Wanhopig versleten
 

De waarheid verdraaid
Je voeld je genaaid
Je bent al vergeten
Niks blijft je bespaard
Het zelfde gezicht
vertroebelt nu in het water
oud, moe, versleten
Het nu weerkaatst later

Je lichaam gesloopt
Een slinkende hoop
Je woorden verbleken
Bij 't zien van de dood
Je kan niet meer rennen
Want staan blijf je toch
Nee vluchten heeft geen zin
Als je je toch al hebt verstopt.

Ook nog laat op? :D

"De waarheid verdraaid
Je voeld je genaaid
Je bent al vergeten
Niks blijft je bespaard"

Kort en krachtige beschrijving van het leven.

Je gedicht drukt echt de laatste melancholische gedachten van een konijn in het licht van koplampen uit.... Het grafschrift van een anonieme zwerver, zoiets... (Dat zijn dus complimenten).

Ik vind twee stukjes jammer:

"vertroebelt nu in het water" immers, 'nu' komt even later nog een keer, misschien kun je 'nu' helemaal weglaten, je moet het gedicht dan wel wat anders lezen om het lekker te laten lopen.

En:

"Als je je toch al hebt verstopt" dit valt er echt helemaal uit, ik zou iets rijmend op 'zin' verwachten... 'Er is alleen maar middenin' ofzo...

Mwa, slaap lekker en zie je,

ik vind vooral de 2e strofe erg sterk.. door een bepaald, snel ritme, die aanvoelt alsof je even gaat hardlopen ofzoow.. weet niet wat het is.. vind dat smane met de inhoud goed voor een niet onaardig geheel..

Genesis