Door-de-war-gedicht
 

Door-de-war-gedicht

Door wind en regen en geschreeuw,
van druppels die niet sterven willen.
Over dagen van de jaren en weken,
maandenlang in een december eeuw.

Je weet wat ik hiermee zeggen wil,
als iemand me ooit begrepen heeft,
was het eens zo groene gras grijs,
En de wind maakte de zeeen zo stil.

Zoals iemand me ooit heeft uitgelegd:
"Ik ben de wind, de regen, het water"
Geen onweer kan nog boven me staan.
En daarmee is alles wel weer gezegd.


Een gevoelsgedicht

Ik vind alleen je laatste strofe mooi. De andere twee vind ik minder doordat het niet soepel loopt en omdat het me gewoon minder raakt. Maar voor een gevoelsgedicht vind ik het wel behoorlijk sterk.

De slotzin is prachtig.. De zin 'maandenlang in een december eeuw' begrijp ik niet, maar het is niet voor niets een gevoelsgedicht :). Ik vind het wel mooi eigenlijk; niet zoveel op aan te merken... laatste strofe is inderdaad het sterkst!

met maandenlang een december eeuw bedoel ik iedere maand het depressieve kerstgevoel eigenlijk..

Ik vind juist de eerste twee strofes mooier dan de laatste. Vooral die zinnen over het gras en de wind...

Ik vind de eerste strofe het mooist. Meningen zijn behoorlijk verdeeld dit keer :)

*slik*

Oke ik snap: dan is het wel een supergoede zin... echt heel mooi bedacht!