Onzeker
 

Ik zit nu in de 4e..vooraf effe..

Vanaf de 2e voel ik me al jah weet niet, leeg,somber ofzo, ik kan het gevoel niet echt goed beschrijven..In de 3e heb ik paar gesprekjes met maatschappelijk werkster gehad..In de zomervakantie was het over, net zoals het jaar ervoor..Ik was helemaal blij..

Nu voel ik me alweer een maandje zo..weer als de school begint..De maatschappelijk werkster dacht vorig jaar aan stress van school, ik heb wel faalangst, maar ik denk toch niet dat het hieraan ligt. Ik weet van mezelf dat ik het belangrijk vind, wat anderen van me denken.

Op school kom ik in aanraking met veel leeftijdsgenootjes. Als er een tegenslag is, dat ik iets fout doe waar anderen bij zijn ofzo, voel ik me heel erg zo somber..Ik zat te denken, misschien is het dat wel..dat ik te erg daar mee bezig ben..

Volgens mijn vriendin moet ik gewoon weer een afspraak maken, en dit vertellen. Maar ten 1e, misschien is dit wel complete onzin..en ten 2e k stap niet zomaar op iemand af..

Wat denken jullie? Is dit onzin, deze conclusie, dat ik dit alles voel door dit of moet ik toch maar gewoon naar haar toe gaan?

Ik weet eigenlijk niet of dit de moeite waard is voor een nieuw topic, maar ik weet het echt niet meer..

Waarom zou het onzin zijn? Je voelt je toch rot? Lijkt mij absoluut geen onzin dan. En zo iemand is er om over dit soort dingen te praten.

Gewoon doen!

heyz meid ik heb ( had)ongeveer hetzelfde probleem. Ik praat al lang met vertrouwenspersoon. En ze vindt eg nix raar hoor , als jij je rot voelt heb je daar een reden voor en dan is het fijn als iemand kan luisteren. Ze geeft me ook vaak tips. ik zou zeker teruggaan en als je niet alleen durft dan moet je vriendin vragen of ze meegaat. succes! ik weetzeker dat het lukt!
Ik zit nu in de 4e..vooraf effe..

Vanaf de 2e voel ik me al jah weet niet, leeg,somber ofzo, ik kan het gevoel niet echt goed beschrijven..In de 3e heb ik paar gesprekjes met maatschappelijk werkster gehad..In de zomervakantie was het over, net zoals het jaar ervoor..Ik was helemaal blij..

Nu voel ik me alweer een maandje zo..weer als de school begint..De maatschappelijk werkster dacht vorig jaar aan stress van school, ik heb wel faalangst, maar ik denk toch niet dat het hieraan ligt. Ik weet van mezelf dat ik het belangrijk vind, wat anderen van me denken.

Op school kom ik in aanraking met veel leeftijdsgenootjes. Als er een tegenslag is, dat ik iets fout doe waar anderen bij zijn ofzo, voel ik me heel erg zo somber..Ik zat te denken, misschien is het dat wel..dat ik te erg daar mee bezig ben..

Volgens mijn vriendin moet ik gewoon weer een afspraak maken, en dit vertellen. Maar ten 1e, misschien is dit wel complete onzin..en ten 2e k stap niet zomaar op iemand af..

Wat denken jullie? Is dit onzin, deze conclusie, dat ik dit alles voel door dit of moet ik toch maar gewoon naar haar toe gaan?

Ik weet eigenlijk niet of dit de moeite waard is voor een nieuw topic, maar ik weet het echt niet meer.. [/QUOTE]

Wat Leonoor al zei; die mensen zijn er juist voor dit
soort dingen. 'Gewoon' doen, ook al stap je moeilijk op
mensen af ed.

Sterkte, en succes! (y)

Ik zou gewoon naar haar toe gaan, die mensen zijn er niet voor niks natuurlijk. En die vrouw weet ook je 'achtergrond' en kiest geen kant of zegt wat je MOET doen dus dat maakt het ook veel gemakkelijker om met haar te praten dan dat als je dat met een vriendin doet. Probeer 't eens. (y)

gewoon gaan je kan beter 5x te veel gaan als dat je 1x niet gaat als het nodig is

en als je je zo rot blijft voelen kandeze persoon jou vast weer helepn net als het jaar ervoor

Ik zou wel even heen gaan hoor en vertellen.
...

Je hebt prestatie-gerichte faalangst en sociaal-gerichte faalangst.
Ik weet niet of je dat al wist maar dat wat je vertelt komt bij mij heel erg over als sociale faalangst. En dat heb ik namelijk ook dus ik herken er ook nogal wat in.

imo denk ik dat het gewoon pubertijd is, en dat mensen is zelf meer moeten denken (en met elkaar communiceren) ipv meteen naar een specialist te rennen.

Bedankt voor je reactie hoor, maar tis al vanaf de 2e..denk je dan niet dat ik zelf al genoeg heb gedaan..Kep een schriftje bijgehouden en elke dag opgeschreven waar ik trots op was..en zo kan ik nog wel effe doorgaan..

Heb je ook je ouders, vrienden, enz. om hulp gevraagd? Daarmee gepraat, enz.? Dat kan soms ook erg helpen, ook al denk je eerst van niet.

Ik heb afgelopen schooljaar ook regelmatig een gesprek gehad met de vertrouwenspersoon van onze school. Omdat het gewoon niet ging. Dit schooljaar ben ik nogal klote gestart en ik heb eerst met de afdelingsleider gepraat en die vond dat het beter was dat ik weer met de vertrouwenspersoon ging praten. Daar heb ik onderhand 1 gesprek mee gehad, en de volgende is na de vakantie. Ik moet eigenlijk vinden waarom ik me regelmatig zo klote voel, maar ik geloof dat ik daar nu onderhand redelijk achter ben. Ik ben nogal perfectionistisch en eigenlijk ben ik heel bang om iets fout te doen.
Als ik jou was zou ik gewoon een afspraak maken met de maatschappelijk werkster. Dat kan je alleen maar helpen.
Veel succes!

Ouders neit, vraag me niet waarom niet, maar wil het gewoon niet aan hun vertellen.

Maar me vriendin weet wel alles, hoe vaak ik wel niet alles tegen haar vertel...

neem iemand in vertrouwen, das heel erg belangrijk, bijvoorbeeld de vertrouwenspersoon van school, je mentor, de leerlingbegeleidster.... K weet dat het moeilijk is om de stap te zetten om naar iemand toe te gaan, k heb namelijk precies hetzelfde gehad, maar mijn mentrix merkte dat er iets aan de hand was en die stuurde me door naar de leerlingbegeleidster..stap desnoods op je mentor af en zeg dat je je niet goed voel..neem n andere leraar in vertrouwen..maar je moet wel iets doen hoor!!
Heel veel sucses!
A Big Hug Van Brenda!

pubertijd duurt niet een week...tis geen menstruatie.

(alhoewel het wel een keer terugkomt onder de naam 'de overgang'....pubertijd voor volwassenen)

Dat bedoel ik niet, jij zegt dat we zelf eerst iets moeten doen..

Maar denk je niet dat ik in die 2 jaar iets heb gedaan..?!

ah excuses.

Ik zeg niet dat je niks hebt gedaan, ik zeg dat over het algemeen teveel mensen met standaard pubertijd problemen (en andere zooi die zich vanzedlf oplost, naarmate je na blijft denken, ouder wordt etc) naar specialisten toe kakken.

Oww jah..

Soms zou ik wel willen dat ik daar ook weg van had..die twijfels is ook niet alles..