![]() |
~Ode aan de bloem~
In geur en fleur vertel je,
hoe mooi de wind spreekt en hoe regendruppels kleine diamantjes vormen tot mijn ogen, ontroerd bewogen. Met je geel tot hart, vervoer je mij, naar zachte zilte stranden En met je blauwe kleur, schilder je, de lucht en zee en handen ze strelen je blad en raken daarmee de kleuren aan van 't zielrijk vergeten bestaan |
Echt heel mooi, maar naar het eind toe vind ik het een beetje afzwakken, ik vind het zielrijk vergeten bestaan er naar mijn gevoel niet helemaal bij passen, maar volgens mij is dat iets persoonlijks. Verder vind ik het woordgebruik, de vorm, alles eigenlijk wel goed.
|
Citaat:
bedankt voor je reactie! |
De laatste strofe is inderdaad wat minder; het ritme vind ik daar ook wat minder. Maar verder is het een pracht van een gedicht; mooie beeldspraak, mooi woordgebruik...en een leuke titel!
|
Laatste strofe spreekt me het meest aan. Mooie woordkeus. En in tegenstelling tot de anderen vind ik van 't zielrijk vergeten bestaan goed gekozen/verwoord :)
|
van top
tot teen een goed gedicht |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 10:13. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.