Ben jij jaloers?
 

Zo ja , hoe erg is het dan bij jou enz? :)

ja, ik ben jaloers, behoorlijk, maar weet het meestal wel te relativeren.

Bij mijn vorige vriend wist ik gewoon dat hij niet vreemd zou gaan ed, gewoon omdat hij daar het type niet voor was en niet in allerlei verleidingen zou komen tijdens het uitgaan.
Daarom was ik minder jaloers wat dat betreft, ik wist dat ik hem kon vertrouwen wat dat betreft...

Maar als mijn vriend veel uitgaat, drinkt ed, vind ik het toch moeilijk, tenzij hij er weinig over verteld, dan is er eigenlijk niets om jaloers over te zijn, gewoonweg omdat ik niets weet...

En bevestiging krijgen speelt ook wel een rol. Hoe zekerder je van een relatie bent, in jezelf dan, hoe minder last je kunt hebben van jaloezie...

Ja, ik ben vreselijk jaloers, maar probeerde altijd heel braaf mn mond te houden als mn (ex)vriend met een ander praatte oid. Meestal lukt et me ook wel, wil nmlk niet overkomen als een enorme zeikerd...Maar zeg et bijna nooit, het klinkt zo dom :o

nee, als ik t ben, is t als ik iemand leuk vind maar niks met em heb,dan kan ik wel jaloers worden, maar niet als ik iets met die gene heb, ik laat die gene dan wel vrij en vind veel goed,als ze maar niet vreemdgaan,als ze vreemd gaan ben ik niet jaloers, maar pissig om t feit dat ze niet trouw zijn.

Maar nee niet jaloers, ze mogen hangen enz bij andere meisjes wat ze willen, ik doe t zelf ook.

Hmm, gevoelsmatig ben ik een stuk jaloerses dan rationeel zeg maar..

Ik vind het meestal zelf onzinnig en nergens op slaan..

Ik probeer erachter te komen waar het vandaan komt, dat ik zo 'controlerend' wil zijn (waar ik echter niet aan toegeef)..

Verbieden oid zou ik echter nooit doen, ik zou er hooguit over praten maar zonder een verandering in zijn gedrag te verwachten..

Enorm. En daar ben ik blij om, want jaloezie duidt op gezonde levenslust en affectie voor de ander.

ik ben eigenlijk nooit jaloers..
jheeeeel zelden misschien een beetje

Ik ben niet zo jaloers aangelegd.

Ja ben toch wel redelijk jaloers.. Over het algemeen niet echt, maar als ik uit zou zijn met mn vriendje en hij staat de hele avond andere meisjes te versieren... :nono: Als ie met zn vrienden is, moet ie het zelf weten, zolang ie maar niet te ver gaat! :)

ja, ik viel laatst nog tegen hem uit omdat hij op 't onzin forum hele tijd met een meisje zat, wil je met me neuken enzo..

best klote van mezelf vind ik dat, want het is helemaal niet erg, het is onzin.. maar ik kan er nix aan doen, ik word dan pissig... zal wel egoïstisch zijn maar ik kan het niet hebben dat hij zo vrolijk doet met een ander meisje als ik me klote voel ofzo

nouja ik ben een grote zeur :) weet ik ook van mezelf, dus hou me wel eens tege, voor zover dat lukt

ja, ik viel laatst nog tegen hem uit omdat hij op 't onzin forum hele tijd met een meisje zat, wil je met me neuken enzo..

ehh...nou het lijkt me vrij logisch dat je dan uitvalt tegen je vriend? En ook al is het een forum....zoiets is toch gewoon hoe zeg je dat, not done?

Ikzelf ben nogal jaloers ja, maar ik vertrouw hem wel helemaal als het op vreemdgaan uitkomt. Ik vind het ook ab-soluut niet erg als ie vaak uitgaat met zijn vrienden naar een of ander groot feest ofzo, en als ie met zijn vrienden paar weekjes op vakantie gaat....daar kan ik niet mee zitten, maar als hij bij mij is, is het een ander verhaal, dan is ie gewoon helemaal van mij en niemand anders...althans zo zie ik het het liefst :bloos: wie kent dit gevoel?

ja nee maar dat bedoel ik eigenlijk niet.. want als ik online zou zijn en 'k zou 't een beetje volgen zou ik het helemaal niet erg vinden waarschijnlijk, want we hebbe wel meer van die gekke buien.. maar nu deed ie het alleen, met een ander meisje en nee dat kon ik ff niet hebben ofzo... nouja 't is gewoon stom om zo boos over te worden, want het is onzin, hij meent er nix van, dat weet ik ook gewoon, en toch word ik boos.. ik ben een muts haha :)

ik kan je goed begrijpen hoor dat je daar dan boos over wordt, ik bedoel hij is toch je vriend en ook al meent ie dat niet naar dat meisje toe, hij hoort dát soort (voor de gein) dingetjes alleen naar jou te doen...als je me nog begrijpt;) ik vind het een doodnormale reactie!

Nee.

Ja. De mate van jaloezie hangt van de situatie af.

Ik ben jaloers op de kat van mijn vriendin, want zij kan gewoon geknuffeld en gekroeld worden en kan mijn vriendin likjes geven, terwijl ik daar de mogelijkheid niet toe heb, omdat we zo ver van elkaar vandaan wonen... :o

soms wel is maar dat is iedereen denk ik wel.....

Ja heel erg, ligt aan de situatie en laat eik. niet echt merken.

Ik vind jaloezie eerder duiden op bezitterigheid, onzekerheid en de drang tot het controleren van de ander, dan op affectie :s

Jij stelt dat in een negatief licht, maar eigenlijk is jaloezie en bezitterigheid gewoon een teken van het feit dat je om iemand geeft. Het zou ook niet goed zijn als wij als mannen jullie als vrouwen maar links lieten liggen, en als het ons geen ruk konden schelen met wie jullie uitgingen en bij wie jullie bleven slapen. Dan krijgen we ook weer het verwijt dat we onverschillig zijn en niet geïnteresseerd genoeg.

Jaloezie is zo natuurlijk als het maar kan, het komt zelfs onder bepaalde diersoorten voor. Die drang tot controleren is juist normaal. Elk mens wil graag weten wat zijn of haar partner doet. Het lijkt me eerder dat je niet helemaal gezond bent als het je niks kan schelen wat die ander uitvreet.

Daar is een beetje jaloezie wel genoeg voor. Iemand vrijlaten om dingen te doen zonder dat de ander voortdurend controleert/beheerst geeft vertrouwen aan, wat mij nogal belangrijk lijkt.

Soms wel, de laatste tijd wat minder.

Ligt eraan. Binnen een relatie niet, tot nu toe tenminste. Als het niet wat is maar ik wil wel wat, oei, berg je dan maar. Ik bijt iedereen die in z'n buurt komt :o

ik ben hypocriet én jaloers:D
als mn vriend jaloers doet dan zeg ik dat hij het niet serieus moet opvatten dat ik met andere flirt enzo, omdat ik veel meer van hem hou dan van al die anderen bij mekaar
maar als hij close met andere meisjes is en het over zijn ex heeft ofzo vind ik het toch heel erg en denk ik echt zoiets van "hou je mond!!!", al laat ik het niet zo snel zien:).

Ik denk dat mijn bezitterigheid en jaloezie eerder voortkomt uit onzekerheid en angst dan uit het feit dat ik om de ander geef. Dat ik om hem geef is een heel ander gevoel dan zo'n vervelend iets als jaloezie, waar ik me echt kut door kan voelen. Om iemand geven zou toch juist prettig moeten zijn en niet heel erg kut?

Er is natuurlijk een heleboel tussen jaloezie en desinteresse.. Mn vriend is heel weinig jaloers maar hij geeft echt wel om me, dat merk ik aan zijn hele gedrag.. veel meer dan aan het gedrag van een ex van me die me ongeveer wou 'bezitten'.

Tot op bepaalde hoogte lijkt jaloezie me natuurlijk ja, maar niet op de hoogte dat je je er zwaar klote door gaat voelen, wat ik af en toe wel kan hebben. Mn vriend heeft ook wel de automatische jaloerse reactie als ik het over een jongen heb of iets dergelijks, maar dat gaat dan gewoon weer over omdat hij ook wel weet dat die ander geen 'bedreiging' is.

Het is op zich natuurlijk dat je je partner wilt 'verdedigen' en dat anderen die in de buurt komen een 'bedreiging' vormen, net als met je territorium.. maar of liefde tegenwoordig nou nog alle natuurlijke dingen volgt? Monogamie, is dat wel natuurlijk? Etc..

Over het tweede, dat zou ik eerder opvatten als interesse. Interesse in wat de ander doet en bezighoudt lijkt me gezond, maar altijd willen weten waar de ander is en dergelijke niet..

Ik ben heel erg jaloers, vooral als het nog niets is. Dan kan ik echt alle meisjes in zijn buurt wel vermoorden...al doe ik dat niet. Maar ik heb nu een nieuwe tactiek om met mijn jaloezie overweg te gaan, ik ga gewoon ook met het meisje praten en meestal vind ik haar dan nog wel aardig ook. En dat werkt best wel. En ik zal mijn jaloezie nooit echt uiten, houd het meer voor mezelf..

Dat doe ik inderdaad ook. Gewoon het meisje een beetje leren kennen, dan is het op de een of andere manier veel minder eng omdat ze vaak hardstikke aardig is inderdaad..

Nou ja, nu kom ik volgens mij echt over alsof ik gigantisch jaloers ben, maar zo erg is het nou ook weer niet hoor :D Ik heb meer een heel erge drang tot jaloezie, bezitterigheid en controlerend gedrag maar doordat ik me er bewust van ben en me er alleen maar kut door zou voelen kan ik het redelijk bedwingen. Steeds beter :)

Ja... ik ben enorm jaloers, maar probeer het niet of in ieder geval zo min mogelijk te uiten. Ik geloof ook niet dat mensen die mij goed kennen me zullen omschrijven als extreem jaloers, dus misschien kan ik het toch nog genoeg bedwingen.

Zelfs bij vriendschappen ben ik jaloers, dan kan ik het bijvoorbeeld niet hebben als vrienden/vriendinnen opeens super veel met anderen om gaan.

Super vervelend dit, maar komt voort uit onzekerheid denk ik.

Vreselijk jaloers! Maar wel mider jaloers dan mn eigen vriendje.

Ik word soms al helemaal panisch als hij al met een ander meisje praat. Vooral als ze er nog leuk uitziet ook! :mad: Misschien gevoel van onzekerheid....
Maar ik hou het meestal in mezelf.

En mn vriend is al helemaal jaloers, soms TE jaloers. Zo jaloers dat we er soms ruzie om krijgen.
Maar jaloezie van zijn kant vin ik soms toch ook wel weer lief. **Ben een ingewikkeld persoon :rolleyes: **

Ligt eraan hoe je het bekijkt.

Niet echt, kbedoel, ik vind t echt niet erg als ie met andere meisjes ofzo praat enz. (zolang ie dr maar niet echt mee gaat optrekken)

Maar hij hoeft het niet over zijn verleden te hebben, dan ga ik me gelijk allemaal beelden in mn hoofd halen enz.

Ja. Ga ik niet moeilijk om lopen doen ook :)

Ik kan jaloers zijn in de liefde als mijn vriendje, of in dit geval de jongen die ik leuk vind, andere meiden teveel aandacht gaat geven. Eigenlijk ben ik best snel jaloers :o Maar ik laat het eigenlijk nooit merken. Tenzij het zo ver gaat dat het niet raar is als ik jaloers reageer.

Bovendien ben ik ook nog wel zo hypocriet dat ik dingen bij hem niet zou toestaan die ik zelf heel normaal vind, zoals een goede vriend van me knuffelen en zoen op de mond geven ed.

Ik ben een slecht mens :o :p

Eigenlijk wel een beetje. Hoewel als er iemand het me op de man af vraagt, ik meestal 'neen' zeg.
Maar ik kan het zo spelen dat het meestal niet opvalt! Langs den ene kant zou het beter zijn dat het opvalt... dan weet hij het meteen. Want ik zeg het nooit niet.

Ik ben behoorlijk jaloers, maar ik weet dat het nergens voor nodig is. Ik vertrouw haar ook voor de volle 100%. Ergens blijf ik dan toch jaloers, geen idee waar dat vandaan komt.

niet mee eens. ik vind jaloezie meer duiden op een gebrek aan vertrouwen voor de ander.

Jaloers? Ligt eraan waarop ;)
Maar ik ben af en toe wel jaloers ja...
Hoe erg? Mnouja.. niet heel erg eigenlijk..
Ligt er weer aan waarop





*sjees wat een klotereply, sorry*

Als ik iemand al 'heb' ben ik niet jaloers, hij heeft immers al voor mij gekozen..

maar als ik nog niet met em heb maar ik vind em gewoon leuk, dan ben ik een jaloers kreng en haat ik iedereen die bij em in de buurt komt :)

Onbeperkt, ja.. :o

Ik ben wel jaloers om een heleboel dingen. Meestal kwa "dat zou ik ook wel willen hebben" (zowel matriele- maar vooral ook nietmateriele-dingen)

Nooit echt omdat mijn vriendje iets zou doen ofso, als ik een relatie heb vertrouw ik hem anders ga ik eigenlijk geen relatie aan...
Dan heeft hij ook voor mij gekozen.

ik ben bijna nooit jaloers.

joah,bij mn ex was ik soms best wel jaloers..soms wel een btje te

je wilt t niet weten... :(
echt... tis vreselijk. maar k loop bij n psyochotherapeut, dus hopelijk gaat t binnenkort iets beter.
t stomme is dat ik m'n vriend wel vertrouw!
waar ik jaloers van word is het idee dat ie van iemand anders opgewonden zou kunnen worden... :confused:
en JA ik weet dat het erg is...

Ja, ik ben heel jaloers.
Maar eigenlijk een beetje raar jaloers denk ik.
Ik word namelijk niet jaloers als we uitgaan en hij praat met een andere vrouw, ik weet toch wel dat het goed zit enzo.
Het punt is, ik word meer jaloers wanneer we TV kijken en hij zegt: zo zij is knap (en dan is het vaak tijdens een videoclip ofzo...waarbij een vrouw met dr lichaam loopt te draaien etc).
Dat kan ik écht niet hebben en word ik heel chagerijnig. Waarschijnlijk omdat ik heel goed besef dat ik aan zulke perfectie niet kan tippen, en dat maakt me onzeker. Ik vind dit nogal idioot omdat het tenslotte maar TV is en alles om perfectie draait, en tóch kan ik het niet helpen, wat ik ook doe (dus expres zo'n clip gaan bekijken met hem erbij om me ervan af te helpen bijv), niks helpt...dat kutgevoel blijft en kan soms een dag duren voordat ik me weer de oude voel.
Het stomme is dat ik het echt wéét dat dit idioot is, maar ik kan er gewoon niks aan doen en het is behoorlijk frustrerend.

:( :mad:

Ik ben soms wel jaloers, bv. als hij weer eens contact heeft met zijn ex, maar echt giga erg is het (gelukkig) niet.Ik kan wel een niet zo'n lief meisje zijn als ik me echt ''bedreigd voel'' en dan zeg ik dat nog netjes :p

Ik ben best jaloers. Als hij met een meisje aan het praten is wat in mijn ogen knap is dan word ik al heel snel jaloers en helemaal als hij dan ook nog eens op een leuke manier aan het praten en lachen is dan wordt ik heel snel jaloers. Vooral als hij dan helemaal niet meer omkijkt naar mij... Ik word niet jaloers als hij gewoon zegt dat een meisje dat voorbij loopt er goed/ knap uitziet. Ik weet dat hij er toch niks mee doet.
Ik denk dat jaloers zijn gewoon voort komt uit onzekerheid. Ik ben tenminsten bang dat ik hem kwijt raak omdat ik heel veel om hem geef. Het heeft trouwens weinig te maken met vertrouwen (tenminsten bij mij niet). Ik vertrouw hem namelijk wel, als hij uit is met vrienden dan weet ik gewoon 100% zeker dat hij niet vreemd gaat...

Hmmm, denk wel dat ik een beetje jaloers ben ja. Ookal weet ik zeker dat mijn vriend te vertrouwen is, als andere meisjes teveel interesse in hem tonen, vind ik het toch niks. Weet je, ik vertrouw hem wel, maar die meiden meestal niet. Het slaat eigenlijk nergens op hoor, maar toch voel ik het zo.
Mijn vriend heeft het altijd wel door en lacht mij dan een beetje uit. Hij vindt het wel grappig volgens mij. ;)
Hij heeft het zelf ook wel een beetje hoor, ik denk eigenlijk dat het best normaal is als je een beetje jaloers bent... Vind het juist wel een goed teken als iemand om jou jaloers kan zijn. Maar dan bedoel ik wel een beetje he? Niet zo dat het je relatie gaat beïnvloeden of dat het TE erg wordt...

Dit herken ik ook....het is gewoon RONDUIT irritant als ie zulke opmerkingen maakt....en waarschijnlijk komt het idd door wat jij zegt, omdat we beseffen dat wij nooit aan die perfectie kunnen tippen..klinkt raar maar ik snap nu een beetje waar het vandaan komt, maar het klinkt zooo fucking onzeker :D terwijl ik juist helemaal niet onzeker ben t.o.v. hem. Dus ja onzekerder over mijzelf.. :(

Ik ben alleen jaloers wanneer er een heel knap vrouwmens bij mijn vent komt en hij dan ook nog signalen vertoont die aantonen dat hij haar wel aantrekkelijk vindt... :mad:

Misschien moeten we wel af van de in onze wereld zo vastomlijnde, conventionele, maar ook beklemmende concepten van liefde en trouw. Liefde kan veel hebben. De beleving van trouw beperkt haar.