Zwanger van een zwaar gehandicapt kind
 

Stel, een vrouw is zwanger. Na een tijdje blijkt dat het kind in de buik gehandicapt is; een zware handicap zoals zwakzinnigheid. (niet in staat te praten, zindelijk te worden of te lopen.) Wat dan? Moeten zij het kind geboren laten worden, met de kans dat het kind helemaal niets kan dan er alleen ‘zijn? Of is het slimmer om te besluiten een abortus uit te voeren, en het kind een leven vol problemen te besparen?

Laat uw meningen spuien! :D

na hoeveel maanden zwangerschap komen ze erachter??

Binnen de tijd waarop nog abortus kan worden gepleegd.
(ik geloof 3 maanden)

Nee absoluut niet. Dat vind ik een ongelooflijke gemakzuchtige, liefdeloze en wrede oplossing voor eventuele problemen.

behalve of ik me afvraag of dat kan, dan JA dan zou ik het 100% zeker doen, 't is dan toch nog niet echt veel leven en 't bespaart me een hoop gedoe...en daarbij....wat heeft zo'n kind/mens nou aan zo'n uitzichtloos bestaan...

Mischien heeft het wel een hartstikke leuk leven als je bereid bent daar wat tijd en energie in te steken zoals bij elk kind.

Ik ben in zulke gevallen voor abortus. Het is dan niet dat je de last niet op je durft te nemen, maar ik denk dat je verder moet denken. Zo'n kind is altijd afhankelijk van je, waarschijnlijk zelfs nog als het volwassen is. Zolang jij er bent en ervoor kan zorgen is het goed. Maar wat als je op een gegeven moment niet meer instaat bent ervoor te zorgen.

Het lijkt me wel een moeilijke keuze. Ik denk dat je echt voor zo'n situatie moet staan. Nu kan je wel zeggen ik zal het wel doen of niet.

Daar zijn tehuizen en oppvanggezinnen voor.

'met de kans dat het niets kan behalve 'zijn' '

ja, daar kan je wat mee, met zo'n plantje, die zal een leuk leven hebben zeg, lijkt me echt spannend, de hele dag zo zitten nixen

Dit soort kinderen kunnen voor hun doen een leuk leven leven, dus waarom hem/haar dat niet gunnen (y)

Nou daar was ik nog niet op gekomen :rolleyes: Sorry, maar dat vind ik geen oplossing.

Als je zwakzinnig bent kun je ook leuke dingen doen hoor. Ik ken er een die regelmatig naar wedstrijden van de Graafschap gaat. Hij snapt van de wedstrijd zelf weinig maar kan enorm genieten van de sfeer. Ook die mensen kunnen plezier hebben, met muziek, tv of iets anders. En als jij denkt dat ze de hele dag niks doen moet je eens een afspraak maken met bv. Fatima om daar een dag mee te draaien.


Waarom niet?

Ik denk dat ik er toch te weinig vanaf weet. En ik weet denk ik ook niet wat ik zou doen. Abortus is inderdaad makkelijk gezegd.

ik vind dat je in zo'n situatie -hoe lulig het ook is- altijd voor jezelf moet kiezen.
Het is ook zo dat een baby tot 3 maanden geen besef heeft dus wie doe je er dan iets mee aan?, het lijkt wel raar dat ik er zo hard over denk maar stel je eens voor wat er zal gebeuren als je het kind ter wereld laat komen.
Met alle problemen is het voor jezelf en het kind geen leven meer.

dit wil dus niet zeggen dat je er geen spijt van zult hebben!

ik vind het wel een moeilijk probleem en misschien zou ik ook wel heel iets anders doen als ik zelf in de situatie zou zitten.

Heb je daar bronnen voor?

Dat kind en jezelf.

Kind wordt geboren, jij en dat kind zijn er hartstikke blij mee en leven nog gelukkig.

Welke problemen?

Ook al is het drie maanden toch leeft het. En ik vind dat je eerder naar je kind moet kijken als naar jezelf. Wie zegt dat je niet kunt leven met zo'n kind. Het zal lastiger zijn, maar om zo'n redenen zou ik dus geen abortus plegen. Ik zou naar andere dingen kijken.

ik vind dat sommigen van jullie er behoorlijk makkelijk over denken... maar misschien ligt dat aan mij.. :o

als jij eenmaal zo'n kind in je buik hebt, spreek je wel anders hoor. vooral als je lang hebt gedaan over zwanger worden.. deze mensen kunnen wel degelijk een leuk leven hebben! alleen omdat JIJ er wat meer moeite voor zou doen wil je het weg laten halen?? ik vind het ook behoorlijk makkelijk gesproken dat een kind van 3 maanden "er toch niks van merkt" als je het weg laat halen.. het klinkt een beetje alsof je zo'n kind het leven niet gunt omdat je zelf voor een moeilijke taak komt te staan..

zelf zou ik het waarschijnlijk niet laten weghalen, dat ik al een kind MAG krijgen zou ik al blij mee zijn.. zoveel mensen die dat nieteens kunnen...

Ik ben dan voor abortus want of de ouders krijgen een kutleven omdat ze het kind van voor tot achter moeten verzorgen en een leuk leven willen bezorgen. Of het kind krijgt een kutleven omdat de ouders het wegstoppen in een tehuis, waar ze zelf waarschijnlijk ook niet blij mee zijn.
Dus er verliest altijd iemand, bij abortus ook maar het minste.

[B]Machiavelli schreef op 10-10-2003 @ 16:43:
Heb je daar bronnen voor?
Ja, dat is bewezen.

Dat kind en jezelf. Dat kind doet je (wettelijk) niks aan, en het is een keuze die jij dan hebt gekozen dus in principe doe je jezelf 'niks' aan. (behalve de emotionele verwerking)


Kind wordt geboren, jij en dat kind zijn er hartstikke blij mee en leven nog gelukkig.
Wie zegt of dat kind er zo blij mee is? En of jij er heel blij mee moet zijn(ik zeg niet dat je met een gehandicapt kind niet blij kan zijn) leven nog gelukkig?? als jou voorstelling van gelukkig is dat de moeder (en vader) hun hele leven voor dat kind zullen moeten zorgen (en ja dat zullen ze dan moeten) heel gelukkig kan zijn? En dan nog het kind zelf dat zo zwaar gehandicapt is dat ik me echt afvraag of hij/zij heel erg gelukkig kan zijn?

als het je eigen kind is doe je dat misschien wel met plezier hoor.. een kind is zowiezo al een grote zorg, en ja, zo'n kind een stuk meer, maar een kutleven... sorry hoor :rolleyes:

(y)
Wie zegt dat die ouders een 'kutleven' zullen hebben? Lekker grof uitgedrukt en zeker als je zelf helemaal geen ervaring hebt op dat gebied. Wat ik wel wil benadrukken is dat er indd een grote druk op de schouders van de beide ouders ligt die het leven niet makkelijker zullen maken. En dan denken we nog niet eens aan het kindje..

Uhm, ken je mensen met een zwaar gehandicapt kind? Die zijn er echt niet blij mee, maar ze accepteren het. Ze zien het als iets dat moest gebeuren, en nu het er eenmaal is zullen ze er alles aan doen om het zo goed mogelijk te verzorgen. Maar als je kunt kiezen waarom niet? Als je kunt kiezen voor een kind zonder problemen of een kind met problemen kies je toch voor het kind zonder problemen.
Hier ook zo: of je kiest voor een kind wat je voor de rest van je leven moet verzorgen, waardoor je vaak niet eens op vakantie kunt als echtpaar en dus je hele leven meer verzorger dan ouder/mens bent.
Of je kiest voor geen kind maar wel een leuk leven, echter met het idee dat je abortus hebt gepleegd (wat ook geen fijn gevoel is denk ik)

Daar kun je ten eerste hulp voor krijgen en ten tweede kan dat verzorgen ook ontzettend bevredigend krijgen.

In een tehuis kunnen ze het heel erg naar hun zin hebben hoor. En ze kunnen ook in een gastgezin terechtkomen waar ze het ontzettend leuk hebben en dat kan ook nog eens opbouwend werken voor het gastgezin. En hoewel veel ouders er zeker in het begin erg veel moeite mee hebben zien de meeste in dat het geluk van hun kind in zo'ngeval hoger telt.

Dus duidelijk niet.

@ JeZuStEr
Uitstekend geschreven.

Ja maar je brengt geen kind ter wereld om het vervolgens in een tehuis te duwen, dan zou mijn geweten meer opspelen dan wanneer ik voor abortus zou kiezen.
:) Dus duidelijk wel

Ja

Ze zijn niet blij met de handicap maar wel met het kind.

Maar hier is de keus of een kind met wat problemen of geen kind.

Zoals al gezegd hoef je niet alles te laten voor zo'n kind. En je kunt ook dat kind op vakantie meenemen of naar een vakantieoord gaan waar faciliteiten en hulp is voor het kind zodat jij niks hoeft te doen.

ja, mn nichtje is zwaar gehandicapt, en ze zouden haar voor geen goud in willen ruilen voor een "gewoon" kind.. ook zij konden kiezen voor abortus, maar nee.. en terecht, hardstikke leuk kind :)

Je zult het ook niet daarvoor ter wereld brengen maar als duidelijk is dat jij het niet aankunt om voor het kind te zorgen is die mogelijkheid er.


Nietes.

Een kind is geen bouwpakketje waar je van kan afzien als het je niet bevalt.
Als je een kind wil moet je daarna ook de verantwoordelijkheid voor de verzorging van je kind nemen, ongeacht of het ongelooflijk veel zorg zal gaan kosten, of een stuk minder.

Dat er anno 2003 nog steeds mensen zijn die kinderen voor hun eigen plezier nemen.

Das dan mooi kut als je met die instelling aan kinderen begint, een gezond kind krijgt dat helaas op z'n derde een hersenbloeding krijgt waardoor ie alsnog een kasplantje is. Ook maar afmaken dan?

Stelletje .... utilisten.

ja een kutleven, sorry dat ik zo ongenuanceerd ben.
Heb je enig idee wat een gehandicapt kind met zich mee brengt?
Je kunt niet op vakantie, je kunt niet spontaan ergens heen, je moet dit je moet dat, je moet naar het ziekenhuis, je moet naar de therapeut.
Dat moet je met 'normale' kinderen ook maar daar is het bij afgelopen als het kind, laten we zeggen, 18 is. Bij een gehandicapte is dat niet zo, die moeten langer verzorgd worden.
En dan heb ik het nog niet over het geld dat dat allemaal kost.

Dat bedoelde ik dus ook. Wist alleen niet hoe ik het moest zeggen.

Ja, dat heb ik heel goed.

Excuse me. Dan moet ik de afgelopen 12 jaar toch wat gemist hebben.

Dat is onzin, niet elke zwaargehandicapte hoeft constant overal heen hoor. En voor aanvallen e.d. kun je ook pillen meenemen.

En ook daar had ik al oplossingen voor geopperd.

Het geld is niet echt een probleem, daar hebben we een regering voor.

ik heb geen gehandicapt kind, jij wel? :rolleyes:
op vakantie niet?? jawel hoor.. oh naar het ziekenhuis en de therapeut... veel moeite hoor voor een kind wat je liefde geeft..

als je bang bent om je geld kwijt te raken moet je zowiezo geen kinderen nemen, als jij een ongeluk krijgt, en je leven lang ook het ziekenhuis in en uit moet, zou je dan ook zeuren over geld?

Ja maar dat is een andere discussie.
Nee maar als je van te voren de inschatting kunt maken dat je het kind niet kunt verzorgen, of niet wilt natuurlijk denk ik dat je beter abortus kunt plegen.
:) Heel veel respect voor je oom en tante maar er zijn ook mensen die dat niet kunnen opbrengen.

Bezuinigingen van 17 miljard zeggen je niks?

Abortus. (y)

Dat denk ik niet, liever last van mijn geweten omdat ik een kind in een tehuis stop waar ik hem vaak kan bezoeken en waar hij het naar zijn zin heeft dan last van mijn geweten omdat ik een kind heb vermoord.

En daar zijn gastgezinnen en tehuizen voor.

En "kind" van <3 maanden is niet levensvatbaar.

Jawel maar er is nog altijd een bedrag beschikbaar.


Dat ik de afgelopen 12 jaar ben een zwaargehandicapte op vakantie ben geweest.

Pleeggezin

Ik weiger een kind op de wereld te zetten wat niet ten volste kan leven. Je kan wel zeggen dat een zwaar gehandicapt kind het hardstikke naar zijn zin kan hebben, maar dat is gewoon omdat hij niet beter weet.

Goee onderbouwing.

Het gaat om de instelling. Als je aan kinderen begint moet je altijd rekening houden dat er iets fout kan gaan, of dat nu al in de buik of 2 jaar na de geboorte gebeurt.

en wat is dat nou voor irrelevante kutgedachte: "fuck, ik kan niet op vakantie, want ik heb een gehandicapt kind..."
tis dat ik een hekel heb aan rologen, anders zou ik hem hier neerplanten.

Mischien denken wij wel dat wij het naar onze zin hebben maar weten wij niet beter.

:rolleyes:
Dus met een gehandicapt kind kun je 3 weken naar Egypte, en lekker op wintrsport?
Ik vind het ook niet te veel moeite om dat allemaal voor een (mijn) kind te doen, maar ik vind het alleen begrijpelijk als mensen abortus plegen omdat ze daar geen zin in hebben.

:) Ik wil ook sowieso geen kinderen,maar dat heeft dan weer niks met geld te maken

Misschien wel, maar het feit blijft dat hij niet alle ervaringen kan beleven die een normaal mens kan beleven. Plus dat hij nooit voor zichzelf zou kunnen zorgen, waardoor hij altijd andere mensen een last zal zijn.

Vergelijk het met een kind opvoeden in een doos waar hij nooit licht of ander leven ziet. Waarschijnlijk heeft hij het hardstikke naar zijn zin, want hij kent de buitenkant van de doos niet.

:rolleyes: alstjeblieft

Zo stel je het erg kort door de bocht.

(y)



Wat betreft tehuis of pleeggezin of wat dan ook, dat is voor mij hetzelfde principe als abortus, met als enige verschil dat je om je geweten te sussen af en toe ff kan gaan kijken naar je kindje en het wat leuks kan meenemen.

Wat boeit het nou of tie beter weet of niet, alstie toch maar gelukkig is?
Ik snap je redenering niet.

ff de term gehandicapt specificeren, wat als je weet dat je kind doof en blind ter wereld komt?

oohw ja, je wil graag skieën met je kind?? nee dat kan dan niet he... dan zou ik ook abortus plegen :rolleyes:

wel is van een gewone camping in frankrijk oid gehoord?

ik kan me ook best iets voorstellen bij mensen die het wel weg laten halen, maar ik vond het zo makkelijk gezegd..

En jij kunt weer niet alle ervaringen van een zwaargehandicapt kind ervaren en ook niet alle ervaringen van 'normale' mensen. En welke ervaringen bedoel je precies?

Elk mens is weleens anderen tot last. En net zoals anderen brengt een gehandicapt kind behalve lasten ook een heleboel lusten met zich mee.

Dan laat je hem de buitenkant van die doos zien en hoewel hij dat mischien niet ten volle snapt kan hij er toch plezier aan beleven. Zie mijn eerdere opmerking over het voetballen.