Stukje uit een dag van een borderliner
 

Vanmiddag geschreven, toen ik erg druk was en nogal opgefokt (zo ben ik bijna altijd overdag);

Later deze dag, toen ik een stuk rustiger was;

Waarom zet ik dit op het forum? Geen idee. Misschien omdat ik het kwijt wil, misschien omdat ik meningen wil, of misschien wel gewoon omdat ik aandacht wil... ik weet het niet.

Waar raaskel jij over? Waarom wil je mensen de pijp uit helpen? Wat hebben ze jou aangedaan?

Dat wil ik helemaal niet per se, alleen zodra m'n stemming weer omslaat denk ik nou eenmaal zo.... En als ik weer in een 'normale' stemming ben heb ik nog steeds een enorme hekel aan een aantal mensen, maar zijn de 'moordneigingen' weg. Ik zou waarschijnlijk nooit iemand vermoorden, alleen op die momenten voelt 't zo.....echt, en dat is het dan ook.... (beetje vaag, maar t is laat :o)

Oh, dus als je zin hebt, lopen mensen in jouw omgeving het gevaar dat je ze te grazen neemt? :)

Mja...borderline uit zich bij mij voornamelijk in woedeaanvallen, en als mijn stemming omslaat en ik een woedeaanval heb moet echt iedereen uit m'n buurt blijven, want ik sla echt... en hard :o

*voegt Quintus aan blacklist toe* :)

:eek::D

*heeft eigen offtopic gechat verwijderd* :)

ach jah ik snap t wel een bietje.. nie dak t zelf heb ma ik zit wel elke dag bij iemand met dat soort buien enzow...

Is het vastgesteld dat je borderline hebt?

Tjah ik kan wel zeggen dat ik het wel snap, maar of dat zo is kan ik niet controleren. Al moet ik zeggen dat ik bijv die woedeaanvallen wel herken. Bij mij is het gewoon na aanleiding van een gebeurtenis bijvoorbeeld, dan kan ik echt helemaal over de zeik gaan. En idd kan ik mensen die in de buurt komen ook gaan meppen, terwijl ik dat helemaal niet wil, alleen op zó'n moment wel. Die woede moet er dan gewoon uit. B-tje moeilijk om hier op te reageren verder vind ik...

klinkt misschien heel stom wat ik nu ga zeggen maar ik begrijp wat je bedoeld...
ik heb dit namelijk ook eenhele tijd gehad, ook gedacht dat ik waarschijnlijk bordeline had en ik vond het dood eng, maakte mezelf bang..
ik was net een beest ofzo wat los gebroken was.. heel lief tegen andere mensen maar zodra ik alleen was voelde ik het vuur uit mijn ogen schieten bij wijze van spreken en werd ik echt bang af en toe... ik had dit meestal als er weer is wat fout was gegaan..
ik verwonde mezelf ook. zo erg dat ik er op een gegeven verslaafd aan raakte.. ik moest stoppen want het werd gewoon zo erg en ik durfde niet meer alleen te zijn uit angst van mezelf.
ik heb alles geschreven en met mijn vriendin er over gepraat.. ze begreep me volkomen gelukkig en zag mij niet als 1 of andere weirdo en ze heeft me heel erg geholpen.
de belofte het niet meer te doen was wel moeilijk maar ik heb het volgehouden,, het idee dat er iemand toch om me gaf was beter..
ik weet wel dat meer mensen om me geven maar ik bedoel met deze situatie.. ik doe het nu niet meer.. heeel af en toe heb ik een terug val.

wat jij beschrijft komt me bekend voor.. ik wou ook wraak nemen maar meestal alleen maar op mezelf'...

ik hoop dat het beter met je zal gaan.. en het kan :)

liefs en heel veel sterkte

Even te weinig tijd om 'echt' te reageren, maar ja, het is vastgesteld dat ik borderline heb.... dus ik maak mezelf niet 'maar' wat wijs (helaas :()

Getsie waarom kan ik me toch altijd zo goed inleven in de "haat" van anderen... :(

Verder heb ik niets boeiends te zeggen, as usual.. *knuff*