Welkom dood
 

Met een brok in mijn keel schrijf ik dit.
Dood vind jou waar je ook staat
ligt of zit

Je kan er niet weg voor rennen.
Je kan er niet voor verschuilen.
Is het je tijd kun je maar 1 ding doen
En dat is huilen.

Ach huilen doen de mensen
die bang voor de dood zijn
Mijn angst is en blijft klein

Maar toch had ik een brok
in mijn keel.

Dat was de traan voor het leven.
Iets waar je echt zou voor moeten beven....

Ik ben voor een paar weken afwezig zouden jullie alsjblieft wel mijn gedicht willen beoordelen? Kan ik het wel lezen dan.

Omdat je het zo aardig vraagt;)

Ik vind het te duidelijk. Je laat niet zo veel aan de lezer te denken over, dat vind ik jammer.

"Dood vind jou waar je ook staat
ligt of zit"

Deze zin vind ik wel leuk gevonden, maar plaats komma's, is overzichtelijker.

Je gebruikt een wat te gedwongen rijm.

kun>kan.

Je kan meer met ritme doen!.
Blijf proberen en posten:)

Ik vind het een mooi gedicht :)
Schrijf vooral door

Ik vind het wat minder dat de rest van je gedichten; de titel vind ik wel mooi, maar de rest eigenlijk nogal zwak in zijn verwoording: ik zie er niet zoveel in omdat het inderdaad te duidelijk is. De eerste zin vind ik heel wat hebben, heel leuk idee om het zo te beschrijven (...schrijf ik dit), ik weet niet waarom; maar het geeft iets persoonlijks aan het gedicht :).

Ik vind dat het er nog niet echt een goed ritme inzit, ik struikel vaak over zinnen. Verder zou ik van 1 één maken, dat leest wat mooier. De rijm is over het algemeen wel goed gedaan, maar ik leven/beven net wat te gedwongen gerijmd.