Wat is beter: vervangen of veranderen?
 

Van Eend weet ik het al. :) Maar ik ben ook benieuwd naar de mening van anderen. :)

Er lijkt een traditie te zijn die pedagogen ertoe brengt om als de opvoeding problemen oplevert de opvoeders en de situatie waarin het kind leeft te vervangen. Men zoekt naar een andere school, het kind wordt overgeplaatst naar een instelling waar “het past”, etc.

Vervangen betreft dus hulpverlening waarbij professionals de opvoeding overnemen in speciaal daartoe ingerichte instellingen.
Bij veranderen benutten hulpverleners de mogelijkheden om binnen de gegeven situatie de opvoeding optimaal te doen verlopen.

Wat vinden jullie beter: vervangen of veranderen? En in welke situaties ed?

Ik vind veranderen beter. Of nou ja, ik vind dat men eerst grondig moet kijken naar veranderingen en als dat niks oplevert eventueel overstappen naar vervangen. Zolang de stap naar vervangen maar niet te klein wordt.

Ik vind het heel goed dat ze een aantal kinderen met het syndroom van down naar een gewone school laten gaan, alleen is niet ieder kind daar geschikt voor.

duidelijk?

Ik vind dat je eerst moet proberen het te veranderen voordat je iets vervangt. Je moet altijd eerst proberen er iets aan te doen.

Dat hangt helemaal van de situatie af denk ik.

Maar ik denk dat over het algemeen eerst idd moet kijken
of je iets kan veranderen, en lukt dat niet, of
is dat niet mogelijk, het dan pas te vervangen...

Mja, kan me niet echt goed een beeld vormen van
een voorbeeld oid, misschien denk ik er met een
voorbeeld heel anders over. :)

Hangt van de situatie af.

In sommige gevallen kan het niet anders anders dreigt het te escaleren. Bijvoorbeeld bij ernstig mibruik/mishandeling van beide ouders; dan is het kind er naar mijn idee zeker bij gebaat uit huis geplaatst te worden, het kind moet zich wel kunnen ontwikkelen in een opvoedingssituatie/thuissituatie.

Ik vind wel dat er met uiterste precisie moet worden gekeken naar de situatie. Niet dat een kind uit huis wordt geplaatst omdat het heel moeilijk of vervelend is in gedrag en de ouders daarin opzich heel goed thuis begeleid kunnen worden.(denk bijvoorbeeld aan videohometraining en dergelijke)

Lastig om te benaderen, er zijn zoveel verschillende situaties. Ik vind dat je het heel erg per gezin/individu moet bekijken, en alles goed moet afwegen.

Maar ook bij het tweede voorbeeld kan het kind vast komen te zitten in zijn ontwikkeling. En bij het eerste voorbeeld kunnen ouders soms ook heel goed begeleid worden (ook bv. door videohometraining). 'k denk idd dat het afhankelijk is van de situatie...

klopt, dit kan andersom ook.(bij 1e v.b. videohometraining)....grenzen zijn hierin moeilijk te trekken, naar mijn idee...

Veranderen lijkt me over algemeen beter.
Ookal blijft het wel van de situatie afhangen.
Soms kan er gewoon niet verandert worden. Of niet toereikend genoeg iig.

tijdelijk vervangen, zodat je opsterkt en de situatie daarna kunt gaan veranderen:D

Het ligt aan een aantal factoren, zoals hierboven ook al genoemd is.
Als het goed mogelijk is de omgeving van het kind te veranderen (doordat de ouders zelf willen en gemotiveerd zijn, doordat de school gemotiveerd is zich aan te passen, ga zo maar door), dan is er natuurlijk niets beters te bedenken dan aanpassing van de externe factoren die een rol spelen in de omgeving van het kind.
Als dit echter niet lukt, doordat school/ouders niet willen of doordat de situatie te complex of te heftig is, dan zit er niet veel anders op dan 'vervangen': een andere school zoeken, een pleeggezin, etc.
*Heeft nu geen concrete voorbeelden en dit verhaal is ook -nog- niet duidelijk uitgewerkt, ik wil er eerst nog even over denken*