![]() |
Toneelstuk
Soms voel ik me een acteur,
In het toneelstuk dat 'mijn leven' heet. IK speel de rol van de held, zo één die alles kan en weet. Maar zodra ik dan thuiskom, Speel ik mezelf weer. Ben ik uit mijn rol gestapt, En in mezelf gekeerd. Mensen kennen alleen mijn rol Mijn ware aard is niet bekend Maar misschien is het maar beter Dat iedereen me zo kent. |
ik heb hem even in mijn hoofd opgelezen, vind uhm mooi..
vind de laatste twee stroven alleen niet zo lekker rollen zegmaar... |
:o... moo-hooi!
|
Ik vind hem wel; gerijmd, maar heel erg mooi!
Liefs.. |
Prachtig gedicht...het raakt me echt heel erg... In alle opzichten een ongelofelijk sterk gedicht, maar ik heb één suggestie: ik zou van de regel 'speel ik mezelf weer', 'speel ik weer mezelf' maken, voor mijn gevoel loopt het dan beter ;).
|
Citaat:
*poging tot* |
Waarheid.
|
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 01:19. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.