Natural Born Fuckup?
 

Ja hier weer een zeiktopic van mij hoor

Ik kan het gewoon niet meer hebben dat alles, maar dan ook alles wat er in mijn leven gebeurd slecht gaat. Zolang ik me al kan herinneren gaat het kut, en voel ik me ook kut. Op school is het nooit goed gegaan, en nu in dit examenjaar ben ik hard bezig om alles te verkloten. Dat komt omdat ik niet gemotiveerd meer ben om hard te werken, ik mag de studie die ik wil doen toch niet doen van mn ouders. Ivp van te helpen, doen ze niets anders dan afkraken (Ik ben volgens hun dom en lelijk) Ze maken me echt altijd belachelijk waar anderen bij zijn, en hebben nooit wat goeds te melden. En het ergste is dat het bij mn broertje wel goed gaat. Hij doet het goed op school, heeft veel zelfvertrouwen, veel vrienden, en nm ouders doen normaal tegen hem. Nee dan heb je mij, ik ben dom, lelijk, geen zelfvertrouwen, geen vertrouwen in anderen, weinig vrienden, het gaat slecht thuis en op school (n)

Ik heb er gewoon geen zin meer in, als het leven niets meer te bieden heeft dat dit kan ik net zo goed ophouden :(

niet ophouden:( dan laat je je ouders winnen.
Hetgeen wat jij verteld, zie ik ook bij mijn twee nichtjes gebeuren. De jongste is helemaal perfect en de oudste wordt constant afgezeken. Zowiezo is er in dat gezin iets niet pluis.

Ik vind het een beetje lomp dat je ouders zich zo tegen je opstellen. Misschien moet je dat es tegen ze zeggen, dat je wilt doen wat JIJ leuk vindt en niet wat je van hun moet doen. Gewoon een keer rustig bij elkaar gaan zitten en het er dan over hebben:)

Ja dat heb ik al gedaan ne dan geven ze me gelijk, maar die idioten proberen me daarna telkens weer te manipuleren

achjee

gewoon blijven aangeven, dat je daar niet van thuis bent:)

Doe ik telkens, maar ze willen maar niet luisteren. Bovendien is dat niet het einge, ik zit zo in de knoop met mn uiterlijk dat ik niets meer durf te doen. Bijvoorbeeld contact keggen met vreemden durf ik niet, omdat ik bang ben dat ze me uitlachen ofzo

:confused:

wiezo? ben je dan echt zo vreselijk? En zoja, wie vinden dat dan allemaal zo? Hebben ze dat zo tegen je gezegd of denk je het?

Niemand, behalve mn ouders en een paar mensen op school

Och weet je? Tegen mij wordt er ook zoveel tegen me gezegd, maar het ligt er gewoon aan. Je kunt je er heel persoonlijk vanaantrekken, maar je kunt ook denken: krijg de schijt.

Als je je zo laat beinvloeden door mensen, dan kom je echt geen stap verder, jochie:)

Zoek hulp.

Welke opleiding wil je gaan doen dan?

-WJ

Je wordt in januari 18. Zorg dat je slaagt en ga de opleiding doen die je leuk vindt. Je leeft uiteindelijk voor jezelf, aan ruzie maken ed heb je niks, maar aan doen wat anderen willen net zo min. 't is uiteindelijk jouw leven.

Probeer te slagen, als je 18 bent kun je het huis uit. Je kunt dan zelf kiezen welke opleiding je wil doen, het kan alleen zijn dat je ouders die dan niet willen bekostigen, maar mogeliijkheden om het zlefstandig op te knappen zijn er wel, hou dat voor ogen.

Wat voor een opleiding zou je willen doen?

Je ouders zullen toch echt onder ogen moeten zien dat jij heus niet zo dom en lelijk bent als zij wel niet willen zeggen. Ten eerste ben je niet dom. Je bent in je examenjaar gekomen, dat was je heus niet gelukt als je echt dom was. Ga er gewoon voor, als je nu je diploma haalt kun je voor eens en voor altijd laten zien dat jij het kan. En zelfs als je het niet haalt: dan haal je het volgend jaar wel. Een jaartje extra maakt je heus niet dom, maak je daar maar niet druk over.
En lelijk? Ik heb geen idee hoe je eruit ziet, maar ik weet wel dat ouders hun kinderen mooi horen te vinden, hoe dan ook. Iedereen heeft goede punten en dat is wat ouders horen te zien. Ook jij hebt mooie dingen aan je uiterlijk, dat kan gewoon niet anders.

Waarom doen je ouders dit? Heb je ze dat al eens gevraagd? Want dit is echt niet normaal...
-x- Nona

Dat is inderdaad de oplossing, maar zoiets is wel heel gemakkelijk gezegd...Met verouderen trek je dat soort dingen meestal minder aan, maar zoiets veranderd zeker niet van vandaag op morgen

In jou plaats zou ik mezelf proberen te motiveren en zorgen dat je slaagt...Dan kan je misschien een geheel nieuw leven beginnen zonder die klote ouders van je

Tis niet zo erg dat ik uit huis wil ofzo, maar ze doen soms zo irritant. Vooral mn vader maakt echt altijd lullige grapjes over mn uiterlijk enzo, en hij zegt telkens dat ik dom ben. Mn moeder kraakt me ook telkens af, ik heb nog nooit een postitief woordje ove rmij van haar gehoord.

Nou ik ben gewoon lelijk, dat is een feit. Als jij een foto van me ziet zal je het met me eens zijn. En mn ouders vinden me niet mooi, dat hebben ze van begin af aan duidelijk gemaakt. Mn vader maakt echt altijd lullige opmerkingen over mn uiterlijk. Mn moeder zegt dat ik niet lelijk ben, maar dat mens weiger ik te geloven, omdat ze altijd liegt (n)

Het lijkt erop (ik zeg niet dat het zo is) dat je een beeld van jezelf probeert vast te houden. Je vader wil je wel geloven in grapjes over je uiterlijk, maar je moeder geloof je niet als ze zegt dat je echt niet lelijk bent. Probeer nu eens serieus naar jezelf te kijken en eerlijk te zeggen of je jezelf echt lelijk vindt. Ik ben er nog steeds van overtuigd dat iedereen goede punten heeft, probeer die eens te zoeken. Rechte tanden of een mooie neus, het maakt niet uit. Iedereen heeft wel wat. Nee, serieus: wees eerlijk tegen jezelf.

Kan wel maar die kleine dingetjes wegen niet op tegen de rest

Kutouders heb jij zeg, doe gewoon de studie die je leuk vindt, klaar.
Misschien moet je hulp gaan zoeken als je je zo slecht voelt

komt me bekend voor geen positief iets dat er uit kan komen!

Verander het in "NAtural born -I fuck it up-" En dan zeg ik "ja je hebt gelijk jongen". Je kiest ervoor om de dingen te zien zoals je ze nu ziet. Ze zijn niet per definitie slecht...alleen zo zie jij het wel. Sja....

Voor zover mijnr eactie op de titel.

Op het bericht daaronder: je kunt dingen ook verkeerd opnemen. Heel lastig voor jezself en je omgeving.

zeg dit eens tegen je ouders: "wat zijn jullie voor waardeloze ouders dat je me zo de grond intrapt, hechten jullie gaan waarde aan me, zo nee, wat doe ik hier dan nog?"

waar heb je het over

Weet je wat leuk zou zijn? als je je ouders bewijst dat je niet dom bent en je examen wel haalt..

en waarom zou je een einde aan je leven maken omdat het volgens jou allemaal zou rot is.. heb je echt echt zo slecht dan.. tuurlijk het is niet leuk als je ouders je behandelen als vuil (zo vat ik het op iig) maar dat is niet het einde van de wereld hoor.. wees blij dat je ouders nog bijelkaar zijn dat niemand in je gezin ziek is (neem ik aan.. correct me if i'm wrong) je hebt eten en onderdak .. ik zou niet klagen als ik jou was


sorry maar ik ben even in een rotbui maar ergens vind ik dat ik wel gelijk heb

Nee, daar kies je niet voor, zo gaat het eenmaal, that's life and it sucks.

zo zie jij het, zo behandel jij de dingen die je voorgeschoteld krijgt, jouw subjectieve werkelijkheid.

Het idee erachter is: Een situatie is zoals die is. Jij maakt er wat van (Subjectiviteit). Zeg niet dat een situatie slecht is, want jij ziet het alleen slecht in. De opmerking "hey aap" kan je positief en negatief opvatten. (om maar eens met een voorbeeld te komen).

MAargoed zulke dingen willen 'jullie' vast niet horen in dit topic cq dit forum :rolleyes:

Ik vind lekker dat je gelijk hebt. :p

waarom?

Omdat ik het met hem eens ben.

En waarom is het zijn eigen schuld dan dat hij zijn leven verkloot heeft.
Dat is wat hij zegt, hoezo zou hij het verkeerd opvatten als hij door zijn ouders daarvoor wordt uitgemaakt.

Dat zie ik nergens staan. Je legt nu iemand woorden in de mond die nooit gezegd zijn, je verdraait ze tot wat je wilt 'horen'. Als het wel gezegd is: geef er eens een quote van.

Verander het in "NAtural born -I fuck it up-" En dan zeg ik "ja je hebt gelijk jongen". Je kiest ervoor om de dingen te zien zoals je ze nu ziet. Ze zijn niet per definitie slecht...alleen zo zie jij het wel. Sja....

Dat was puur de titel, zoals ik ook al zei. Daarbij verkloot je je eigen leven ook als je alles zo negatief benadert. Daarmee beweer ik NIET dat je elke situatie verkloot. Maar in het algemeen wel. Je maakt het jezelf onnodig moeilijk op die manier. Tevnes is het een NIET realistisch beeld en ben je dan naief.

ja is vaak wel zo, je kunt medelijden met je zelf hebben en blijven hebben(dit laatste voornamelijk in jou geval) maar je schiet er niks mee op

Bij de eerste twee zinnen begrijp ik dat je dat denkt, al valt er nog over te discussieren. Bij de tweede twee niet en daar ben ik het dan ook mee eens (en daardoor denk ik over de eerste twee anders dan jij doet).

Als het zo bedoeld was (wat ik al vermoedde, maar oké) dan ben ik het er nog meer mee eens. ;)

zo een beeld komt niet zomaar uit de lucht vallen en heeft meestal een oorzaak, dat beeld kan je veranderen maar is heel moeilijk en soms onmogelijk, ik denk dat het beste voor another way zou zijn om hulp te gaan zoeken, dit heeft mijn eigen beeld ook wat verbeterd, niet het praten maar de medicijnen die ik kreeg.

hij zit klem, wat moet je anders?

Je kunt het ook heel moeilijk/onmogelijk voor jezelf maken.
Ik denk bovendien niet dat het onmogelijk is.

Alleen medicijnen hebben meestal (!) geen zin.

Me ouders klagen een stuk minder over mij, met medicijnen.
School verkloot ik nu wel, maar ik terroriseer hen niet, zoals zij dat noemen.

Ik zou zelf niet weten of het in zijn geval nog mogelijk is, hij is anders behoorlijk ingezakt.

Of je ziet het nu anders en ze lijken minder te zeiken.

Relaties zijn een wisselwerking, het zijn niet alleen je ouders (waarmee ik niet wil zeggen dat het allemaal jouw schuld is, verdraai m'n woorden dus niet op die manier ajb).

Dan zakt ie maar weer uit.

Tis me eigen schuld, zeggen mn ouders ook (y)

'ook': ik zeg dat dus niet. Weer iemand die graag woorden verdraaid en dingen dus negatief ziet (oftewel: Fade of Light heeft gelijk).

ze hebben zelf tegen me psycholoog gezegd dat het hen opvalt dat ik me beter gedraag enzo, zelf valt het me ook op, maar als ik dus geen medicijnen in hebt, besef ik het niet eens, kan ook zijn dat ik me gewoon zo afstandelijk mogelijk hou van hen/

Tja dat ken ik wel, deden me ouders ook dat soort dingen.
Beetje mij schuldig laten voelen, dat ik hun zoveel aan doe.

Relaties zijn een wisselwerking.
Daar heb je wel gelijk in maar ik neem ze nu 2 maanden in, er in die tijd heb ik niks verkeerds gedaan, terwijl het normaal altijd verkeerd ging, heb ze btw 1 week niet geslikt en toen ging het wel mis.

Wat wil je daar mee zeggen?