mijn vriend was verliefd op een ander...(en zij op hem)
 

Afgelopen jaar was mijn vriend verliefd op een ander. Hij zat net op een nieuwe opleiding en daar kwam hij een meisje tegen die heel aardig tegen hem deed. HIj was altijd heel onzeker en vond het leuk dat zij zo aardig tegen hem deed. Hierna begon hij haar steeds leuker te vinden. Hij had het hier heel moeilijk mee, hij heeft het mij toen ook verteld en ik vond het niet eens zo heel erg. Maar toen het na een tijdje nog steeds was vond ik het steeds erger. Hij wist niet hoe hij er vanaf moest komen, dus vertelde hij het haar. Hij had verwacht dat zij dan zou schrikken en wat meer afstand zou nemen. Maar zij vertelde dat zij hetzelfde voelde (zij had toen ook een vriend). Ze deden er verder niks mee, want mijn vriend is niet het type dat vreemdgaat. Ze namen wat afstand en toen begon de vakantie. En ze zagen elkaar toen dus niet.
Toen mijn vriend vertelde dat zij hem ook leuk vond, had ik alles net een beetje verwerkt, ik kon er wel mee leven dat hij haar leuk vond. Maar het idee dat zij hem ook leuk vind vond ik echt verschrikkelijk.
Dit is dus allemaal een paar maanden geleden gebeurd, en ik zit er nog steeds heel erg mee. Ik kom er maar niet overheen. MIjn vriend zegt wel dat hij niet meer verliefd op haar is, en dat ze elkaar amper spreken. Maar ze zitten wel nog steeds op dezelfde opleiding, en er is een kans dat ze bij elkaar in het studiegroepje komen. Dan moeten ze dus heel veel met elkaar samewerken. :s
Ik moet trouwens wel even erbij zeggen dat mijn vriend het misschien nog wel erger vond dan mij dat hij gevoelens voor een ander had. Hij vind het ook heel erg dat hij mij zoveel pijn heeft gedaan.
Af en toe kan ik nog zo kwaad op hem worden en dan maak ik allemaal kwetsende opmerkingen. Dan baal ik weer van mezelf. Ik word echt gek van mezelf.
Hoe moet ik hier nu mee omgaan? Zou het ooit nog overgaan? Of is dit het begin van het einde van onze relatie? (we hebben 3 jaar een relatie)

ik denk niet dat dit het begin van het einde is. hij is eerder ook eerlijk geweest over het feit dat hij wat begon te voelen voor haar dus als er iets gebeurt op die opleiding waardoor die twee weer in contact komen, zou je vriend dat denk ik wel zeggen.

je moet je vriend hierin vertrouwen
en hopen dat hij eerlijk is

sterkte

Wow

Ik vind het wel heel moedig van beide kanten om niet meteen de handoek in de ring te gooien maar toch samen door te gaan. Ik bedoel, het zegt wel heel wat. Ondanks dat dat meisje ook gevoelens voor hem had bleef hij toch bij jou, hij betrok jou er zelfs bij om je niet buiten te sluiten. Zegt denk ik toch wel dat hij erg veel van jou houdt en graag met jou verder wilt..

Dat is echter allemaal kennis die voor jouw gevoel weinig uit zal maken, het is toch een heel erg naar idee. Ookal zul je hem misschien niet kwijtraken erdoor, het is toch veverlend te weten dat hij ook veel aan een ander denkt en zij ook aan hem, dat schept een soort band tussen hen waar jij niets mee te maken hebt en dat is moeilijk.

Het zal denk ik wel slijten met de tijd.. Misschien moet je anders proberen dat meisje eens te leren kennen, als ze zo aardig is zul jij daar misschien ook achter komen en zul je wat minder buiten hun gevoelens staan. Wie weet kun je er ook met haar over praten, op die manier ben jij geen buitenstaander meer. Ik zou dit echter alleen doen als ze daadwerkelijk veel samen moeten werken en je daar moeite mee blijft houden, anders zou het het ook alleen maar moeilijker kunnen maken.

Af en toe nog eens flink kwaad worden en lullige opmerkingen maken moet best kunnen vind ik. Het heeft jou gekwetst en ookal kan hij daar weinig aan doen, je moet toch ergens heen met dat gevoel! Ga je in ieder geval niet schuldig voelen over wat dan ook, jij kunt er niets aan doen.

Heel veel sterkte in ieder geval!

Dit is precies mijn gevoel. Hier heb ik heel veel moeite mee, ik kreeg het alleen nooit zo mooi verwoord.
Ik heb veel aan je berichtje....ik kan mijn verhaal eigelijk bij niemand kwijt. Het is heel persoonlijk en ik zie het beetje als falen van mij. OOk al weet ik ook wel dat dat niet zo is.
Normaal kan ik heel veel kwijt aan mijn moeder, maar mijn vriend heeft gevraagd of ik het haar ajb niet wil vertellen. Hij is bang dat zij verkeerd over gaat denken, terwijl ze nu juist een goede band hebben. Ik dnek niet dat dat zal gebeuren, maar ik vertel het toch maar niet. Dus ik ben blij dat ik het hier nu kwijt kan, ik denk dat dat wel heel belangrijk is voor mij om het te verwerken.

Ik denk dat het zeker belangrijk is om er veel over te praten. Ik kan me wel voorstellen dat je vriend liever niet wil dat jouw moeder het weet, maar ik neem ook aan dat hij liever heeft dat jij je hier niet meer kut over voelt. Ik zou toch nog eens aan hem vragen of hij niet begrijpt dat het voor jou zou helpen met je moeder te praten..

Hoe is trouwens jouw band met zijn moeder? Kun je met haar praten?

Een tante van mij zei ooit dat wanneer je ergens mee zit wat betreft je vriend of vriendin, het beter is er met diens moeder over te praten dan met de jouwe. Dit omdat zijn moeder onvoorwaardelijk van hem houdt, net als jij. Dat hebben jullie dus gemeen. Jouw moeder houdt echter onvoorwaardelijk van jou en zal daardoor automatisch jouw 'kant' kiezen.

Een zus of goede vriendin van hem helpt misschien ook, mensen die net zo om hem geven als jij doet in ieder geval. Die zullen hem niet zo snel veroordelen en kunnen er toch met jou over praten.

Neem de tijd om dit te verwerken, jullie hebben in ieder geval veel voor elkaar over en dat zegt al een hele hoop denk ik. Dat je bereid bent ervoor te vechten zegt wel dat het dat ook waard is denk ik, van beide kanten.

Het is al heel belangrijk dat hij eerlijk geweest is tegen jou!!
En idd sorry, maar ik denk ook dat dit het begin van het einde is.
Hoewel... je moet de moed niet opgeven.
Ik ken een koppel, waarvan beide na een 2jaardurige relatie beide partners verliefd geworden zijn op elkaar. Maar ze zijn daar geen relatie mee aangegaan. En zijn nu bijna 4jaar samen!
Zij vertellen dat ze daardoor terug hun liefde voor elkaar gevonden hebben.
Zelf vind ik dat een beetje 'onzin', maar zolang zij maar gelukkig zijn hé!!!

Groetjes Lieve,xxx

Nou, aangezien hij je zelf eerlijk alles verteld heeft, zou ik me niet te veel zorgen maken.

Ik ben ook wel blij dat hij het me verteld heeft, ook al voel ik me heel kut nu. Ik denk ook niet dat dit het begin van het einde is....maar ik ben er wel bang voor...als je begrijpt wat ik bedoel.
Af en toe denk ik: wees blij dat hij voor jou heeft gekozen! Zij heeft hem nu lekker niet en jij wel! En dan ben ik weer blij! misschien moet ik vaker zo denken!
Ik praat er gelukkig wel veel over met mijn vriend, maar dat is wel anders als er met andere buitenstaanders over te praten...dus ik ben blij met jullie reacties.