Vechten voor je relatie??
 

Ik vroeg me af of julile dat wel eens moesten doen..Niet omdat de omgeving het er niet mee eens is of wat dan ook, maar gewoon omdat het zo moeilijk gaat ?! Je hoeft nog wel van elkaar, maar het gaat gewoon niet en je moet echt je best doen om hem/haar niet kwijt te raken?

Ik heb het de afgelopen maand al met vlagen erg moeilijk met mijn vriend. We hebben al 10 maanden iets, dan geef je niet zomaar op. Het ene moment is het super, het andere moment super kut Ik vraag me af of het nog wel echt goed komt, dat het nu even slecht gaat en straks weer allemaal goed gaat :s
Reacties graag!!
Kizz

Nee. Het is vrijwel onmogelijk om met mij ruzie te krijgen. Als we dat dus wel krijgen, ligt het aan haar :D en kan ze maar beter weggaan.

Nee, ik ben geen ruziemaker (ik word wel wel soms boos, maar dan echt om helemaal niets en dan komt het doordat ik chagrijnig ben en heeft het dus niets met de relatie te maken ;)), en ik ben ook vrij tolerant. Dat geldt ook voor mijn vriend. Er is gewoon nog nooit iets gebeurd dat erg genoeg was om echt ruzie over te gaan zitten maken.

Langs de ene kant denk ik: "Als je moet vechten voor je relatie zit er iets niet snor"

Maar langs de andere kant: als de ene op kot zit, maar je houdt nog veel van elkaar (maar ziet elkaar dus heel weinig) ,dan kan je toch nog proberen denk ik...

Ik denk eerder.. als je bereid bent te vechten voor je relatie is het dat ook waard.

Hoe kun je nou nooit hoeven vechten voor een relatie, het gaat toch altijd wel een keertje even kut of minder.

Ik heb soms wel het gevoel te moeten vechten, maar dat heeft meer met mij persoonlijk te maken dan met ruzie of wat dan ook. Nu gaat het weer heel goed in ieder geval :)

@Nare Man en Sarahbressers: Is er dan alleen sprake van vechten voor je relatie wanneer er veel ruzie is?

als ik een relatie heb dan vecht ik ervoor, ik heb er nu gelukkig geen, omdat ik er (nog) geen behoefte aan heb.

Bij mijn vorige relatie heb ik keihard gevochten maar t lukte nie, dus dat doe ik bij de volgende nie zo erg meer dat ik er zwaar onder ga leiden.

Niet per se natuurlijk... kan ook zijn als je je verveelt... maar dat doe ik ook niet :P Of als er 1 ruzie is, dat is ook al heftig... of als je omgeving het sterk afkeurt...
En natuurlijk, de meeste mensen zullen wel ergens in hun leven moeten vechten voor het behioud van hun relatie, mij is dat gewoon nooit overkomen.

fruitvliegje, waarom vindt jij dat 'het proberen als de één op kamers woont' vechten is? Ik woon op kamers, mijn vriend niet, we hebben er niet echt moeite mee hoor. Ja, we missen elkaar wel, maar het is best te doen.

ja. maar dan ligt t niet zozeer aan het houden van elkaar, want dat zit wel goed en dat weten we ook, alleen soms onzekerheden etc en dan wonen we ook nog eens ver uit elkaar wat het vaak bemoeilijkt (zo leer ik dus weer dat ik moet wachten met praten etc tot hij hier is of ik bij hem, anders krijg je misverstanden) en heb wel eens het idee gehad dat hij mij niet meer wou ofzo.. en dan praten en praten en dan komen we er samen weer uit.
hadden echt zo'n maand dat t helemaal kut ging met ons en nu gaat t weer helemaal super.

Ik heb voor mn relatie moeten vechten, maar niet omdat we nou zoveel ruzie of onenigheden hebben. Hij is echter heel anders dan ik en daar moest ik erg aan wennen, ik vatte dingen vaak verkeerd op en tilde er zwaarder aan dan nodig was of ik werd snel onzeker over iets wat totaal onschuldig was.

Bovendien vond ik het heel eng weer een relatie te beginnen, over die angst moest ik heenkomen om rust te vinden.

Wanneer iemand met zichzelf kampt of zich niet lekker voelt in een relatie (wat ook kan zonder ruzie) is er ook sprake van vechten, mijns inziens..

neej gelukkig hoef ik dat niet alles gaat goed dus......... :)

Omdat hij er bv niet kan zijn wanneer ik hem nodig heb in de week.
Ik kan er niet vaak naar toe, want de trein naar Leuven kost veel geld, en ik heb een moeder die nog graag wilt dat ik een 12jarige ben ipv een 16jarige.

Daarbij komt nog dat ik in de weekeinds veel weg moet (ivm chiro enzo) en hij ook soms amper tijd heeft voor mij (ookal willen we dat beide zo graag)
...

Als je beide bereid bent om ervoor te vechten; is het ook niet nodig dat je vecht, want dan komt het vanzelf wel op z'n pootjes terecht, denk ik zo...
(daarmee zou ik dan ook mijzelf kunnen geruststellen...maar toch)

Nee, dat denk ik niet.
Dingen gaan niet zo vanzelf, je moet er wel moeite voor doen. Als ik heel graag iets wil, is dat niet genoeg.. ik moet het dan wel nog doen.

Als je heel graag op jezelf wil wonen moet je dat toch ook eerst doen voor dat dat gebeurt?

dat 'vechten voor mijn relatie' maakt mij en mn relatie naar mijn idee ook sterker..

Oeh.. Da's knap van jou..
Wat is je geheim?

precies

Als ik even heel fout vergelijke.. in mijn vorige relatie hebben we nooit gevochten, die relatie was dan ook veel minder 'intens' dan mijn relatie nu.. waarin we al meerdere moeilijke momenten hebben gehad, juist die momenten zijn vaak heel mooi.

jah (zie andere topic van mij ineens beseffen dat je heel veel van je lover houdt) ik vind het dat echt waard we hadden zaterdag 1,5 jaar iets en dat ga ik echt niet zomaar opgeven, problemen hou je toch altijd wel maar bij ons zaten er weken bij dat het meer regel dan uitzondering was dat we allemaal liepen te vitten op elkaar en echt bonje om stomme dingen kregen waar we dan de hele avond ruzie over hadden :confused:
(en t lag niet aan 1 persoon maar aan allebei)
maar goed, dr zijn soms van die momenten waar je ineens beseft hoeveel je van elkaar houd en die momenten zorgen ervoor dat ik echt niet zomaar opgeef :D
en daarbij mag ik mn eigen houding ook wel een beetje veranderen ben erg snel sjagerijnig laatste tijd dusss

Ik kan nu ook op een andere manier intenser genieten van de heerlijke momenten samen.. deed ik daarvoor ook wel, alleen toch anders..

hmm aan mijn kant was het de laatste maand wat minder... of noujah.. anders. Ik hoorde van alle kanten dat het tussen mensen uitging, door redenen zoals afstand.. elkaar niet vaak genoeg zien en 1 reden die vaak voorkwam was "universiteit/college" nieuwe mensen ontmoeten enzo... Mjah ik begon dus 9 september met college helemaal leuk enzo... enook heel veel nieuwe mensen dus ik had echt zoiets van "ieeeeeeeeeeeellll... ik heb al verkerin g:(" Nahj adaar ben ik dus weer overheen omdat ik me realiseerde dat een leuke jongen zien natuurlijk niet opweegt egen de relatie die ik heb met mn vriend... al kan ik nog zoveel leuke jongens zien dan heb ik nog steeds geen band met hen zoals met mijn vriend.
Hmmm jah... was geen groot drama ik lag dus alleen een tijdje na te denken, was gewoon bang.. en toen begon ik te twijfelen etc. echt zo'n spiraaltje dat j esteeds negatiever ging denken en ik had echt zoiets van "ik wil hem vandaag niet zien" en als ik hem dan zag was alles gewoon wweer okey... toen na een week of twee realiseerde ik me dat ik heel erg dom bezig was en dat als andere mensen het uitmaken dat helemaal niks betekend voor hem of mij... mijn interesse in andere jongentjes op school was allang gedoofd en zo vloog ook dat weer over... :D