voor eeuwig slapen
 

Zeg tegen de bomen dat ze stoppen met groeien
dat de wind ophoud met waaien
dat de bloemen nooit meer hoeven te bloeien
en dat de wereld stopt met draaien

Geef de regen voor altijd rust
zeg de zon dat hij mag stoppen met schijnen
zorg ervoor dat het leven me niet meer kust
laat al het mooi maar verdwijnen

Zeg tegen de lucht dat hij voor altijd grijs mag zijn
dan stop ik mijn kapotte stukjes op te rapen
laat mij verlost worden van de pijn
dan kan ik voor eeuwig gaan slapen

Heftig stukje.

Doet mij wat.(een gevoel van een heel tijdje terug)

Mooi woordgebruik.

"Verlost worden": klinkt mij vreemd in de oren
mooi=mooie
Laatste zin, zou ik "gaan" weglaten.(vanwege het ritme)
In laatste strofe...woordje "met" vergeten?

Je kan meer met het ritme doen...

vind hem zelf niet echt zo super geweldig...

maar wat vinden jullie ervan ?? wat kan ik er misschien aan veranderen ??

ik heb het ook al een tijdje geleden geschreven, nu speelt het niet meer zo

waren toen ook meer moment opnamens van mijn gedachten

Ik vind het niet geweldig, maar ik herken het gevoel heel erg op dit moment dus dat maakt het een stuk beter.

Mee eens, verder doet het me een beetje denken aan dat 'Don't tell me'-nummer van Madonna...

Ik vind het een prachtig gedicht...het is mayb niet superorgineel of vernieuwend, maar ik vind het echt aangrijpend en mooi geschreven. Ik vind de suggesties van Dreamerfly heel goed; zou ik zeker toepassen. Mooie titel ook!

ik vind um super past goed bij mn gevoelens op dit moment.. :(