![]() |
het regengedicht van Jennis (vriendin)
Zo stil komt de zoete regen,
vallen druppels naar benee. Op de huiden van diegenen, en wat een plas is wordt zee. Stromend water als in tranen, kantelen er zachtjes tegenaan. Mocht je je nu buiten wanen, en in die zoete regen staan, weet dan zeker dat je niet, of nooit mag intepreteren, dat regen valt alsof verdriet, andere mensen niet zal deren. |
Mooi einde, mooi. Eerste strofe laatste zin zou ik veranderen, qua ritme. Inhoud goed.
|
Prachtig gedicht...Ik mis in de laatste regel vd eerste strofe één lettergreep, die zin valt daardoor een beetje uit het ritme vind ik. Verder geen negatief commentaar, echt heel mooi..
|
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 04:51. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.