niet, alleen mijn waarheid en dat is wat mijn gevoel/ziel me ingeeft. En dat is niet een of ander geestje dat naar boven zweeft, om naar hel of hemel te gaan. Het is geen woord ding het is een energie. een energie die deel uitmaakt van jou mij, god, de lucht, Prana, Alles. HET AL het bla....... woorden

bla teveel om ff te typen raak of topic

ik denk niet dat ik een ziel heb ik voel het, ik weet het diep van binnen.

Niet omdat ik graag mijn identiteit houd als ik dood ben. Ego, maakt mijns inziens niets uit als je "dood" bent is weg, liefde is dan alles besef, van je bestaan, begrip. Ik geloof in reïncarnatie maar ik ben nog niet overtuigt. heb er niks van ervaren. geen regressie gehad of wat dan ook.

mediteer heel lang en ga vooral door als je onrustig wordt en als je het niet kan, want daaronder zit hij, je gevoel. je ziel. je beestje, je geweten.... woorden

We worden allemaal hetzelfde geboren. denken dat je anders/ maar vooral beter bent houdt je ontwikkeling alleen maar tegen.
je ziel kan ervaren niet leren dat geloof ik ook, jij als mens wel.
leren met die ziel of je nomet het dat meest begeerde gevoel van allen te leven, liefde, Hetgeen wat we allemaal willen en nodig hebben, hoe zwart we ons ook kleden.






believe what makes you happy.

hoezo?

als je met ziel iets bedoelt dat in je lichaam zit en dat na je dood naar de hemel gaat en dan kan reïncarneren dan geloof ik er in ja.

ik geloof niet in n ziel die na je dood naar de hemel gaat of naar de hel of iets dergelijks.
ik zie de ziel juist als iets dat al je emotisch bevat. daarom kan je ziel zowel goed als kwaad zijn. als je het over t algemeen goed met andere (en jezelf) voorhebt, dan is je ziel goed en andersom.

Certe. Credo animum existere. Illud importantissima pars vitae meae, religionis meae, omnium meorum.

nav kur neeg thce sud ki pans reih

Waarschijnlijk had de auteur ook niet anders verawcht. :rolleyes:

''Certe. Credo animum existere. Illud importantissima pars vitae meae, religionis meae, omnium meorum.''

Wil ik u van dienst zijn met een vertaling?
Het betekent: Zeker. Ik geloof dat de ziel bestaat. Dit is het meest belangrijke deel van mijn leven, mijn geloof, mijn alles.

Wellicht kan TK zijn stelling nog wat meer onderbouwen?

Ik heb zo'n turbo hekel aan dat soort opmerkingen van mensen die wel even denken te weten waarom en wat jij denkt.

You have my sympathy