Streven
 

Als een drijgende kop hangt de stilte
boven mijn hoofd en mijn ogen
kunnen onmogelijk wegkijken,
iedere kleur die net nog zo waar leek
blijkt simpelweg te zijn gelogen

En ik weet niet waar te gaan,
waar ben ik veilig, waar kan ik staan

En mijn gedachtes worden dodelijk
alsof de stilte nooit zal leven,
probeer ik wanhopig te zoeken
en blijven geloven,
want vandaag gelukkig zijn,
blijft mijn eeuwig streven

Je eerste strofe vind ik perfect, Dat schuingedrukte stukje vind ik ook wel mooi, alleen vind ik de rijm daar een klein beetje simpel, maar het is wel logisch, het stoort niet echt. Laatste strofe vind ik ook weer heel sterk, alleen loopt die iets minder soepel in mijn ogen. Toch wel een sterk gedicht.

Ik vind dit stukje
"en blijven geloven, want vandaag
gelukkig zijn, blijft mijn eeuwig streven"

de woorden wel goed, alleen het ritme niet lekker, maar ik weet niet wat ik er aan kan veranderen..

Daar had ik al naar gekeken, maar ik hoopte eigenlijk dat je het zelf zou veranderen :) . Ik zou het (heel simpel) zo doen:

en blijven geloven, want vandaag
gelukkig zijn,
blijft mijn eeuwig streven


Zo is er een pause waardoor het in mijn ogen net iets beter loopt :) . Je hoeft het niet zo te doen hoor, het is maar een suggestie.

Zo had ik er dus ook aan zitten denken.. maar wist niet of het storend zou zijn als ik de eerste strofe 5 regels heeft
en de derde dan 6

Ik vind van niet,vooral niet wanneer het om het einde van een gedicht gaat.

Ik vind vooral de eerste twee zinnen van je gedicht en de laatste strofe heel erg mooi ;); de suggestie van lovetear vond ik een hele goede! De titel sprak me erg aan, goed gekozen voor dit gedicht! Verder een mooie verwoording; je gedicht spreekt me echt aan.