geen titel deze keer, kon niets bedenken...
 

Een fijne kleine schoonheid, daar midden in het gras,
net niet zoals die anderen, precies zoals ze was
Genietend van haar liefde, of dat wat zij bezielde,
verviel ik in het diepe, terwijl ik voor haar knielde

Als een bloem tussen de bomen, als een druppel op het glas,
blijf ik spelen met verlangens, in het diepe, in het gras

Bezeten door begeerte, verloren in haar wonden,
geniet ik van de weelde, en voel; we zijn verbonden
Heel even zonder adem, daarna een diepe zucht,
met de hoop dat haar verlangens, ooit verdwijnen met de lucht



Vooral de vierde regel zit me dwars...

Bijna perfect op die laatste zin na...(maar dat had je geloof ik al door;)). Mooi verwoord, rest loopt (y), fijn-gevoel-gedicht, wiejjj :)

Ik heb hem verandert, met de hoop een iets positiever einde te krijgen. Ik ben er nog niet helemaal tevreden over, maar is het zo wel iets beter?

zeker zeker, stuk beter!

Ik heb m niet voor de verbetering gelezen, maar ik vind m mooi zoals ie nu is!

:). Eend, bedankt voor je reactie.

Ik heb hem ook niet voor de verbetering gelezen, wat was de eerste versie? Deze versie vind ik echt briljant..(sorry ik kan er geen ander woord voor vinden ;)), echt hartstikke mooi en enorm goed geschreven! Het enige wat ik iets minder vind ik toch nog de vierde regel van de tweede strofe, ik vind het gedeelte na de komma eigenlijk net iets te lang. het kan opzich wel, maar ik vind het net iets minder dan de rest van je gedicht. verder is het gewoon perfect :)!! Als ik jou was, zou ik dit gedicht 'midden in het gras' noemen...maar das maar een ideetje ;).

Hij leest heerlijk vind ik.. En ook de inhoud vind ik prachtig! (y)